Om afscheid te nemen van 2020 (Good Riddance, bitch) presenteert in december elke dag één enolamedewerker zijn of haar song van het jaar.
We hadden veel voorspellingen voor 2020 opgeschreven. Dat Perfume Genius nieuwe muziek naar buiten zou brengen stond ook ergens op het lijstje. Dat intimiteit dit jaar plots de lengtemaat van anderhalve meter als definitie meekreeg, hadden we dan weer niet voorzien.
Maar laat het nu net in zo’n omstandigheden zijn dat Set My Heart on Fire Immediately, de vijfde langspeler van Mike Hadreas, het best gedijt. In een album waarop Perfume Genius wringt in eigen huid en worstelt met verlangen is het tijdens ‘Jason’, een fragiele falsetballade over een teleurstellende one-night-stand, dat het hart definitief ontvlamt.
Jason undressed me
Lying on his sheets
He did not do the same
Even his boots were on
Breekbaar, kwetsbaar en intiem: Het kost Hadreas hoop en al vier tekstregels en twee instrumenten om een onhandige naakte ontmoeting te vangen in klanken. Toen hij op z’n drieëntwintigste met een jongen in hetzelfde bed belandde, liep het toch anders dan verwacht. Jason hield zelfs z’n kleren aan. Het knullige friemelen en de terloopse tranen, die volgden vanzelf. En toch klinkt het geheel als iets zwevend tussen een warme herinnering en een begraven vergissing. Is het de klavecimbel? Zijn het de strijkers? Doet de baslijn ons de das om? Wat het geheime ingrediënt ook is: ‘Jason’ klinkt als een zacht balsem voor lichamen met huidhonger. En zo werd Perfume Genius in 2020 vanzelf het perfecte knuffelcontact voor onze oren.
Jason, there’s no rush
I know a lot comes up, ooh
Letting in some love
Where there always should have been some
