Op de diepste bodems van de muziekoceaan leeft er sinds de golden
nineties een merkwaardig zeecreatuur, dat er tussen
triphop-potvissen à la Portishead, Massive Attack en Tricky toch
telkens in slaagt niet opgeslokt te worden. Dit wezen, Morcheeba
genaamd, komt af en toe ook aan de oppervlakte om met zijn nieuwste
worp aan land te spoelen. De inmiddels zesde jongeling van
Morcheeba draagt de naam ‘Dive Deep’: een aansporing om mee te
duiken naar de wondere wereld waar er vrij gezwommen wordt tussen
triphop, elektronica, lounge en zeemzoete pop. enola dook met de
‘Yellow Submarine’ naar de verborgen gezonken schatten van
Morcheeba en kwam ietwat ongoocheld terug.
Morcheeba is en blijft een vreemde vis in de bijt. Waar Massive
Attack, Portishead en Tricky zich steevast blijven wentelen in de
duistere en donkere sferen van de triphop, durft Morcheeba ook de
warmere golfstromen op te zoeken, op zoek naar een eigen ultieme
sound. Vasthouden aan één bepaald geluidis niet aan Morcheeba
besteed, maar de muziekcritici zijn de enigen die daar om malen.
Het brede publiek blijft daarentegen het perfect geproducete geluid
van de gebroeders Godfrey smaken, getuige daarvan het
geapprecieerde optreden van de groep op Marktrock 2007.
Morcheeba gaat op ‘Dive Deep’ enkel met gastmuzikanten door zee,
wat een paar pareltjes oplevert. Getuige daarvan is reeds
openingstrack én eerste single ‘Enjoy the Ride’. Waternimf van
dienst is Judy Tzuke, die met haar klare stem menig schip de
dieperik in zou kunnen leiden. “Stop chasing shadows, just
enjoy the ride” mijmert deze Britse zeemeermin en wie zijn wij
om haar tegen te spreken? Tzuke leende ook haar stem aan ‘Blue
Chair’, een nummer dat meteen doet denken aan de vroegere albums
van Morcheeba: een trippopbeat met wat hiphopinvloeden en bovenal
perfect geproducet. Het is een geluid dat herkenbaar is uit een
school van duizenden.
‘Riverbed’ neemt ons dan weer mee naar de oevers van de
Scandinavische fjörden. Niet toevallig is het nummer ingezongen
door de Noorse singer/songwriter Thomas Dybdahl, die ons met zijn
diepe stem laat meedrijven op het rustig kabbelende ritme van het
water. Dybdahl zong ook het nummer ‘Sleep on It’ in, dat uit een
volledig ander vaatje tapt dan het gelijknamige zinnetje uit Meat
Loafs superhit ‘Paradise by the Dashboard Light’. Het nummer houdt
het midden tussen ‘Pure Music’-achtige natuurgeluiden en een mooie
zoetgevooisde ballad die nog even blijft nazinderen.
Ook multigitarist en manusje-van-alles Bradley Burgess werkte mee
aan ‘Dive Deep’. ‘Run Honey Run’ kleurt qua begeleiding volledig
binnen de steeds meer voorspelbare lijntjes, maar krijgt toch het
voordeel van de twijfel dankzij de beklijvende zang van Burgess.
Deze ‘Guitarist to the Construction Industry’ vergezelt de band
trouwens het Amerikaanse en Europese luik van haar tournee.
‘Gained the World’ kan ons ook nog bekoren. Het is de meest
atypische song op de plaat en kreeg een funky gitaar en zelfs een
vioolarrangement mee. Na een kleine drie minuten is het echter
genadeloos gedaan met het loungy sfeertje en wordt er
overgeschakeld naar het betere ‘Gorillaz meets Kanye West’-werk in
het nummer ‘One Love Karma’, één van de schaarse nummers die eruit
springen op de plaat.
Ook de dromerige bijdrage van de Franse singer/songwriter Mandy is
zeker het vermelden waard. Ondanks de licht melige lyrics en wat
voorspelbare arrangementen, voerde ze ons gedurende twee minuten
mee op haar trip van onbereikbare liefde: “Au ciel de toutes
les couleurs, ton soleil réchauffe mon cœur”.
Om het op zijn ‘Ter Land, ter zee en in de lucht’ te zeggen: ‘Dive
Deep’ is geen hoogvlieger. Het kalf is voor Morcheeba al enkele
jaren verdronken en met deze plaat zinken termen als originaliteit,
betovering en verwondering diep onder het zeeniveau. Desalniettemin
bewijzen producers Paul en Ross Godfrey nog maar eens dat ze puike
stuurlui zijn en weten hoe kwaliteit te brouwen na al die jaren van
trouwe dienst op het Morcheebaschip. De plaat met het badwater
weggooien is dus te veel van het goede: ‘Dive Deep’ verzuipt als
het album actief wordt beluisterd, maar als achtergrondtune voor
een loungebar, passieve behangmuziek of een gezellig dineetje
levert de plaat prima werk!
Morcheeba speelt op 12 mei te Brussel in het Koninklijk
Circus.
