School Of Language :: Sea From Shore

It’s a split, Jim, but not as we know it! Of ook weer
niet? Ondanks zijn wat elitaire bandnaam biedt School Of Language
geen uitweg uit dit semantische vraagstuk over de zelfgecreëerde
lacune waarmee Field Music haar
carrière op non-actief zette. Het trio uit Sunderland ging niet
officieel uit elkaar, maar veranderde naar eigen zeggen van status.
Field Music transformeerde namelijk van band tot een stilgevallen,
maar nog steeds geoliede machine die de productiviteit en
creativiteit van de afzonderlijke kernleden stevig moet
aanzwengelen. Bij de gemiddelde cynicus schiet na deze uitleg
waarschijnlijk al een naar rotte eieren ruikend geurtje van
goedkope moeilijkdoenerij in de neus, maar deze kwalijke walmen
verdwijnen als sneeuw voor de zon bij het beluisteren van ‘Sea From
Shore’. Tijdens de laatste toer van Field Music knutselde David
Brewis dit plaatje in elkaar en ondanks het wat hoogdravende
concept is ‘Sea From Shore’ niet het auditieve equivalent van een
college aan de Sorbonne. De minimalistische songs die teren op
strakgespannen gitaartjes, ritmische spreuken en heerlijk stuwende
drums zijn namelijk nog genoeg down to earth om Noam Chomsky een
stevige lel rond de oren te verkopen.

Nee, hoewel dit plaatje niet gespeend is van een wat gezochte hang
naar experimenteerdrift, vervalt School Of Language nergens in
post-didactisch gezwans. Net zoals Lali Puna hun geweldige Faking The Books
aftrapte met geloopte vocals, trekt ook ‘Sea From Shore’ zich op
gang met stemvariaties die doen denken aan een autist met een
dringende nood aan logopedische begeleiding. In tegenstelling tot
bij de Morr-Duitsers schuilt er achter deze loops echter een
weldoordacht concept. De kapstok waaraan Brewis zijn strak in het
indiepak gezeten rocksongs ophangt, zijn vier delen van ‘Rockist’,
een track vol dagdromen die geruggensteund worden door
gecontroleerde vocale herhaling. Twee delen stampen dit plaatje op
gang en twee delen ronden het album af, waardoor ‘Sea From Shore’
zich profileert als een cyclus van bezeten tongen waartussen sobere
klanken, ritmische nervositeit en etherische melodieën aan elkaar
worden gelijmd tot woorden, zinnen en ten slotte mini-hoofdstukjes
die heerlijk meedeinen op de dynamische golven van Brewis’
songschrijvercapaciteiten.

Tot zover de papieren beslommeringen: in de praktijk klinkt School
Of Language gelukkig heel wat grijpbaarder dan zijn theoretische
grondslagen doen vermoeden. Zo klinken ‘Rockist Part 1’ en ‘Rockist
Part 2’ als Bloc Party die de laptop niet gebruikt om geforceerde
ravedeuntjes neer te poten, maar om minimalistische rock en
indietronics met elkaar te verzoenen. Wanneer Brewis van neutraal
naar de vijfde versnelling schakelt, komt School Of Language dan
weer in de buurt van de waanzin van Evil Superstars, maar
dan aangelengd met conformisme. Zo kruipt er in het door Barry Hyde
van The
Futureheads
gezongen ‘Disappointment ’99’ geen satan in de kont
van School Of Language, maar een milde sater. Het levert alvast een
heerlijk stampende track op die als een forse zeewind door de plaat
waait.

Op de rest van ‘Sea From Shore’ klinkt Brewis namelijk een stuk
bedaarder, waardoor de in de bio gemaakte vergelijking met
Millionaire niet bepaald op gaat. Tijdens nummers als ‘Poor Boy’,
‘This Is No Fun’ en ‘Marine Life’ neigt School Of Language eerder
naar het heldere, van alle ballast ontdane geluid van Dead Man Ray
ten tijde van ‘Cago’. Na verschillende luisterbeurten wordt
duidelijk dat hoe trager Brewis klinkt, hoe hoger hij de treden van
de popladder beklimt. Zo lossen tijdens ‘Keep Your Water’ en
‘Ships’ de strakke scheepstouwen van gitaarlijntjes hun greep op de
songs om alle ruimte te laten aan prachtige vocale melodieën.

School Of Language specialiseert zich niet in nevengestelde
bijzinnen of onwelvoeglijke voornaamzetsels, maar zet het
kwaliteitslabel van Field Music verder met okselfrisse, spannende
rock die gretig cirkeltjes draait onder de hersenpan. ‘Sea From
Shore’ valt misschien geen plaat van het jaar te noemen, maar
januari zal nog stevig uit de hoek moeten komen om School Of
Language buiten de top van de eerste releasemaand van het jaar te
houden.

http://www.myspace.com/schooloflanguage

8
Release:
2007
Memphis Industries

verwant

Field Music :: Commontime

De eeuwig grijze Noord-Engelse industriestreek die rond 2005 postpunkers...

aanraders

Girl In Red :: I’M DOING IT AGAIN BABY!

Somberte verkoopt, zo ook de sad girl aesthetic waar...

Vampire Weekend :: Only God Was Above Us

Haal de witte sokken en debardeurs boven: Vampire Weekend...

Ivy Falls :: Sense & Nonsense

Rol de gordijnen maar dicht, kruip gezellig onder een...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

recent

Einstürzende Neubauten :: Rampen (apm: alien pop music)

Vijftien probeersels. Vijftien live-improvisaties die in de studio opnieuw...

Masters Of The Air

Toen begin deze eeuw Band Of Brothers verscheen, sloeg...

Fontaines D.C. :: Starburster

Fontaines D.C. for the bigger and bolder: vierde album...

Manu Chao

16 april 2024Het Bau-Huis, Sint-Niklaas

Morrissey wilde op de Lokerse Feesten geen paardenworst, Manu...

Civil War

Nog voordat iemand de film gezien had, veroorzaakte Alex...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in