M+A :: These Days

82800028

Hij is weer voorbij, die mooie zomer. Het Italiaanse duo M+A wil dat echter niet zomaar laten gebeuren, en dus brengt de groep bij de start van de herfst een plaat uit die de zomerse euforie nog even probeert te rekken. Een lovenswaardig initiatief, maar helaas vergaten de mannen dat een album maken net iets meer inhoudt dan wat ideeën voor leuke deuntjes bij elkaar gooien.

Goede popmuziek hoeft absoluut niet ingewikkeld te zijn. ’t Hoeft heus niet allemaal zo diepzinnig. Iedereen luistert graag eens naar iets licht en luchtigs. Maar als je complexloze popliedjes wil maken, dan moet je er wel voor zorgen dat ze goed in elkaar zitten. Simpel en effectief. These Days blinkt echter vooral uit in middelmatigheid. Enthousiasme en goede intenties, dat wel, maar het eindresultaat is verre van memorabel.

Het duo Michele Ducci en Alessandro Degli Angioli produceerde al een plaat vol springerige popliedjes zonder complexen, Things.yes. Dat album klonk nog wat zwaarder, elektronischer ook. Maar nu houdt het duo het dus lichtvoetig in het kwadraat. Hun aanpak is op zich best boeiend: geen knip- en plakmozaiëk van samples, neen, deze Italiaanse kerels doen het nog op ambachtelijke wijze. Met echte instrumenten.

Helaas is dat ook het beste dat er over These Days kan worden gezegd. Van de songs zelf krijgen we het namelijk warm noch koud. Of toch niet op een goeie manier. Bij “B Song” en “L.E.M.O.N.” duikt bijvoorbeeld élke keer weer het doembeeld op van een gladde nineties-boysband die al playbackend cool staat te wezen naast een zwembad. En de overdosis oohoo’s maakt het er zeker niet beter op. Een beetje r&b, een vleugje zomercocktail, een stevige portie foute boysband. Even is de zomer weer terug. ’t Is alleen wel die van 1996.

Gelukkig zijn er een paar nummers die het vehikel weten te redden. Op ”Down The West Side” is het aanstekelijk meewiegen en ook “Slow” valt zeker te pruimen, maar het gezeur dat “Practical Friday” heet en het melige “Freetown Solo” trekken de balans al gauw weer de andere kant op. Meestal beginnen de songs nog veelbelovend, om vervolgens als een kaartenhuisje in elkaar te zakken. Te weinig echt goeie melodieën, te veel muzikaal vulsel.

Ergens onderweg zijn Ducci en Degli Angioli namelijk vergeten om inhoud toe te voegen aan hun zomerdeuntjes. Voor de songteksten hoeft een mens These Days ook al niet te kopen, want daar valt ook al niet veel van te maken. Nu goed, deze twee Italianen hebben nooit beweerd meer te willen doen dan wat vrolijke muziek maken. Maar veel langer dan het begin van de herfst hoeft dit muzikale behang toch niet mee te gaan. Geeuw.

Wie wil, kan “When” gratis downloaden via Soundcloud.

4
http://www.ma-official.com/
Monotreme / Cargo

verwant

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

The Veils :: Asphodels

Finn Andrews is The Veils is Finn Andrews. Zo...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Squid :: Cowards

Op hun derde album Cowards trekken de Britten van...

recent

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

Milan Hulsing :: Voetsporen. 5 verhalen van Karel Čapek

Milan Hulsings nieuwste strip is een bewerking van vijf...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in