Commando Creatures

Ondanks het feit dat DC de meest iconische superhelden in stal heeft met Batman en Superman, heeft de studio, sinds Kevin Feige de leiding heeft over Marvel-films, alle moeite van de wereld om opnieuw hetzelfde niveau van populariteit te bereiken. Na Christopher Nolans succesvolle Dark Knight-trilogie kreeg Zack Snyder de leiding, maar ondanks zijn reputatie van Watchmen en de casting van Ben Affleck als Batman voldeden de films nooit aan de verwachtingen van kritiek noch publiek. DC’s paniekvoetbal om Marvel bij te benen, resulteerde uiteindelijk in inconsistente films zoals The Flash en Black Adam.

Enter James Gunn, bekend van Guardians Of The Galaxy. Na een conflict met Marvel werd hij met open armen verwelkomd om The Suicide Squad te rebooten. Dat leidde tot zijn aanstelling om samen met Peter Safran het DC-universum opnieuw op te bouwen vanaf nul. Gunn moest deze job wel even uitstellen om de opzegtermijn van zijn contract bij Marvel eerst uit te doen. Voor zij die niet vertrouwd zijn met de concurrentie tussen DC en Marvel: je kan het een klein beetje vergelijken met het grote duel tussen de tijdschriften Robbedoes en Kuifje.

Het nieuwe DC-universum van Gunn en Safran werd ‘Chapter One: Gods And Monsters’ gedoopt en beloofde een frisse start na de reset in The Flash. Hun eerste worp, Commando Creatures, een spin-off van The Suicide Squad, maakt het echter allemaal toch wel even verwarrend. Alles speelt zich immers nog af in een wereld waar Ben Affleck Batman is en Henry Cavill Superman? Kwalificeert dit dan wel als een echt begin van een nieuw DC-universum? Voor Gunn zelf – hij schreef alle afleveringen voor deze animatiereeks – bouwt Commando Creatures maar beperkt voort op The Suicide Squad en Peacemaker. Alleen de elementen waaraan wordt gerefereerd, zijn canon. De rest is ‘light canon’. Maar tegelijk gaan de stemacteurs van Commando Creatures ook al zeker de live action-versie spelen in de nieuwe Supermanfilm die komende zomer uitkomt, met een nieuwe acteur in het blauwrode spandex.

Dat de eerste worp van de “nieuwe” DCU deze Commando Creatures werd, mag totaal niet verbazen van de man die ooit liet optekenen: “Everything I know about filmmaking I learned from The Toxic Avenger.” Hij bedoelt wel degelijk die oerklassieker uit 1984 van Troma – de bakermat van de ultieme schlockfilms die zo slecht zijn dat het meer dan goed wordt. De strips waarop deze reeks gebaseerd is, zijn ook dat soort klassieke pulp uit de jaren 1980. In Weird War Tales vormde het monster van Frankenstein samen met een weerwolf en een vampier een team dat de nazi’s ging bestrijden. Vreselijk lelijk getekend met onvoorstelbaar slechte verhalen. Maar Gunn zou Gunn niet zijn als hij geen onweerstaanbare fun zag in deze bundeling rotzooi.

Gunn veranderde wel het opzet: niet meer WO II, maar een fictief Balkanland. Het team is ook diverser. Er is ‘The Bride’ (letterlijk die uit Bride Of Frankenstein, al zal je haar in het meesterwerk van Whale nooit zoals hier betrappen op coïtus met de dokter); ‘GI Robot’, een robot uit WO II die alleen maar nazi’s wil afknallen en nogal makkelijk iedereen bestempelt als nazisympathisant; ‘Dr. Phosphorus’, eigenlijk een slechterik uit Batman die na een mislukt fosforexperiment een radioactief skelet werd; ‘Nina’, een vrouwelijke versie van The Creature From The Blue Lagoon en ‘Weasel’, het knaagdier op mensengrootte dat ook al opdook in The Suicide Squad. Het team staat onder leiding van Rick Flag Sr., wiens zoon in voornoemde film om het leven kwam. Tussen de bedrijven door is er ook nog het aan waanbeelden leidende monster van Frankenstein dat al 200 jaar lang probeert zijn bruid tot de zijne te maken en iedereen doodt waarvan hij nog maar lichtjes vermoedt dat ze zijn bruid ook beminnen.

