Uit de lading strips die dit jaar op de wereld losgelaten werd, pikte de redactie deze tien parels.
10. Yves Chaland & Luc Cornillon :: Captivant & Yves Chaland :: Bob Fish & De Jonge Albert
Sherpa startte dit jaar met een ambitieuze uitgave van het werk van Yves Chaland. Internationaal geroemd door lezers, pers en collega’s, groeide deze jong gestorven Franse tekenaar doorheen de jaren uit tot een icoon en een stijlbepaler/ -vernieuwer. De twee eerste albums bevatten zijn vroege werk (Captivant) op scenario van Luc Cornillon en twee van zijn meer bekende albums Bob Fish en De Jonge Albert. Chalands unieke stijlbeheersing en opvallende gevoel voor bijtende humor maken deze reeks uitgaven iets om verder naar uit te kijken in 2022.
9. Yuri Landman :: 1991
Na meer dan twintig jaar afwezigheid als stripauteur, publiceerde Yuri Landman dit jaar eindelijk zijn derde album: 1991. In het boek brengt hij verslag uit van enkele gelukzalige zomerdagen in het magische jaar waarin zowel Nirvana als de Baltische Staten hun doorbraak kenden. Het verhaal haalt herinneringen op aan de hoogdagen van alternative rock, maar is net zo goed een universele vertelling over de zorgeloze dagen als adolescent. Bovendien is Landman nog niet uitverteld: in 2022 moet een nieuw album verschijnen, waarin de striptekenaar annex instrumentenbouwer zijn licht laat schijnen op de coronapandemie.
8. Mikael Ross :: Goudhaantje
Hans Teeuwen wist het al: Jezus liet scheten. Dat was voor Beethoven niet anders. Mikael Ross buigt zich over de jonge jaren van Beethoven en toont een kind dat niet alleen muzikaal zeer begaafd is, maar ook gewoon een kind is dat geregeld de etter uithangt en dat, jawel, soms hoogdringend naar het toilet moet. In een menselijke vertelling laat Ross de lezer kennis maken met de wereld van het jonge muzikale genie en prikkelt hij de nieuwsgierigheid naar de creatieve vruchten van dit goundhaantje.
7. Maarten De Saeger :: De blinden
Maurice Maeterlincks toneelstuk De blinden blijft nieuwe makers intrigeren en aanzetten tot nieuwe interpretaties. In onzekere tijden raakt een verhaal over een groep die op zichzelf teruggeworpen is en letterlijk blind rondtast in een onbekende wereld sowieso een snaar.
De Saeger plaatst zijn verhaal naar het hier en nu en weet de banaliteit van elke dag net door zijn alledaagsheid een universaliteit te geven. Zijn keuze voor de afwisseling van een veelvoud aan kleuren en sobere schetsen verleent aan het werk een nieuwe dynamiek die ook het verhaal een extra dimensie geeft. Dat wordt nog meer in de verf gezet doordat hij voor een einde zonder eenduidige verklaring kiest. De Saegers herwerking van De blinden toont moeiteloos aan dat ook een toneelstuk, gedreven door tekst, in beelden kan gevat worden zonder aan kracht te verliezen.
6. Vincent Mallié & Hubert :: In de Schaduwen 1
In deze ontmoeting van de klasbakken Vincent Mallié en de te vroeg overleden Hubert maken we kennis met een sprookjesachtig verhaal van een diepe, donkere schoonheid. Met zijn indrukwekkende pagina’s posteert Mallié zich via In de Schaduwen nog enkele treden hoger op het erepodium van toptekenaars. Het verhaal toont voluit de kwaliteiten die Hubert als scenarist bezat. Dit eerste deel is dus een meer dan waardig eerbetoon aan het talent van beide auteurs.
5. Baptiste Bouthier & Héloïse Chochoise :: 11 september 2001
De wereld zoals we die vandaag kennen, werd vormgegeven op 11 september 2001. Maar hoe ging het er op die dag zelf aan toe? Bouthier en Chocois brengen het verhaal van tiener Juliette, die aan deze kant van de oceaan het gebeuren gadeslaat. Doorheen haar verhaal worden kleinere en grotere vertellingen geweven, waarmee de lezer een zo accuraat mogelijk beeld krijgt van de noodlottige dag en zijn impact.
4. Martha Verschaffel :: Passages
In haar tweede boek verfijnt Martha Verschaffel verder de thema’s die haar werk domineren en zich niet zomaar laten vatten in woorden. Vier verhaallijnen rond keuzes en de gevolgen ervan wisselen elkaar af, terwijl het aan de lezer overgelaten wordt om zelf verbanden te leggen of niet. Verschaffel blijft trouw aan haar grafiettekeningen die zowel kinderlijk onschuldig als middeleeuws mystiek aanvoelen. Verhaaltechnisch weet ze haar invloeden steeds beter te vertalen naar haar eigen stem waardoor Passages als een droom aanvoelt die net zozeer verontrust als troost biedt.
3. Etienne Le Roux, Loïc Chevallier & Luc Brunschwig :: De Gebroeders Rubinstein 1 & 2
De laatste jaren lijkt een voorzichtige inhaalbeweging te zijn ingezet om het imposante oeuvre van Luc Brunschwig te gaan vertalen. Na Holmes heeft Daedalus nu ook de nieuwe reeks De Gebroeders Rubinstein in de catalogus opgenomen. De verwachtingen worden met de eerste delen meteen hoog gesteld. We volgen het verhaal van twee joodse broers tussen 1927 en 1948. De twee eerste albums lijken alvast de aanzet voor een nieuwe klassieker. Een derde deel verscheen al in het Frans, en volgt dan ook in 2022 bij Daedalus.
2. Aimée de Jongh :: Dagen van zand
Woody Guthrie, Dorothee Lang, John Steinbeck: elk brachten ze op hun eigen manier de Dust Bowl in beeld. De Nederlandse Aimée de Jongh mag aan dat indrukwekkende rijtje toegevoegd worden. Met Dagen van zand publiceerde ze dit jaar immers een beeldverhaal over een van de meest tragische episodes uit de recente Amerikaanse geschiedenis. De Jongh wipt probleemloos over de lat en bewijst in een moeite dat ze met dit pareltje tot de groten van haar vakgebied hoort.
1. Simon Spruyt :: De Tamboer van Borodino
Een vijftal pagina’s uit het monumentale Oorlog & Vrede, meer heeft rastalent Simon Spruyt niet nodig om een indrukwekkend verhaal te vertellen over Napoleons gedoemde veldtocht tegen Rusland. Centraal staat Vincent Bosse die vanwege zijn engelachtige uiterlijk steevast de dans lijkt te ontspringen terwijl rond hem de gruwelen van de oorlog maar al te tastbaar zijn. Spruyt, die zich tot geen enkele stijl laat rekenen, kiest ditmaal voor aquarel en laat het indigoblauw van de Franse legeruniformen geregeld de boventoon voeren in een werk dat ondanks de soms uitgesproken kleuren opvallend sober oogt. De Tamboer van Borodino is niet meer of minder dan de laatste bevestiging van Simon Spruyts waarde als illustrator en verteller op internationaal niveau.
