De enola-filmrecensenten lichten de komende dagen elk hun tien favoriete titels van 2024 toe en op 1 januari krijgt u de samengestelde top 10 van de hele filmredactie. (Om in aanmerking te komen voor deze rangschikking moet een film gedurende het afgelopen jaar een Belgische release hebben gekregen in de bioscoopzalen of via VOD/streaming. Titels van op festivals die pas volgend jaar verschijnen, werden dus niet opgenomen in de lijstjes en verhuizen naar 2025).
- The Zone of Interest (J. Glazer – Usa/Uk/Pl)
Met zijn portret van een nazi-commandant die de leiding heeft over het concentratiekamp van Auschwitz-Birkenau observeert voormalig videoclipvirtuoos Jonathan Glazer (Birth, Under the Skin) de gruwel van de Holocaust zonder die expliciet in beeld te brengen. Een ijzingwekkende kijkervaring die diep onder je huid kruipt en nog dagenlang door je hoofd blijft spoken.
- Poor Things (Y. Lanthimos – Usa/Uk/Ie/Hu)
Yorgos Lanthimos, het boegbeeld van de Griekse weird wave (die dit jaar ook nog het hoogst merkwaardige Kinds of Kindness op de wereld losliet), overtreft onze stoutste verwachtingen met dit heerlijk uitzinnige sprookje over een zwangere vrouw uit het Victoriaanse Engeland die zelfmoord pleegt en door een excentrieke wetenschapper weer tot leven wordt gewekt.
- La Sirène (S. Farsi – Fr/B/D/Lux)
In een tot puin verwoeste havenstad tracht een tienerjongen een spoor te vinden van zijn broer, nadat die werd opgeroepen naar het front. De in Teheran geboren cineaste Sepideh Farsi voert je mee naar het begin van het bloedige conflict tussen Iran en Irak en laat heden, verleden, droom en werkelijkheid in elkaar overvloeien – wat leidt tot een triomf van animatiekunst. Farsi schuwt de harde realiteit niet, maar probeert in de schemerzone tussen hoop en wanhoop ook een vorm van schoonheid te vinden.
- Un Silence (J. Lafosse – Fr/B/Lux)
Met À Perdre la Raison en L’economie du Couple ontpopte Joachim Lafosse zich tot de Waalse meester van het prangende gezinsdrama, en hij doet die reputatie opnieuw alle eer aan. In het voortreffelijke Un Silence aanschouwt de echtgenote van een gerespecteerde advocaat hoe het familiale evenwicht zwaar beschadigd raakt wanneer haar man in verdenking wordt gesteld voor het bezit van kinderporno. De film valt op door z’n kille mise-en-scène en de precisie waarmee Lafosse, zonder enige vorm van sensatie, zijn ideeën naar voren brengt.
- Love Lies Bleeding (R. Glass – Usa/Uk)
Het Britse rastalent Rose Glass volgt haar fel gesmaakt debuut Saint Maud op met een broeierige neo-noir/thriller waarin een sportclubmanager (een weergaloze Kristen Stewart) in de ban geraakt van een bodybuildster, maar hun prille verhouding wordt overschaduwd door een spiraal van geweld en afpersing. Een destructief liefdesverhaal dat volledig baadt in de sfeer van de jaren ‘80 en resulteert in een licht ontvlambare film met een rauwe energie die je nog maar zelden aantreft.
- Soundtrack to a Coup d’État (J. Grimonprez – B/Fr/Nl)
Internationale politiek, jazz, economische belangen en duistere machtsspelletjes lopen als een rode draad doorheen dit ontnuchterende filmische essay van Johan Grimonprez, waarmee de gevierde maker van Double Take en Shadow World dieper graaft in de koloniale geschiedenis en een ander licht werpt op de moord op gewezen Congolees premier Patrice Lumumba.
- Dune: Part II (D. Villeneuve – Usa/Can/Uae/Hu/I/NZ/Jo/Gm)
Paul Atreides (Timothée Chalamet) zint op wraak ten aanzien van diegenen die zijn familie ten val hebben gebracht. Hij wordt tevens gedwongen een verschrikkelijke keuze te maken tussen de liefde van z’n leven (Zendaya) of het lot van het universum dat in zijn handen ligt. Denis Villeneuves langverwachte vervolg op het epische Dune uit 2021 ontvouwt zich als een fascinerende SF-opera, vol ontzagwekkende decors en gespierde actietaferelen.
- Anora (S. Baker – Usa)
De Amerikaanse independent-regisseur Sean Baker heeft altijd al een zwak gehad voor niet-alledaagse figuren en misfits uit allerhande lagen van de maatschappij. Dit is een wervelend modern sprookje dat helemaal is opgebouwd rond een aantrekkelijke jonge stripper annex sekswerkster uit Brooklyn die halsoverkop trouwt met de zoon van een Russische oligarch, wat niet naar de zin is van diens ouders. Een rollercoaster die ergens het midden houdt tussen een larger than life versie van Pretty Woman en Alice in Wonderland.
- Grand Tour (M. Gomes – P/I/Fr/D/Chin/J)
De zesde speelfilm van de Portugese cineast Miguel Gomes (van het bezwerende Tabu) vertelt over een ambtenaar van het Britse rijk die op het punt staat in het huwelijk te treden maar koudwatervrees krijgt – waarna zijn koppige verloofde hem achterna reist doorheen het Aziatische continent. Grand Tour is een poëtische, van weemoed vervulde film die plechtstatig aan ons voorbijtrekt en lak heeft aan conventies, maar bovenal veel bewondering opwekt.
- Le Ravissement (I. Kaltenbäck – Fr)
Beklijvend regiedebuut van Iris Kaltenbäck dat handelt over een toegewijde vroedvrouw (glansrol van Hafsia Herzi) die ten gevolge van een relatiebreuk de pedalen verliest. Een op ware feiten steunend drama dat je langzaam maar zeker in zijn greep neemt en waarmee bovendien een nieuwe naam uit de Franse cinema is opgestaan, iemand die meteen een grote maturiteit als filmmaker aan de dag legt.