Spider-Man: Into the Spider-Verse

Een overzicht van de oogst comicverfilmingen van de afgelopen 3 jaar leert 1 ding: dit genre is op sterven na dood. Maar het genre is enorm rendabel en de dollars blijven binnenstromen. Dat net op de valreep van 2018 alsnog een animatiefilm verschijnt over Spider-Man verbaast dan ook niet echt. Nog wat eenvoudig snelsnel cashen tijdens de kerstvakantie. Want de laatste 20 jaar werd Peter Parker AKA Spider-Man al drie keer opgerakeld en ‘gereboot’. Dat dan net deze film het genre volledig nieuw leven inblaast is echt wonderbaarlijk. Spider-Man: Into the Spider-Verse is de leukste animatie van het jaar. De inventieve mix van retro met hedendaagse look, de treffelijke humor, het gedreven verhaalritme, de waanzinnig sterke stemmencast, … elk element is af. Dit laat de recente pogingen van Disney, Pixar en alle andere studio’s mijlenver achter zich. Deze film etaleert niet het artificiële tijdloze dat de meeste animaties ambiëren, maar positioneert zich in het nu.

 

Spider-Man leek echt wel volledig uitgemolken. Eerst was er Tobey Maguire die met Sam Raimi begin deze eeuw een wisselvallige Spider-Mantrilogie maakte. Al blijft dat deel 2 wel het ijkpunt voor comicverfilmingen. Daarna was het de beurt aan Andrew Garfield en Marc Webb voor reboot nummer 1. Uiteindelijk kreeg Marvel de rechten terug van Sony en konden ze hun allerpopulairste strippersonage toevoegen aan de Avengersfranchise en trok Tom Holland het rood-blauwe pak aan in reboot nummer 2.

Dit is voor een keer echter niet het verhaal van Peter Parker maar dat van Miles Morales, een Afro-Latino uit New York die de heldentenue aantrekt na de dood van Parker. Morales dook voor het eerst op in 2011 en leeft in een alternatieve realiteit (de politiewagens dragen het opschrift PDNY in plaats van NYPD). Een film rond hem opbouwen blijkt een briljante zet. De ontwikkeling van Miles Morales laat alle clichés los van uitverkoren te zijn, de ziekte van veel andere superheldenfilms, maar gaat volledig voor de echte Stan Leevisie op het heldendom: “That person who helps others simply because it should or must be done, and because it is the right thing to do, is indeed, without a doubt, a real superhero.” Hierdoor krijg je de nodige emotionele connectie om in Miles te geloven. Dit is altijd één van de sterktes geweest van superhelden in de comics, maar de meeste films waren deze noodzakelijke insteek gaandeweg vergeten.</

Wilson Fisk, de Kingpin (één van de meeste notoire Marvelbaddies) bouwt een machine die poorten opent naar alternatieve dimensies. Hij wil zijn omgekomen vrouw en zoon uit een andere realiteit plukken en hen terug in zijn leven opnemen. Zijn wetenschappelijke experiment dreigt echter alle bestaande dimensies te vernietigen. Ondertussen werd Miles gebeten door een radioactieve spin en ontwikkelde hij dezelfde krachten als de echte Spider-Man. Miles is getuige van de dood van Spidey en neemt diens rol over om de experimenten van Kingpin stop te zetten. Tijdens de verschillende proeven openden kortstondig de poorten naar andere parallelle universa en meerdere Spider-Man incarnaties komen zo terecht in het New York van Miles Morales. De stoet Spideys is heerlijk: er is Peter B. Parker, de ‘Spider-Man met een pens’, er is Gwen Stacy als ‘Spider-Girl’, er is de anime Penni Parker met een ‘kawaii’ spinnenrobot, er is de zwart-wit ‘Spider-Man Noir’ en er is het knotsgekke ‘Spider-Ham’, een Looney Tune varken dat elke scène steelt. Uiteraard bundelen ze hun krachten om Fisk te bekampen en tegelijk begeleiden zij Morales in zijn groeiproces van doorsnee kind tot de nieuwe ‘friendly neighborhood Spider-Man’. Het verhaal is lineair zoals steeds bij animatiefilms bestemd voor kinderen. Maar net daardoor kan je des ter harder genieten van de look van de film. De hoofdverhaallijn mag dan op kindermaat zijn, dat neemt niet weg dat de verschillende lagen hier wonderlijk goed werken. Dat de film een product is van het duo Phil Lord en Christopher Miller heeft hier veel mee te maken. Deze twee filmmakers veranderen alles wat zij aanraken in geïnspireerde, knotsgekke, uitgebalanceerd gelaagde en tegelijk o zo verfrissende films. Hun twee 21 Jump Street films maar vooral The Lego Movie bewees terdege hun getalenteerde filmaanpak.

De film baseerde zich letterlijk op de oude Marvelstrips. De tekenstijl benadrukt de imperfecties van de offsetdrukmethode die eertijds werd gebruikt om het snelle verschijnritme van de strips te kunnen volgen. Het oogt wat goedkoper en bevat de welgekende lijnen en stippen. Verder speelt de film met tekstballonen, kantelt en draait het beeld alle kanten uit als de spinnenmensen op muren en plafonds kruipen. De samensmelting van de verschillende stijlen als alle incarnaties tegelijk het scherm vullen is visueel ook zeer sterk

De grote actiescène op het einde is een langgerekt psychedelische trip die zoveel detail en kleur bevat en tegelijk overzichtelijk geregisseerd blijft. Voor het eerst in lange tijd bevredigt de laatste akte van een superheldenfilm. Alles oogt retro en fris tegelijk. Sommige scènes lijken wel Popart tableaus. Het werkt vooral aanstekelijk. Je wil de film onmiddellijk opnieuw zien om elk detail van de pracht te kunnen opnemen.

In plaats van alle Spider-Manclichés terug af te haspelen speelt deze film met onze voorkennis na zovele reboots. Deze meta-aanpak werkt en geeft de film een extra vaart en humor. Ga dit met de kinderen zien, ga dit een tweede keer alleen zien en herbekijk de prent nadien nog meerdere keren: dit is de beste film in een genre dat enkel nog op box-office dreef en al lang niet meer op kwaliteit. Dit is één van de beste films van het jaar.

9
Met:
Shameik Moore, Jake Johnson, Hallee Steinfeld,Mahershala Ali
Regie:
Bob Persichetti, Peter Ramsay,Rodney Rothman
Duur:
117 minuten
2018
Usa

verwant

Green Book

Peter Farrelly is de oudste helft van het broederduo...

Moonlight

Tijdens het awards season van 2015 ontstond er wat...

Safety Not Guaranteed

In 1997 publiceerde Backwoods Home Magazine, een maandblad over...

aanraders

La Bête

De naam Bertrand Bonello laat misschien niet bij iedereen...

Dune Part Two

Na het opvallende succes (de film haalde een allesbehalve...

The Iron Claw

Regisseur Sean Durkin is een kei in het evoceren...

Human Forever

“Hoe ga je met dementerende mensen om?” moet plaats...

Dream Scenario

‘Nicolas Cage is de enige acteur sinds Marlon Brando...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in