The Scene :: Code

Wat eerst een onverhoopte reünie was, werd met Liefde Op Doorreis een onverwachte comeback. Wat een comeback was, wordt nu met Code een stevige, haast essentiële punt op de i van een wereldband uit de Lage Landen.

Pletwals of sloophamer: tijdens de absolute hoogdagen van The Scene begin jaren negentig sloopte de band festivalpodia, concertzalen en bovenal landsgrenzen met hun sound. En dat niet alleen tussen Nederland en België — de Moerdijk werd ocharme met één wulpse kronkel van Emilie Blom van Assendelfts bas rond de gitaar van Thé Lau al verpletterd. Deze band wist zich door zijn hechte, vaak frenetieke of naar funk neigende sound ver boven de (Hollandse) maatjes- of (Vlaamse) kerktorenrock verheven. Laus onnavolgbare teksten een bloem in de loop van de tank. Dat dat twintig jaar later nog steeds het geval is, bewijst Code op z’n allerbeste momenten even fijntjes als onontkoombaar.

Temeer omdat The Scene nooit beter klonk: het verpletterende livegeluid van de band is nog nooit zo perfect naar een plaat vertaald. Openingsnummer "Echt" is een demonstratie van hoekige funk die met een gierend refrein in de hens wordt gezet. De link met klassieker Open is meteen gelegd, en zal drie kwartier lang niet naar het achterplan verdwijnen. Toch wordt Code nooit een herhalingsoefening, daarvoor zijn de meeste songs te sterk, en trekken bepaalde loops en door Lau in elkaar geknutselde samples The Scene resoluut de eenentwintigste eeuw binnen.

Code is op z’n best wanneer het tempo hoog ligt: "Echt", "Overgave" en "Water En Vuur" is een openingstrio dat smeulende bandensporen achterlaat. Halverwege haalt "Stip", met de Nederlandse rapper Lange Frans, hetzelfde torenhoge niveau met een moordriff die het stof van alle "Nederlandstalige rock" (ach ja) van de laatste jaren wegblaast. Een Scene op z’n best overrompelt niet alleen, maar grijpt ook naar de keel. Dat doet de band met een cover van Yasmine, "Mooi", geschreven door Stef Kamil Carlens voor haar laatste plaat Licht Ontvlambaar. Dat Carlens meedoet, mag echter overbodig heten: de opname van The Scene vorig jaar die op YouTube te vinden is, is nog pakkender.

Code is door dat alles een plaat die bruggen slaat tussen The Scene van vroeger en nu. En knoopt losse eindjes in de geschiedenis van deze band en Lau solo aan elkaar, meer dan voorganger Liefde Op Doorreis. Dat net "Waar Mensen Wonen" de plaat afsluit, mag verbazen: het belandde op de eerste soloplaat van Lau nadat de overige bandleden er zo koel op reageerden. Het was een van de druppels die de split in 2002 compleet maakte. Nu wilden uitgerekend diezelfde bandleden het heropnemen, en tillen ze het nummer (met ontegensprekelijk een van Laus beste teksten ooit) nog een niveau hoger door strakkere arrangementen.

The Scene zadelt de Tijd op met een Calimerocomplex, aangezien Ze geen vat lijkt te hebben op deze band. Lau wordt zestig dit jaar, maar klinkt beter bij stem dan ooit op een plaat die voelt als thuiskomen na omzwervingen die weinig tot geen valse noten hebben opgeleverd. Of Code daadwerkelijk een podiumplaats in het oeuvre van The Scene verdient, laten we diezelfde Tijd toch maar bepalen. Maar Code is in ieder geval voor driekwart The Scene op z’n best: een band die je niet tot overgave, maar tot overlevering dwingt.

http://www.thescene.nu
http://www.thescene.nu

verwant

Thé Lau overleden

Thé Lau, zanger en frontman van The Scene is...

Thé Lau :: “Volgens mij heb ik best wel een goed boek geschreven”

Waardigheid omschrijf je niet, dat straal je uit. Show,...

The Scene :: 21 juni 2014, AB Brussel

“Tijd is kort / Ik heb het gezien /...

Thé Lau :: Platina Blues

Met verbluffende luciditeit kijkt de terminaal verklaarde Thé Lau...

COLUMN :: Thé

Ik heb niet veel helden. Misschien een handjevol, maar...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

Talk Show :: Effigy

Het leven is een club waar al eens klappen...

Whispering Sons :: The Great Calm

Wat het Belgisch leger steeds meer nalaat, weten de...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in