Het lijkt alsof onze favoriete nar uit Canada, Hawksley Workman, zijn zotskap even naast zich heeft neergelegd. Na een kerstalbum en het merkwaardige (Last Night We Were) The Delicious Wolves, gaat hij op zijn kersverse creatie een innerlijk gevecht aan met de Lover/Fighter in zich.
Precies één jaar geleden stond Hawksley Workman in het Koninklijk Circus de ziel uit zijn lijf te zingen. Hij blies ons letterlijk van onze niet al te comfortabele stoeltjes met zijn schitterende allround performance (tapdans incluis), want deze Canadees is een entertainer eerste klas. Op zijn vorige albums kwam dat uitbundig kantje geregeld de kop opsteken, maar op Lover/ Fighter kiest hij duidelijk voor meer toegankelijke en radiovriendelijke songs over haat en liefde.
Geen plotse uitbarstingen of onverwachte wendingen meer op Lover/Fighter, maar toch zwerft dat vreemde beestje nog altijd ergens rond in Hawksley’s onderbewustzijn. Geïnfecteerde zinsneden zoals ’What jesus can’t fix tonight/ the whiskey certainly might’ in "Even an Ugly Man" laten daar geen twijfel over bestaan. En kwestie van begroeting kan ’Fuck you, you’re drunk’ wel tellen in opener en single "We Will Still Need a Song". Heeft het album al meteen zijn ’Parental Advisory’ labeltje op zak.
Het centrale thema van dit album — de tweestrijd tussen beminde en vijand — wordt verder uitgewerkt in troostende popdeuntjes als "Wonderful and Sad", "No Reason To Cry Out Your Eyes (On The Highway Tonight)"en het verwarmende "Autumn’s Here". Ook het grimmige "Anger as Beauty" verkent de verschillen en overeenkomsten tussen haat en liefde, maar sluit qua structuur wel meer aan bij de cabareteske sprongen op Workman’s vorige albums.
Als troostende woorden niet langer soelaas bieden, zorgen drank en drugs voor enige verstrooiing in "Smoke Baby". We zijn er nog niet goed uit of dit nummer het hoogtepunt van het album is, of dat het door dat uit de lucht gevallen rapintermezzo net één van de meest irritante songs op Lover/Fighter is geworden. Maar dat is Hawksley Workman ten voeten uit: haat en liefde, kilte en warmte, irritatie en appreciatie, goed en kwaad… Het ligt allemaal zo dicht bij elkaar.
De absolute climax van Lover/Fighter vinden we helemaal achteraan tussen de speciaal voor Europa geselecteerde bonustracks. Na een erg genietbaar poppy nummer over een motorfiets, verrast hij ons met een zalig geflipt stukje muziek ("Addicted" als we een gokje mogen wagen naar de titel) waar kwistig wat jazzy vibes over werd gestrooid. Heerlijk om te horen dat Hawksley de remmen nog steeds kan losgooien.
Toegegeven, we hadden een iets onstuimiger album van Hawksley Workman verwacht, het mocht allemaal wel wat uitzinniger, maffer en minder mainstream. Maar een slecht album is Lover/Fighter in geen geval, laat dat duidelijk zijn.