Het Balkanland waar het Commando op missie trekt, wordt bestuurd door een prinses die problemen heeft met de ex-amazone en tovenares Circe (een van de tegenstanders van Wonder Woman). Het team moet haar overmeesteren, maar dan duikt er een profetie op die zegt dat de onschuldig lijkende prinses rechtstreeks verantwoordelijk zal zijn voor het begin van WO III. Daarom wordt het commando teruggestuurd om haar te doden. Maar is zij wel schuldig? Of is de profetie een leugen?

Dat schetst een beetje de achtergrond van deze korte animatie – slechts zeven afleveringen van nog geen half uur. De ‘look’ van de animatie is bewust wat ouderwets. De studio achter de tekeningen is het Franse Bobbypills en er is duidelijk een flinke scheut jaren 1980 in verwerkt. Denk aan die stijl uit die eerste hoogdagen van de anime’s – genre Ninja Scroll en The Wings Of Honnêamise (en eigenlijk al die Japanse animaties-VHS’en die ‘Manga Video’ eind jaren 80 begin jaren 90 in Engelse dub op de Westerse markt uitbracht). Het is zeer merkbaar dat Gunn die tapes als tiener heeft kapotgespeeld. Al gaat hij voor een iets te cleane esthetiek; wat meer visueel experiment à la Golgo 13 zou deze reeks zeker ten goede zijn gekomen.

De muziek, altijd een belangrijk personage in de wereld van Gunn, is een mix van Balkanstampers. De grofgebekte humor is steeds in juxtapositie met veel bloed en goor, dus typisch Gunn. Hij was altijd al een beetje de R-rated versie van Joss Whedon, ook in hoe hij de dood van prota- en antagonisten de ene keer als een scenariolapmiddel voor de volgende scène gebruikt, maar ze daarnaast evengoed als een triviaal tussendoortje zonder verdere gevolgen presenteert. Het hoogtepunt van dit korte seizoen, na een trage start en wat aanslepende finale, zit in het middenstuk. Elke aflevering krijgen we de backstory van een van de ‘creatures’ en die van GI Robot, maar vooral die van Weasel zijn zeer sterk. Hier voelt het echt aan als een zeer geslaagde transfer van comic naar het kleine scherm.

Tegelijk bewijst Gunn na Peacemaker echter weeral dat hij eigenlijk meer thuis is in tv-series dan in speelfilms. Ook op dat vlak lijkt hij op Joss Whedon. Een echt grote filmregisseur die van comics houdt en dat op het grote scherm vertaald krijgt, blijft een zeldzaamheid. Je kan de geslaagde voorbeelden nog steeds op een hand tellen. Het werkt doorgaans toch veel beter als alles zonder al te veel pretentie wordt vertaald naar een tv-reeks, zoals deze Commando Creatures nog maar eens duidelijk onderstreept.

7.5
Met:
Indira Varma, Alan Tudyk, Sean Gunn
USA
Bedenker:
James Gunn

aanraders

A Man on the Inside – Seizoen 1

Het zijn gouden tijden voor series met oudjes. En...

Black Doves

Black Doves Showrunner Joe Barton is een druk baasje....

verwant

Guardians of the Galaxy Vol. 3

Hoewel James Gunn een paar jaar geleden het onderwerp...

Shazam! Fury Of The Gods

Het DC universum (Dark Comics) van Warner Bros. is...

Peacemaker

James Gunn maakt met Peacemaker enkele zaken opmerkelijk duidelijk....

The Suicide Squad

Vijf jaar nadat Suicide Squad een hit werd aan...

recent

Elizabeth O’Connor :: Walvistij

Denk aan het leven op een nauwelijks bewoond eiland,...

Heraclitus :: Alle Woorden

Alle Woorden als titel van een boek klinkt indrukwekkend,...

We Are Open 2025 :: Een bosaardige bodem vol bloed

7 februari 2025Trix, Antwerpen

We hadden de MIA's, de Week van de Belgische...

Yūko Tsushima :: Een Vrouw rent over een Berg

Onder het pseudoniem Yūko Tsushima publiceerde Satoko Tsushima (1947-2016)...

Paddington in Peru

n 2014 zorgde een combinatie van CGI en ‘motion...
Vorig artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in