Menomena :: Friend And Foe

“Passagiers van achtbaan De Python in de Efteling zijn maandagavond aan de dood ontsnapt.” Zo stond het enkele weken terug in alle kranten te lezen. Gelukkig kwamen de pretparkbezoekers in kwestie er met de nodige schrik van af, maar de veiligheid van rollercoasters is al langer dan vandaag een heikel punt.

Het venijn van een goede achtbaan zit hem in de bochten. Hoe korter de bochten, hoe groter de krachten die op de passagier inwerken. Welnu, op Friend and Foe, de nieuwe van de Amerikaanse, experimentele rockband Menomena, volgen de dubbele loopings, vlinders, kurkentrekkers, sidewinders en andere camel backs elkaar in huiveringwekkend tempo op.

Friend And Foe is reeds het derde studioalbum van dit trio uit Portland. In 2003 brachten Brent Knopf, Justin Harris and Danny Seim hun debuutplaat uit, I Am The Fun Blame Monster (haal for old time sake dat scrabblebord nog eens van onder het stof, vorm deze titel en verschuif de letterblokjes tot je “The First Menomena Album” bekomt), een allesbehalve doordeweekse popplaat. Hun tweede, Under The House, uit 2005, stond vol instrumentals, die als soundtrack fungeerden bij een voorstelling van Monster Squad, een experimentele danscompagnie uit Portland.

En nu is er dus Friend and Foe, uitgebracht bij Barsuk Records, dat ook onderdak biedt aan ander schoon volk zoals Jesse Sykes & The Sweet Hereafter en Death Cab for Cutie. Het ietwat freaky aandoende artwork op de hoes oogt bijzonder fraai, en is van de hand van cartoonist Craig Thompson. Even fraai is wat er op de plaat te horen valt. Menomena staat voor experimentele, energieke, rock met weerhaken, en valt misschien nog het best te vergelijken met het lichtjes fantastische TV On The Radio. De tweede helft van de plaat is iets rustiger, en zal zowel fans van Mercury Rev als The National bekoren.

Van bij de inleidende drumroffel tot aan het afsluitende, bevreemdende pianodeuntje is deze plaat één lange rollercoastertrip. De luisteraar wordt voortdurend dooreen geschud door de onophoudelijke opeenvolging van cyclische mokerslagen, a-ritmische gitaarriffs, stopstart-trucjes, plotse versnellingen, en meer van dat lekkers. Tel daar nog eens het ijle, bijna hypnotiserende gezang bovenop, en de chaotische achtbaan is rond.

Er passeert een karrenvracht instrumenten de revue op Friend And Foe. Drums, elektrische en baritongitaren, keyboard, sax, glockenspiel,… het zit er allemaal in. Bovendien lossen de drie leden elkaar gezwind af bij het zingen, en is er met het zelf in elkaar geknutseld computerprogramma Deeler (voluit Looping Recorder) een virtueel vierde groepslid op de plaat aanwezig.

Dat programma is eigenlijk een verbeterde versie van een doodgewone guitar-loop pedal, en wordt door Menomena volop gebruikt bij het opnemen van hun songs. Het opnameproces ziet er dan als volgt uit: eerst wordt het tempo van de beat, voortgebracht door Deeler, vastgelegd en vervolgens wordt met één microfoon het geluid van één instrument opgenomen en boven die beat gekleefd. Daarna gebeurt hetzelfde met een ander instrument, en zo steeds verder tot de song volledig samengesteld is. Luistertip: op “Boyscoutin” hoort u het resultaat van dit puzzelwerk het best. Uitschieters op deze doldwaze rit zijn de bonkende opener “Muscle ’N Flo”,, het ongeleide projectiel “The Pelican”, de voor hun doen vrij conventionele popsong “Wet & Rusty”, en het zowaar naar Blonde Redhead knipogende “My My”.

Maar bij elke luisterbeurt valt er ergens wel weer een nieuwe verborgen loop of zanglijn te ontdekken, waardoor de verleiding om op de repeatknop te drukken voor een nieuw bloedstollend ritje op deze achtbaan, blijft toenemen.Het vergt enkele luisterbeurten om volledig mee te zijn in de wervelende trip die Friend And Foe is, maar — neem het voor één keer van ons aan — u wordt er voor beloond. Niet voor gevoelige magen.

Menomena speelt op dinsdag 2 oktober in de Rotonde, in de Botanique te Brussel.

http://www.menomena.com
http://www.menomena.com
City Slang

verwant

El Vy :: 7 december 2015, AB

“We zijn hier al enkele keren geweest. Fantastische zaal,...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

Talk Show :: Effigy

Het leven is een club waar al eens klappen...

Whispering Sons :: The Great Calm

Wat het Belgisch leger steeds meer nalaat, weten de...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in