De afgelopen drie maanden moesten professionele muzikanten zich tevreden stellen met livestreams, in de hoop zo wat centjes binnen te rijven. Acht Britse bluesmuzikanten, die door de lockdown zonder werk en zonder toekomst zitten, besloten begin april de koppen bij elkaar te steken en een album te maken. Ieder in zijn eigen kot en met beperkte mogelijkheden. Het resultaat heet Lockdown Loaded. Elf songs met een ruwe en onafgewerkte klank, maar ze grijpen terug naar de essentie van de blues: eerlijk en met vakmanschap gemaakt.
In eerste instantie werd het album enkel digitaal via Patreon aangeboden, maar omdat de vraag naar een hardcopy luider en luider werd, is Lockdown Loaded nu op cd verkrijgbaar. Later deze zomer volgt ook nog de vinyleditie.
Het zou gemakkelijk geweest zijn om enkel favoriete en gekende nummers op te nemen, maar de muzikanten kozen de moeilijke weg, want de nummers zijn stuk voor stuk eigen werk én nieuw. Wat we alleen maar toejuichen kunnen: ze hadden gewoon ook een veredelde bluesjam kunnen afleveren, maar trots en eigenzinnig als ze zijn, hebben ze allemaal de moeite genomen om samen nieuwe ideëen en nummers vorm te geven. Hier geen afdankertjes, maar songs die door iedere muzikant voorzien worden van het nodige spetterende harmonica-, Hammond-, piano-, of gitaargeweld.
De zangpartijen worden beurtelings verzorgd door Ian Siegal en Jon Amor. Eerstgenoemde mag al meteen schitteren in “Cat Drugged Up”, een dreigend en duister nummer dat verder volledig drijft op de mondharmonica van Giles King. Jon Amor verblijdt ons op zijn beurt opnieuw met enkele tekstuele pareltjes, zoals op “Sheriff” en “It’s Inconvenient”: op licht ironische toon vertolkt hij de typische bluesidiomen (“Gave all my money to the landlord yesterday, Fellow with a moustache came and towed my car away”) en maakt er en passant een grappig en onderhoudend lied van.
Ian Siegal haalt op“Heal Thyself” zijn beste Prince-imitatie boven, gekruid met profetische woorden (“We ain’t doing this for our health, heal the nation and heal thyself”). Ook “Holler” draagt een duidelijke Purperen Hoogheid-stempel. Dat Siegal van meerdere markten thuis is, toont hij op “Birdmens”: met enkel zijn stem en akoestische gitaar creëert hij een laatste, countrygetint, hoogtepunt. De perfecte verstilde afsluiter.
Met zoveel muzikanten die ieder apart willen schitteren, kan het al gauw een boeltje worden. Gelukkig is er nog Dave Doherty, die naast gitarist en percussionist ook producer van dienst was. Wie tot in de puntjes afgewerkte nummers verwacht, komt niet altijd aan zijn trekken, maar wie houdt van wat ruwheid en oprecht vakmanschap vindt op “Lockdown Loaded” wel zijn gading.
Een aanrader, gemaakt in moeilijke tijden, en ter ondersteuning van 8 eerlijke en oprechte muzikanten. Rep u naar de website en steun, steun, steun!
Birdmens zijn:
Jon Amor – zang en gitaar // Rob Barry – basgitaar // Dave Doherty – gitaar en percussie // Joel Fisk – gitaar en backing vocals // Bob Fritzema – keyboards // Jonny Henderson – keyboards // Giles King – mondharmonica // Ian Siegal – zang en gitaar
