Badmintone Records, 2007
Soms kom je op dat gigantische wereldwijde web op de meest
onverwachte plaats dan toch een van die honderden miljoenen
mp3-files van nobele onbekenden tegen waar je nog eens naar
luistert én nog eens, waarna je ontdekt dat de centrale persoon in
kwestie je eigen taal spreekt en in Nederland woont.
Introducing to Flanders: Pien Feith. We horen het u al
afvragen: ja, dit is haar echte naam. Pien brengt haar leven door
in Utrecht, ook wel de vierde grootste Nederlandse stad, en
verwierf een tweetal jaar geleden in eigen buurt bescheiden
bekendheid met haar zelf opgenomen ep. Dit resulteerde in een
aantal leuke voorprogramma’s voor bands als Great Lake Swimmers
en CocoRosie.
Intussen zag Pien in dat de mogelijkheden van een band dan toch wat
ruimer zijn dan je eigen gitaarbegeleiding en verzamelde ze een
drummer, extra gitarist en bassist/toetsenist rond zich, de laatste
van het al even Utrechtse We vs. Death. Bijgevolg verschoof haar
geluid zich van ingetogen singer/songwriterstijl in de richting van
indierock met hier en daar een flard noise. Omdat geen enkel label
het nieuwe materiaal uit wilde brengen zoals Pien het zelf gezien
had, richtte ze maar haar eigen Badmintone Records op, nu al het
vluchthuis van een zevental bands, waaronder Piens nieuwste project
Neonbelle. Voor onze bijdrage daarover komt u later maar nog eens
terug, eerst richten we onze aandacht op ‘The Wilderness Sound’, de
opvallend mooi verpakte eerste release van de band Pien
Feith.
Nog iets belangrijker dan het artwork is uiteraard de inhoud. We
zullen het onder geen enkele stoel en zelfs geen bank steken: deze
staat ons zeer aan. Pien heeft een nu eens warme en dan weer
venijnig uithalende stem met elementen van Chan Marshall, Joni
Mitchell, PJ
Harvey en landgenote Anouk erin, die ze heerlijk kan overhalen
zonder aan kracht in te boeten. Muzikaal staat alles dichter bij
Shannon
Wright dan bij Cat Power en kunnen we spreken van een
gecontroleerde ruwheid. Een indietalent is opgestaan.
‘The Wilderness Sound’ zet aan met het lekkere ‘Curfew’, dat vanaf
de eerste noot volledig goed zit. Een aantrekkelijk opgebouwde,
bedoeld stuiterende strofe gaat over in een heerlijk refreintje dat
via een instrumentale bocht naar de tweede strofe overhelt. Er is
heel wat oog voor melodie in ‘Curfew’ en met uitbreiding op de hele
plaat. Zoals in het noisy ‘Former Foreigner’ met de leuke
openingslyric “I’ve been shaking shaking to the beat of
opinion”. Pien legt ballen in haar stem en dat is best nodig
bij de zware baslijn en stevig rockende gitaren. Het refrein ligt
helemaal niet in de lijn van de strofen en brengt het nummer
misschien iets te veel uit evenwicht. Van een smerige drie minuten
rock naar het ingetogen, rustige ‘Bones To Pick’. Er is over de
songvolgorde nagedacht. Het nummer balanceert beheerst op de
interessante lijn van het willen uitschreeuwen of het ingehouden
wegslikken van frustraties en kiest voortdurend voor het laatste.
Mooi.
Een van de sterkhouders op ‘The Wilderness Sound’ is beslist het
zwierige ‘Silvery Slides’. De rocksound is conventioneel en ook
daar springt Pien Feith prima mee om. In de tweede helft wijkt de
song dan toch van het geplaveide pad af, wat het nummer alleen maar
ten goede komt. ‘Them And They’ heeft vooral een sterke finale maar
stelt voor de rest niet bijzonder veel voor. Ook ‘Like A Banner’
ontsnapt niet aan de straalstroom die middelmaat heet, maar kom, we
mogen nu ook niet té veel verwachten.
Pien Feith heeft niet alleen een opvallende naam, het is een band
met voldoende ingrediënten die garantie bieden op mooie
vooruitzichten in de Nederlandse rockwereld. Dat Nederland aan het
vallen is voor de songs van de Utrechtse, bewijst hun selectie
voor de singer/songwriterfinale van de Grote Prijs van Nederland op
8 december. Voor ze het water oversteekt richting Groot-Brittannië
komt Pien even hallo zeggen in jawel, ons land. De zalen in
Antwerpen, Brussel en Gent zijn nu al te klein. Oh ja, wie Pien
Feith in een bad wil zien, klikken op het onderstaande filmpje.
Pien Feith (solo) speelt op 23 november in Café De Dolle Mol
(Brussel), op 25 november in Café den Hopsack (Antwerpen), op 26
november op Radio Antwerpen en op 27 november in de Kinky Star
(Gent).
<object width=”425″ height=”355″><param name=”movie”
value=”http://www.youtube.com/v/bkrAlf6D4fk&rel=1″></param><param
name=”wmode” value=”transparent”></param><embed
src=”http://www.youtube.com/v/bkrAlf6D4fk&rel=1″
type=”application/x-shockwave-flash” wmode=”transparent”
width=”425″ height=”355″></embed></object>
