Klinken de namen Guy-Manuel de Homem-Christo en Thomas Bangalter u vertrouwd in de oren, en zo ja, kan u er een gezicht op plakken? Hoogstwaarschijnlijk niet. Nochtans danste dit duo vrolijke Fransen in de jaren negentig, verkleed als robots, zegevierend de wereld rond en plaatste het met gepaste flair de French voor House. Het al even obscure tweetal, Gaspard Augé en Xavier de Rosnay, samen Justice, doet vandaag dit rondedansje losjes over met een moddervette plaat waaruit alle subtiliteit geweerd werd. Le Daft Punk nouveau est arrivé!
In den beginne werd het duistere status-quo woest verstoord toen de kwantumfysische soep van seizoensverse fotonen, quarks en heliumkernen overkookte. Dat spektakel staat, lichtjes vulgariserend, als volgt beschreven: "…en hij scheidde het licht van de duisternis. Het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag." (Genesis, 1: 4-5, voor de liefhebbers). Justice koketteert op zijn debuut met diezelfde groteske, katholieke thematiek: de openingsnummers werden "Genesis" en "Let There Be Light" gedoopt en de plaat zelf heet, met wat gedurfde zin voor megalomanie, † (Alt0134 op uw toetsenbord, in de Windows-1252 karakterset). Naar analogie met het hierboven beschreven natuurgeweld zijn die verwijzingen nog niet zo gek. Met deze rechttoe rechtaan plaat, waarop ongenuanceerd dansgeweld de hoofdtoon voert, veroorzaken de heren Fransmannen immers een bescheiden oerknalletje in het door steriele, minimale geluiden beheerste elektronische universum.
Met de theatrale opener "Genesis" maken Augé en de Rosnay meteen duidelijk dat ze lak hebben aan Less is more!,het ongeschreven credo dat bij de huidige Zeitgeist hoort. Het duo zet de toon met een dreigende begindeun (tromgeroffel en hoorngeschal), staat nog net een kleine adempauze toe en blaast dan het nummer prompt op tot een gedateerde sciencefictionopera. Denk: fluogroene lasergeweren, pastelkleurige, vilten ruimtepakjes en een homoseksuele boordcommandant, die een elektronisch pianootje bespeelt. Op "Let There Be Light" veegt het nonchalante Franse tweetal verder zijn voeten aan de met Duitse grondigheid getrokken krijtlijnen rond het elektronische speelveld: snijdende synthesizers kringelen rond elektronische gitaren, en dat alles overgoten met tonnen distortion.
Net wanneer de angst voor een overdosis groteske stadionelectro de kop opsteekt, toveren de jonge Parijzenaars zowaar een dartel popnummer van onder de alpinopet. "D.A.N.C.E." is meteen de enige toegeving aan de vraag naar radiovriendelijk luistervoer op deze plaat. Het nummer draagt die status echter met eer: zelfs uw menopauzale tante doet haar wekelijkse aquarobic-oefeningen terwijl ze het refrein meeneuriet met het zeurderige kinderkoortje: "Do the D.A.N.C.E., one, two, three, four, fight,…". Naast de radiohit, vervullen ook het melancholische "Valentine" en het slepende "The Party" de functie van uitstekend getimed rustpunt op een, voor de rest, hyperkinetisch album. Op dat laatste nummer mag de (terecht of onterecht) stevig opgehemelde Uffie met een onschuldig kindstemmetje, de leeghoofdige discodecadentie een (ironisch ?) warm hart toedragen.
† komt echter vooral in aanmerking voor een nominatie als klassieker dankzij de nummers waarop Augé en de Rosnay alle registers van het bombast opentrekken, de referenties naar de grote Franse dansmeesters zoals Etienne de Crécy, Daft Punk, Cassius en Vitalic op een hoopje gooien en daar een moddervet geluid uit puren. Het vriendelijke "Phantom Pt. II" swingt nog een beetje twijfelachtig heen en weer maar met het ronduit angstaanjagende, schizofrene "Stress" en de muzikale splinterbom "Waters Of Nazareth" mogen de heren van Justice zich terecht op de borst kloppen.
Justice werd bestempeld als een grote belofte dankzij hun remix van Simians "Never Be Alone". De groep werd binnengeloodst in de keuken van het terminaal hippe EdBanger Records en bereidde daar geen Frans fijnproevertje maar een stevige pot muzikale fondue savoyarde. Met † schreef het duo een belangrijk wapenfeit op zijn conto.
Justice traint uw dansspieren op 14 juli tijdens het Dour festival. U mag van de heren meebrullen met D.A.N.C.E op 18 augustus tijdens het Pukkelpop festival.
