Fans van Pussy Galore en Royal Trux, opgelet: The Howling Hex is namelijk een veredeld soloproject van Neil Michael Hagerty. All-Night Fox is de eerste release van de band die niet in een vinyl only limited edition verschijnt, een democratisering van muziek die wij alleen maar kunnen toejuichen.
Maar spraken we daar niet over een veredeld soloproject? Inderdaad, goed opgemerkt. In 2003 bracht Neil Michael Hagerty nog een soloplaat uit onder de titel Neil Michael Hagerty And The Howling Hex. Om de verwarring nog groter te maken brengt de man nu een plaat uit als The Howling Hex. Zoals de Galliërs zouden zeggen: bij Bonnie ’Prince’ Billy! Verwarrend! Vooral omdat de groep, naast Hagerty, bestaat uit een aantal anonymously supporting musicians. Ach zo.
De plaat dan, om zo langzaamaan eens to the point te komen. Hagerty lijkt nog steeds te twijfelen tussen noise-rock en classic-rock. Het resultaat laat zich best omschrijven als popnummers begeleid door een zéér eigenzinnige gitarist. Daarmee ligt meteen de zwakke kant van de plaat bloot. Het gitaarspel van Hagerty mag dan al ingenieus zijn, het is zo repetitief dat je na vijf uur non-stop naar de plaat luisteren dreigt te flippen. Niet doen dus, de irritatiegrens is snel bereikt. Het heeft ook tot gevolg dat de plaat een soep lijkt. De nummers onderscheiden zich amper van elkaar, ze worden bijna allemaal door hetzelfde gitaarmelodietje begeleid. Het verschil tussen de nummers zit hem in de nuances. En die zijn uiteraard goed verstopt.
Door met anonieme muzikanten te werken trekt Hagerty alle eer naar zich toe. Goed, de man is dan met zijn gitaarpartijen verantwoordelijk voor een bijna-zenuwinzinking bij ondergetekende, we hadden toch graag geweten wie de zangeres is die haar stem ter beschikking stelt. Die mag er immers wezen en klinkt zelfs zeer vertrouwd: bij momenten dachten we dat Jefferson Airplane een nieuwe plaat had uitgebracht. Jammer echter dat nergens het niveau van "White Rabbit" gehaald wordt.
Is die plaat nu een zenuwslopende martelgang en is het beluisteren ervan erger dan volledig met honing ingesmeerd in een nest rode mieren gegooid te worden? Uiteraard niet, mits de luisteraar zuinig is op draaibeurten. Zoals aangehaald: overdaad schaadt. "Activity Risks" is een leuk lentedeuntje en de vocale dialogen tussen Hagerty en Het Anoniem Vrouwelijk Talent geven het nummer een zekere spanning. "What, Man? Who Are You?!" is veruit het beste nummer op All-Night Fox, beginnend met een Jimi Hendrix-achtige rif gaat het op dat élan verder. Zij Die Niet Te Benoemen Valt komt Hagerty wederom een lesje spellen en ondanks de lengte van ruim zeven minuten is het een nummer dat wij met de glimlach uitzitten. Helaas kunnen we dat niet over de hele plaat zeggen. Een gemiste kans, als het ware.
