Petrol, 2008
Bij het Zesde Metaal doen ze alles op hun tijd. Alvorens dit debuut
op de wereld los te laten, toerde de band al jaren rond met slechts
een demootje met een handvol nummers. Zonder overhaast te worden,
zocht Wannes Capelle naar de perfecte manier om zijn weerspannige
West-Vlaamse songs het best tot hun recht te laten komen. Zo
ontstond er enkele jaren geleden naast de gewone band ook een
light-versie van het Zesde Metaal. Een intiemere bezetting voor
kleinere clubs en café’s waarmee Capelle meer kon gaan optreden (de
rest van de band moest ook nog gaan werken) en subtielere toetsen
voor zijn nummers kon gaan zoeken. Mede door het succes van die
bezetting en het gezinsleven waar de andere originele bandleden in
verzeild geraakt waren, werd dan maar geopteerd om in deze
bezetting verder te gaan en zo ook de studio in te trekken. Het
resultaat van al dat gewik en geweeg is vanaf nu terug te vinden op
het debuutalbum van Het Zesde Metaal, ‘Akkatemets’, een pareltje
waar we ondanks de vele onterechte vergelijkingen met Flip Kowlier – wat
had u gedacht, ’t is West-Vlaams – hopelijk nog veel van zullen
horen.
Alle nummers van de demo hebben ook hun weg gevonden naar deze
eerste langspeler, zij het gerijpt in het nat van enkele jaren
ervaring. Uit deze nummers komt ook meteen de eerste single
‘Keuning van de Jacht’, een catchy popsong die het van ons de hele
zomer radiogewijs zou mogen uitzingen, maar ook andere pareltjes
zoals ‘Arrie’, over Capelle’s overleden buurman die hem van zijn
dagelijkse portie “menten voe den oastm” voorzag, of
‘Simpel’, over hoe het eigenlijk allemaal zo simpel niet is. De
nieuwe arrangementen tillen de sterke songs die op de demo al
doorsluimerden nog net een niveau hoger.
Net zoals met de rest van het album vallen de nummers moeilijk te
labelen, en zo hebben we het graag. Het Zesde Metaal is nu eens
jazzy, dan weer poppy (‘Keuning van de Jacht’ of ‘Cowboy en
Indiaan’) maar evengoed ingetogen, zoals in ‘Spreek Mor af’, of
kwaad rond zich heen stampend (‘Ik Haat U Nie’). Telkens subtiel
uitgewerkt, waardoor zelfs voor de niet-West-Vlaamse luisteraar de
emotie eraf spat.
Over West-Vlaams gesproken, ook tekstueel is ‘Akkatemets’ een parel
van een album. Capelle’s teksten zijn doorspekt met subtiele
dubbelzinnigheden en mopjes, zonder afbreuk te doen aan wat er in
zijn songs verteld word. Poëtische uitspattingen als “Kwamme de
weireld tegen gistern up stroate, je vroegt de weug en kzeije
lustert, ik ben zelve wok nie van olier, mo ge zit olleszinds nie
juste” of “’t Zit een meiske ip min knien, eij meiske eij
gie meskien nie gezien da kik ier zitte?”. Het hele album zit
vol van leuke humor; het hoeft dan ook niet te verbazen dat Capelle
ooit nog als cabaretier op de planken stond. Zijn teksten gaan over
het leven zoals we dat allemaal wel kennen. Verhaaltjes over zijn
jeugd (‘Cowboy en Indiaan’ en ‘Arrie’) en de liefde
(‘Appartementje’), maar ook de zwaardere thema’s gaat Cappele niet
uit de weg. Zo gaat ‘Est Meskien’ over moeilijkere perioden in het
leven, terwijl de levenswijsheden van ‘Simpel’ afspatten
(“K’eit verzeker oltid wel geweten, nen mens komt zjire dronke,
ot ie drinkt in plekke van ’t eetn”).
De aandachtige luisteraar merkt ongetwijfeld de prachtige vertaling
van Bright
Eyes‘ ‘Laura Laurent’, in het West-Vlaams simpelweg ‘Lore’, op.
Wij staan van nature niet te springen om covers en al zeker niet
wanneer het gaat om covers van wereldnummers zoals Conor Oberst die
dagelijks uit zijn mouw schudt. Maar wat Capelle met dit nummer
deed, kunnen wij niemand kwalijk nemen, integendeel.
Veel superlatieven voor een West-Vlaams groepje, zie ik u al
denken, maar hé, wij schrijven naar eer en geweten. Het Zesde
Metaal heeft het allemaal, en dan nog eens op overschot. Dit
schijfje is er zonder twijfel eentje waarop elke rechtgeaarde
West-Vlaming trots kan zijn op zijn afkomst. ‘Akkatemets’ is
subtiel, uitgelaten, grappig, maar vooral ook mooi. Een absolute
aanrader!
http://www.myspace.com/hetzesdemetaal
