Verbruggen/Dumoulin/Håker Flaten/Wooley 4tet :: kaPSalon

82830447

Drie en een half jaar nadat Teun Verbruggen de eerste was om tijdens Jazz Middelheim een dag de Club Stage te mogen cureren, verschijnt een van de vier concerten van toen op vinyl. Het bevestigt nog eens al het goede dat in onze herinnering bewaard bleef.

Was The Bureau Of Atomic Tourism, het internationale sextet dat Verbruggen in 2011 samenstelde op vraag van het Follow The Sound Festival, nog het hoofdgerecht later op de avond, dan kreeg de bezoeker eerst een paar opwarmers voor de kiezen. Jozef Dumoulin zorgde voor het betere intergalactische verkennen met een soloconcert op Fender Rhodes, gevolgd door een duoperformance van rietblazer Andrew D’Angelo en gitarist Hilmar Jensson. De overige vier leden tekenden voor het derde luik: een akoestisch kwartetconcert dat destijds erg in de smaak viel en nu aan de man gebracht wordt als kaPSalon (geen verwijzing naar het voze gerecht of de locatie, maar naar dit boeiende artikel).

Verbruggen en vaste compagnon Jozef Dumoulin, deze keer wel op piano, werden bijgestaan door trompettist Nate Wooley en bassist Ingebrigt Håker Flaten. Op papier al een prikkelende combinatie, en het leidde dan ook tot een opvallende performance die ondanks z’n bescheiden duur (amper 28 minuten) toch een behoorlijke weelde aan indrukken bevatte. Met momenten van turbulente collectieve kracht, maar net zo goed geduldige verkenningen van ingetogen zones en referenties aan meer statige, bijna minimalistische oorden. Ook opvallend: hoewel Verbruggen als initiatiefnemer en bandmotor een belangrijke rol vervulde, liet hij veel ruimte voor z’n collega’s, die elk hun stempel kunnen drukken op het halfuurtje.

Het langere “Walters First” introduceert het opvallende klankbeeld (met piano en drums rechts in het spectrum, bas links en trompet centraal) met een kwartet dat er meteen invliegt. Verbruggen strak kletterend, Wooley met expressieve texturen, Håker Flaten bevlogen trekkend en sleurend, en Dumoulin met een immense vaart op het ivoor. Het wordt een vlucht met een komen en gaan van interacties, solo’s en temperamenten, met momenten van aanzwellende intensiteit en rondtollende abstractie. Soms druk en volgestouwd met ideeën, maar ook kaal, zoals wanneer Wooley halverwege even erg dicht tegen de jazztraditie aanschurkt. Håker Flaten, vooral bekend als lid van geweldenaarstrio The Thing, gaat niet enkel tekeer met z’n befaamde vurigheid, maar ook een vingervlugge behendigheid die de losgeslagen Dumoulin stap voor stap kan volgen.

Grappig stukje naar het einde: wanneer een pulserende baslijn heel even leidt tot een kwartetmars die gaandeweg uiteenvalt in de laatste uitgedeelde prikken. Het is de bas die ook zorgt voor de overgang naar “otto”, waarin een motief van twee noten de start wordt van een slepend stuk dat tegen de blues aanschurkt. De zwalpende wandeling van Wooley staat haaks op de frivole spurtjes van Dumoulin en er wordt steeds krachtiger uitgehaald, geruggensteund door het rauwe plukwerk van de bassist. Ook hier weer zo’n moment, waarop de vier plots eensgezind omslaan in druppelende imitaties van elkaar. Op z’n plaats binnen die context, maar natuurlijk ook een indicatie dat ze elkaar moeiteloos wisten te vinden die avond.

Slotstuk “MB” vertrekt vanuit machinaal brommend basgestrijk, aangevuld met ronkende trompet, dwarrelende piano en ritselende percussie. Een iele, abstracte aanzet, waarbij de bas steeds meer op een cello begint te lijken en meer dan eens gelonkt wordt naar kamermuziekoorden. Sissende effecten en statige bewegingen in een geraffineerd evenwicht, en een haast minimalistische trance met een mysterieuze inslag. Ver verwijderd van de erupties van “Walters First”, maar al net zo overtuigend, en meteen ook de fraaie afsluiter van een release die niet enkel geldt als een opmerkelijke toevoeging aan de discografie van de betrokkenen, maar ook een erg mooi vormgegeven souvenir voor wie erbij was op 14 augustus 2014.

Het album is een coproductie van Rat Records en Werkplaats Walter en verschijnt in een vinyloplage van 250 stuks. Het artwork is van schilder Wannes Lecompte, van wie er vier originele schilderijen te koop zijn. Meer info HIER. Het album kan je HIER bestellen. Het kwartet maakt zich intussen op voor een concertreeks langs Amsterdam (De Ruimte, 15/1), Gent (Hot Club, 16/1 en De Koer, 17/1), Charleroi (Le Vecteur, 18/1), Leuven (La Conserve, 19/1) en Luik (KulturA, 20/1).

http://www.teunverbruggen.com/
Walter
Rat Records
Beeld:
Geert Vandepoele

verwant

PJDS :: Beach Head

PJDS doet het weer: tegen de tijdsgeest in een...

PJDS

3 februari 2023Ancienne Belgique, Brussel

Meest genoteerde twee woorden tijdens het optreden van PJDS...

PJDS :: Extinct Birds

Dat Pieter-Jan De Smet tot de beste singer-songwriters van...

Flat Earth Society :: Boggamasta III

Voor zo'n grote bezetting – zestien leden, die krijg...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

recent

Heather Nova :: ”Op deze plaat probeer ik mezelf te begrijpen”

Ze vergeleek zichzelf ooit met een verleidelijke sirene, en...

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in