Aimée de Jongh :: Dagen van zand

Aimée de Jongh vat de Dust Bowl in wat een voorlopig hoogtepunt is in haar oeuvre.

Minder dan tien jaar nadat ze met De terugkeer van de wespendief haar eerste boek uitbracht, toont Aimée de Jongh dat ze tot de groten van haar generatie hoort. Het nieuwe Dagen van zand zet alles wat voorafging in de schaduw. Met het boek neemt ze de lezer op indrukwekkende wijze mee naar de Amerikaanse Dust Bowl.

Een aanhoudende periode van droogte, landbouwtechnieken die variatie schuwden en de schaduw van een economische crisis: amper drie ingrediënten volstonden om grote delen van de Verenigde Staten in de jaren 1930 te veranderen in een woestenij, letterlijk en figuurlijk. De staat Oklahoma, die het zwaarst getroffen werd door de Dust Bowl, werd een oord van miserie, waar stofstormen de ellende regelmatig met een nieuw laagje vuil zand bedekten.

De periode is in het Amerikaanse collectieve geheugen gegrift, maar heeft het in Europa nog niet tot het leerplan van de geschiedenislessen geschopt. Gelukkig, al is dat woord enigszins ongepast in deze context, is er flink wat culturele aandacht voor de Dust Bowl. Woody Guthrie zong er een flinke lading songs over, John Steinbeck beschreef de periode in zijn werk en er waren uiteraard de foto’s van Dorothea Lange, zoals het iconisch geworden Migrant Mother.

Zij en collega-fotografen waren door de Farm Security Administration gevraagd de toestand in de door de Dust Bowl getroffen locaties te documenteren. De Jongh creëerde een extra fotograaf, gaf hem de naam John Clark en schreef Dagen van zand over de jongeman.

De 22-jarige Clark, met enkel beperkte werkervaring bij een kleine krant op zijn cv, wordt voor de leeuwen gegooid. Voor het eerst moet hij in zijn werk ethische afwegingen maken. Hoe breng je het grotere geheel in beeld? In tijden waarin er nauwelijks nog een foto verschijnt zonder dat er een heel bewerkingsproces bij kwam kijken, kan het geen kwaad stil te staan bij foto’s als manier om de werkelijkheid in beeld te brengen.

De manier waarop De Jongh de Dust Bowl in beeld brengt, is in ieder geval indrukwekkend. Het contrast met het twee jaar geleden verschenen Taxi kon nauwelijks groter zijn: van de bijna underground aandoende zwartwittekeningen naar imposante kleurenplaten: het is geen evidente stijlverandering, maar het werkt. De Jongh gebruikt de ruimte die haar ter beschikking staat en laat de soms paginagrote tekeningen spreken. Ondanks de realistische stijl, laat De Jongh haar personages de ruimte om effectief stripfiguren te zijn. Het resultaat is sfeervol en knap, een gedroomde versie van de werkelijkheid. Wie kikt op de Amerikaanse roadtrip, kan hier zijn hart ophalen en, zelfs al wordt een dramatische episode beschreven, de reiskriebels voelen opborrelen.

In een oeuvre dat tot nu toe steevast wist te verrassen, is Dagen van zand voorlopig de kers op de taart. Het boek krijgt een internationale release en het zou niet meer dan logisch zijn dat het ook in de VS op de markt komt én voor een doorbraak zorgt. Niet alleen is de Dust Bowl al te lang genegeerd als onderwerp in het beeldverhaal, De Jongh is het soort auteur wiens verhalen het verdienen gelezen en bekeken te worden tot ver buiten de landsgrenzen.

8.5

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

aanraders

Maxim Osipov :: Kilometer 101

Dat zelfs op al onschadelijk gemaakte dissidentie nog steeds...

Olga Tokarczuk :: Empusion

Weg met de achterflap! Hoewel het iedereen vrij staat...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

Aimée de Jongh :: ”Kijk over de grens”

Een van de betere beeldverhalen die deze zomer ter...

Chabbert / De Jongh :: Zestig lentes

Aimée de Jongh ziet een droom in vervulling...

Aimée de Jongh :: “De strip volwassen? Dat valt heel erg tegen”

Voor zover dat nog nodig was, bevestigt Aimée de...

Diverse auteurs :: Op Missie – 10 Veteranen, 10 Verhalen

Strips in opdracht zijn steevast een heikele onderneming. Lippendienst...

Aimée de Jongh :: De Terugkeer Van De Wespendief

Van een langverwacht debuut gesproken. Na Snippers is De...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in