Drie gillende tienermeisjes. Luide bonkende muziek. Neon lichten in donkere nachtclubs. Op het eerste gezicht heeft How To Have Sex even weinig om het lijf als diens feestende tieners. Maar de eerste langspeler van cinematograaf Molly Manning Walker snijdt veel dieper dan het glitterende en flitsende oppervlak doet vermoeden.
Tara (Mia McKenna-Bruce) trekt met haar twee beste vriendinnen Skye (Lara Peake) en Em (Enva Lewis) naar Malia in Kreta voor wat ‘the best holiday eva’ moet worden. De drie hebben net hun eindexamens afgelegd en zoeken ontspanning in drank, feesten en vergetelheid. Tara heeft bovendien nog een extra doel, namelijk haar maagdelijkheid verliezen. Wanneer een ander groepje jongeren toenadering tot de drie meisjes zoekt, lijkt die mogelijkheid zich aan te bieden.
Hoewel Tara bijna wanhopig is om die eerste keer te kunnen afvinken, is ze ook terughoudend en twijfelend. Met kleine steken en veelbetekenende blikken plaagt Skye haar vriendin, waardoor de druk op Tara verhoogt om toch de stap te zetten. De jonge vrouwen beschouwen seks als een soort overgangsritueel. Tegelijk weten ze nog niet helemaal wat het betekent om volwassen te zijn, al pretenderen ze van wel. Uit schaamte verbiedt Tara haar vriendinnen zo om de andere – oudere – jongeren te vertellen dat ze nog maagd is. Walker organiseerde naar eigen zeggen workshops met zestienjarigen om een idee te krijgen van hoe deze generatie denkt over seks en seksuele toestemming, wat de film een scherp realistisch kantje geeft.
De felle, vrolijke kleuren en de amusante banter van de jongeren maskeren enigszins de diepere thematieken van de film. Zo zijn de drie vriendinnen, en dan zeker Tara, nog zoekende en vragen ze zich af wat ze willen in en van het leven. Onder alle make-up en stoerdoenerij schuilen tenslotte meisjes die amper hun kindertijd ontgroeid zijn. Gedreven door een verlangen naar wilde en beschonken avonden wordt Tara onverwachts geconfronteerd met haar eigen grenzen. Walker toont met How To Have Sex hoe flou seksuele toestemming kan zijn, ook al lijkt dit soms een simpele ja-neevraag. Nieuwkomer Mia McKenna-Bruce bewandelt die dunne lijn zorgvuldig en voegt met haar krachtige doch kwetsbare vertolking iets authentieks toe aan het verhaal.
Mede door de hotelsetting wordt How To Have Sex door menig vergeleken met het eerder dit jaar uitgekomen Aftersun van Charlotte Wells, een coming-of-age drama over een 11-jarig meisje dat op reis gaat met haar 31-jarige vader. Beide films, die met dezelfde fijngevoeligheid personages registreren, beginnen en eindigen op de luchthaven en tonen de transformatie van de protagonisten tussen deze twee momenten. Zowel Wells als Walker voegen een geladenheid en complexiteit toe aan hun beelden. How To Have Sex mag dan voornamelijk bestaan uit feestgedruis en bacchanale toestanden, de film is doordrongen van een zekere nervositeit. De hedonistische taferelen krijgen zo een verontrustende ondertoon, wat het drama aangrijpend en vooral pijnlijk herkenbaar maakt.
How To Have Sex ging in première in Cannes, waar het ook Un Certain Regard won, en werd reeds internationaal gelauwerd. In België was de film eerder al te zien op Film Fest Gent als onderdeel van de Explore Zone competitie.