3 x João Almeida :: Static I, Static II & Live At Zaratan

Een tijd geleden berichtten we hier al over Solo Sessions *IIII, het debuutalbum van de jonge Portugese trompettist João Almeida. Op het moment van schrijven was hij z’n Bandcamppagina alweer aan het aanvullen met drie nieuwe releases, en die laten een heel ander geluid horen.

Samen bewijzen ze vooral ook dat Almeida een kind van deze tijden is. Zich vastpinnen op een stijl of formule zit er niet in. Ook niet op een instrument, want met Static I & II toont hij zich een experimentalist die ook klank opzoekt en binnenstebuiten keert met digitale middelen. Luchtig of makkelijk verteerbaar wordt het nergens, maar dat hoeft ook niet. Net als bij dat debuut merk je dat de nieuwsgierigheid, het zoeken naar nieuwe mogelijkheden en constellaties, centraal staat.

Static I

“30 min experiment using field recording and editing (time stretching and multiple EQuing) to create an appealing ambient track.” Een trompet komt er niet aan te pas in deze opnames waarvan de basis vastgelegd werd tijdens een nachtwandeling in Lissabon. Al vallen er hier geen aanknopingspunten te rapen. Stadsgedruis met ronkend verkeer en nachtelijk geroep zat er ooit misschien wel in, maar dan werd het onherkenbaar vervormd. Wat je vanaf het begin meteen hoort zijn synthetische klankgolven die subtiel bewerkt worden met volumeverschillen en stereo-effecten, waardoor het aanvoelt alsof je ter plaatse staat rond te tollen.

Soms heeft het iets van een abstract sound design voor een obscure sci-fi-film, maar er zit net genoeg dynamiek in om je bij de les te houden. Zo krijg je in het middelstuk tonen die lager en luider zijn, en die stijgende en weer dalende golfbeweging iets nadrukkelijker aanwezig maken. Af en toe hoor je ook gestommel, vermoedelijk momenten waarop Almeida iets deed met z’n opname-apparaat. Het heeft alleszins iets vervreemdends, alsof de goedmoedige gezelligheid waar Lissabon voor bekend staat transformeerde in een afstandelijke trip waarin de menselijke aanwezigheid verdrongen werd en de luisteraar zachtjes de adem afgesneden wordt.

Static II

De tweede release laat meteen een heel ander geluid horen. De intentie: “Exploring static movement through a virtual simulator of modular synthesis with the intent to give the listener an immersive experience.” Dat klinkt aanvankelijk alsof Almeida in de weer is met old school analoge synths en een draaimolen van druppelende bliepjes, bontgekleurde klankspetters die bewegen in schijnbaar willekeurige patronen. Verderop wordt de toevalsmuziek plots een andere richting uit gestuurd zodra de losse druppels samengevouwen worden tot een aanhoudende stroom van geluid. Het speelse maakt plaats voor een streng afgemeten beweging, die niettemin voortdurend verandert, met industrieel geschuur, abrupte aan/uit-bewegingen, onheilspellend gegrom en gepruttel.

De tweede beweging speelt zich aanvankelijk af in kale regionen, met gedruis en gezoem vol statische elektriciteit. Na een viertal minuten verdwijnt de grilligheid en start een massieve beweging die bijna een kwartier zal aanhouden. Hier wordt toegewerkt naar een donderend volume en een loodzware soundscape met industriële allure en versmachtende densiteit. En plots is die gedaan, wordt je uitgeleide gedaan door artificieel klaroengeschal, heroïek-met-knipoog. Maar al even eigenzinnig en moeilijk vast te pinnen als Static I.

Almeida | Lonberg-Holm | Pereira – Live At Zaratan

De derde release laat Almeida horen in het gezelschap van de regelmatig in Portugal verblijvende cellist Fred Lonberg-Holm en drummer João Lopes Pereira. Het gaat om een vrije sessie die opgenomen werd in de Zaratan kunstgallerij in Lissabon en iets vertrouwder klinkt. Al hoeft vertrouwd natuurlijk nog niet doorsnee te betekenen, want geen van deze drie muzikanten hanteert een conventionele stijl, waardoor de som al net zo afwijkend is. Almeida doet regelmatig denken aan zijn stadsgenoot Luís Vicente: de toon klinkt regelmatig oneffen, een beetje gehavend, en in plaats van volle, krachtige uithalen, verkiest de man een amalgaam van technieken en geluiden, met sputterende vegen, kusklanken, plots ontglippende uitschieters en langere uithalen.

Lonberg-Holm, in het verleden al actief bij bands die bekend staan om hun rauwe kracht (Ballister, The Vandermark 5, Chicago Tentet,…), maar een muzikant die zich eigenlijk in elke omstandigheid in z’n sas voelt, laat meerdere gezichten zien. Soms in de weer met introvert gefrunnik of een aanpak die in de kamermuziek geworteld is, maar natuurlijk ook met die bekende vervorming, waarmee de cello dierlijke dreiging uitstraalt. Pereira van zijn kant countert – of eerder: vult aan, voorziet een commentaarstem – met uitgesproken sobere en ingetogen aanpak, waardoor de interactie veel ruimte bewaart. Er wordt eens werk gemaakt van een behoorlijk uit de kluiten gewassen uitbarsting, maar uiteindelijk is het vooral de openheid die nazindert, met stemmen die net voldoende in elkaar te haken om eensgezindheid uit te drukken, maar elkaar voor de rest veel vrijheid gunnen.

Eigen beheer
Beeld:
Nuno Martins
Fred Lonberg-Holm

verwant

João Almeida :: Solo Sessions *IIII

Net als elk ander instrument wordt de trompet door...

Mars Williams :: An Ayler Xmas

Net als je denkt dat het niet meer zotter...

Ballister :: 19 maart 2017, De Studio

Het was Dave Rempis ook opgevallen, dat dit concert...

Ballister :: Slag

Iedereen kan lawaai maken. Iedereen kan met een versterker,...

Fred Lonberg-Holm & Ken Vandermark :: 17 mei 2015, Parazzar (Brugge)

Ken Vandermark vroeg hem om deel uit te maken...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Brihang

28 maart 2024De Roma, Borgerhout

REWATCH: Battlestar Galactica (2004-2009)

Tijd om na vijfentwintig jaar ‘Golden Age Of Television’...

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in