Waarom hadden we eigenlijk niet veel verwacht van dit album? De misleidend elegante tekeningen deden de stomp in de maag achteraf alleen maar harder aankomen. Dit is niets minder dan een essentieel beeldverhaal.
Waarom Pierre dood moest vertelt een verhaal uit het leven van scenarist Olivier Ka. Om een aantal gebeurtenissen te verwerken, schreef hij ze neer en na een tijd lichtte hij zijn vriend Alfred erover in. Stilaan groeide het plan om zijn notities in een strip te gieten.
De jeugd van Olivier was er een van onbezorgde vakanties en een liefdevolle familie. Zo vertelt Olivier over Pierre, de linkse pastoor met wie echt iedereen goed kon opschieten. Zelf keek hij enorm op naar deze vriendelijke kerel, die het leven kon toelachte. Op een van de zomerkampen van Pierre die Olivier mee volgt, gebeurt echter een lichamelijke toenadering die Olivier volledig in de war brengt. Alle zekerheden worden botweg omver geworpen.
Het vervolg van Oliviers leven lijkt door te gaan alsof er niets gebeurd is, maar gaandeweg daalt het verhaal af tot een duisternis die ons niet onberoerd liet. Op het einde vermengen het verhaal en de werkelijkheid zich meer. We worden bijna fysiek geconfronteerd met de trauma’s van de auteur. Nergens vervalt Waarom Pierre dood moest in de sentimentele platitudes zoals we die vaak tegenkomen in sociale dramafilms. Zijn gevoelens zijn nergens wit of zwart, maar net die grijze zone, die onzekerheid maakt dit album zo sterk.
Olivier Ka en Alfred maakten samen al verscheidene strips. De drie onvertaalde albums van Monsieur Rouge zijn daarvan de meest recente. Ka werkt voor het overige vooral als schrijver van kinderverhalen. Zo illustreerde Alfred ook diens recente Les Contes Imbéciles, dat ook tot een theatervoorstelling werd uitgebouwd, waarbij Alfred de vertellingen van Ka visueel ondersteunt. Alfred is dan weer één van de minder bekende vertegenwoordigers van de zogenaamde Nouvelle Vague in Frankrijk. Zijn grote productie bracht voor hem geen grote bekendheid mee. Met dit memorabele album mag voor ons zeker het pad geëffend zijn voor meer vertalingen van Alfreds albums.
In Angouleme ontving Waarom Pierre dood moest al de prijs van het publiek en een Prix Essentiel. Deze lofbetuigingen zijn meer dan verdiend voor een strip die op een universele manier een heel persoonlijk verhaal aanpakt. Ondanks het gevoelige karakter van de pedofilieproblematiek behoudt het album zijn bedrieglijk eenvoudige leesbaarheid. 2010 is goed begonnen voor het stripverhaal.
