Mudskipper

Niemand had hier een voorzichtig onderonsje verwacht.

Nochtans begon het allemaal wat aarzelend, aftastend, met twee saxofonisten – Hanne De Backer op bariton, Signe Emmeluth op alt – en een gitarist, Terrie Ex, die elkaar van op afstand besnuffelden, wat losse ideetjes uitprobeerden. Wat eerst willekeurig leek, kreeg vervolgens meer samenhang, van waaruit gezocht werd naar een krachtiger, gestaag aanzwellend geluid. De ontlading zat er aan te komen, maar de manier waarop die opgebouwd was niettemin om in te lijsten, met Nilssen-Love die zich na een tijdje erbij voegde met hi-hat-roffels en zo meteen de spanning de hoogte in joeg. Voor je het besefte was de trein vertrokken, met een paar schokken die de boel helemaal open bliezen.

Ex trok aan de snaren en besloeg ze met een drumstok, de saxen wentelden rond elkaar als hondsdolle schuimbekkers en Nilssen-Love pookte het vuur op en op en op, het hoofd voortdurend naar rechts gewend, met brutale salvo’s en basdruminslagen die je even lieten voelen hoe dat klinkt, een stad die gebombardeerd wordt. Het was ineens hyperintense, ziedende bulderdrang van een kwartet dat gelijkgestemd op- en neer ging, met botsende breaks, hortende en stotende wendingen en twee saxen die even aan de zijlijn stonden te kwetteren als betweterige viswijven, terwijl Ex aan het zwalpen sloeg met een glas over de snaren. Effe wat ter plaatse joggen en vervolgens weer van leer trekken met een gulp pokkeherrie.

Het concert had ook z’n meer ingetogen passages, soms wat zoekend zonder meteen te vinden, momenten van verpozing waarin energie en ritme even werden weggedrongen door abstractie en textuurspel. Het gaf de gelegenheid aan de saxofonisten, die voor het eerst samen speelden tijdens de voorbije editie van het Summer Bummer Festival, om wat ideeën uit te wisselen, terwijl de drummer zich even dienstbaar opstelde en Ex in z’n eigen wereld kon verdwijnen. En opnieuw kon je vaststellen dat de gitarist een meester is in een unieke, fascinerende tweespalt: zijn spel is onbehouwen op de manier van een autodidact die nooit te horen kreeg hoe het eigenlijk wél moet, en tegelijkertijd voelt hij perfect aan wat kan en hoe hij het moet doen. 100% instinct. En als hij denkt dat het een goed idee is om een hele improvisatie lang met de kop van de gitaar over de betonnen vloer te schuren (wat meteen die groteske slijtage verklaart), dan moet dat maar. En het werkt.
Drie kwartier en een extraatje, meer was er niet voor nodig. Het volstond om duidelijk dat te maken dat deze combinatie van muzikanten steek hield. Voor de veteranen was dit een zoveelste uitdaging in een lange reeks van samenwerkingen, maar met de twee nieuwkomers erbij bleef de spontaniteit even groot, waardoor dit concert kon gelden als visitekaartje met een paar knetterende pieken. Nog!

Terrie Ex is terug op 21 februari, dan stelt hij zijn nieuwe album met Kaja Draskler voor in Les Ateliers Claus. Binnen een paar maanden zijn Ex en Nilssen-Love terug met Lean Left, hun kwartet met rietblazer Ken Vandermark en die andere Ex-gitarist, Andy Moor: op 16 april zie je ze in Het Bos, op 18 april in De Werf (Brugge).

Beeld:
Mario Pollé
The Ex, Large Unit, Lean Left

aanraders

verwant

Paal Nilssen-Love Circus :: 25 februari 2024, KAAP, Oostende

25 februari 2024

Het bezoek van Paal Nilssen-Love en z’n sextet Circus...

Paal Nilssen-Love ‘Circus’

3 november 2023Jazzfest Berlin

Emmeluth’s Amoeba

13 november 2021Het Bos, Antwerpen

“Third time’s the charm”, aldus Signe Emmeluth, die met...

Signe Emmeluth :: Hi Hello I’m Signe

Muzikanten zaten het voorbije jaar niet stil. Ze smeedden...

ICP Septet + Joris Roelofs + Terrie Ex :: Komen & Gaan

Pakte De Hondemepper niet zo lang geleden nog uit...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in