Eindejaarslijstje 2014 van Joris Vanden Broeck

Een genadeloos jaar, dat 2014. In de muziekwereld, maar ook daarbuiten, leek afscheidnemen aan de orde van de dag. Gelukkig toonde de muziek zelf zich van zijn meest troostende, en godzijdank opzwepende kant om er toch een enigszins indrukwekkend jaar van te maken. Hoewel de soundtrack van 2014 geen klein beetje gevormd werd door (herontdekt) ouder materiaal, vielen er tussen de min of meer nieuwe releases ook enkele parels te ontdekken die zich de komende jaren aan regelmatige draaibeurten mogen verwachten.

De platen:

  1. Bob Dylan :: The Complete Basement Tapes – Ze lag al een tijdje in de kelder (hahahihi), maar nu ze eindelijk helemaal geopenbaard zijn, koesteren we The Basement Tapes als de schat die de plaat in werkelijkheid is, van het sporadisch dronkemansgezang tot verloren klassiekers als “I’m Not There”.
  2. The War on Drugs :: Lost in the Dream      De Onvermijdelijke in de lijst. Heeft als een van de weinige platen de gave een titel te dragen die volledig de lading dekt.
  3. Thurston Moore :: The Best Day      Het muzikaal trucje van Moore is onderhand gekend, de manier waarop hij er hier mee aan de slag gaat, is echter van die aard dat omvergeblazen worden alweer het resultaat is. Tot nu toe de beste Sonic Youth-plaat die onder een andere naam verscheen.
  4. Neil Young :: A Letter Home      Neil Young heeft veel dingen gedaan dit jaar. Zéér veel. Enkele ijzersterke concerten gespeeld (met Crazy Horse), een boek geschreven dat heen en weer slingert tussen boeiend en dodelijk saai (“Special Deluxe”), een saaie soloplaat gemaakt (Storytone), een saaie orkestplaat gemaakt (Storytone). En een parel van een minimalistisch coveralbum afgeleverd: deze Letter Home. Zeer schoon!
  5. Naomi Shelton & The Gospel Queens :: Cold World          Naomi Shelton staat enigszins in de schaduw van Sharon Jones, maar dat is eigenlijk volkomen onterecht. Deze topper is the real thing en blijft zonder schroom overeind naast groten als Sam Cooke en O.V. Wright.
  6. Foxygen :: … And Star Power      Gekke jongens, die lui van Foxygen. Na enkele intrigerende ep’s komt het eerste echte werk hier als een ontzagwekkende mokerslag binnen gedenderd. Met deze dubbelaar zijn we, enkele maanden na de release, nog niet bepaald klaar.
  7. R.E.M. :: Unplugged 1991      Nostalgische krachten aan het werk, alhier. R.E.M. in een akoestische setting gevat, op een scharnierpunt in hun carrière, wanneer het cultgroepje uit de 80’s een van de grootste bands van de 90’s werd. Met een lading mooie liedjes, gelukkig.
  8. Little Trouble Kids :: Haunted Hearts      Opmerkelijk hoe dit duo plaat na plaat sterker voor de dag komt, met dit sinistere, indrukwekkend werk als voorlopig hoogtepunt.
  9. Dream Police :: Hypnotized      Niet dat ze bij The Men hun ei niet kwijt kunnen, integendeel, maar net zo goed gaan Mark Perro en Nick Chiericozzi keihard te keer met dit nieuwe, helaas ietwat onder de radar gebleven project.
  10. Lee Fields :: Emma Jean      Hij neemt gas terug, maar aan intensiteit boet Lee Fields niet in op deze nieuwe, die bewijst dat problemen in het liefdesleven nog steeds de beste brandstof zijn voor een indrukwekkende collectie songs.

De concerten:

Rodriguez, 3 april, AB. Hij moest bijna het podium opgedragen worden, maar eens hij op zijn plek stond, werd het genie van Rodriguez bijna tastbaar. Goudeerlijke songs, waar duidelijk geen houdbaarheidsdatum op staat, werden in zo’n begeesterende vorm gebracht dat dit vermoedelijk de topper van het jaar was.

Lee Fields, 8 juni, Vooruit. Op plaat mag hij het rustiger houden, live bleek Lee Fields nog steeds een niet te stoppen kracht, die op een zomerse avond een groovy geest doorheen Gent liet waren.

The Rolling Stones, 28 juni, Werchter. Jàà, het is altijd zowat hetzelfde. Maar wanneer tien minuten ver in de set “Wild Horses” ingezet werd en de magie van Jagger-Richards duidelijk werd, bleek eens te meer waarom deze band, vermoedelijk tot hun laatste snik, weinig of geen concurrentie te duchten heeft.

Black Sabbath, 29 juni, Graspop. Ozzzzzzzzyyyyyyyyyyy!!!!!!

Charles Bradley, 18 juli, Colours of Ostrava. De setting is al redelijk hallucinant (een oude Oost-Europese fabrieksomgeving), maar wanneer Charles Bradley dan nog eens een hete zomeravond mag inzingen, gaat het even duizelen.

Neil Young & Crazy Horse, 25 juli, Warsteiner Hockey Park & 5 augustus, Lokerse Feesten. Als hij met Crazy Horse op pad is, blijft Neil Young onze favoriete hippie. Hoewel de kern van de set vergelijkbaar was, bleek twee keer op korte tijd absoluut niet te veel van het goeie. Nu de aarde nog gered krijgen en we zijn er.

Magnus, 14 augustus, Pukkelpop. Pintjes drinken! Dansen op Magnus! Pukkelpop blijft, met voorsprong, het leukste festival en als een band als deze daar bij het begin van de avond zijn knallende beats en dito gitaren loslaat, is er weer een dag geslaagd.

Thurston Moore, 15 augustus, Pukkelpop & 14 november, Arenberg. Het eerste officiële optreden van Moore met z’n nieuwe band en eentje wanneer ze al meer gerodeerd waren. Als toeschouwer maakte het niet uit. Twee keer is het er knal op en toont Moore zich een meester in het etaleren van de betoverende kracht van aloude gitaarrock.

The War On Drugs, 15 augustus, Pukkelpop. Niet veel na Moore, op hetzelfde podium: een jongere generatie, maar met het potentieel een even grote indruk te maken als Moore gedaan heeft.

Brutus & The Sedan Vault, 9 oktober, Stuk. Een dubbel bill zoals er vaker zouden moeten zijn, zeker wanneer beide gezelschappen lawaaimakers bij elkaar mee spelen. Twee maanden later zou Brutus bovendien bewijzen de meest indrukwekkende liveband in het land te zijn wanneer ze als voorprogramma Wallace Vanborn overschaduwden in Het Depot.

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

Eindejaarslijstje 2018 van Joris Vanden Broeck

Afgaand op de actualiteit maakt “The Future” van Leonard...

Eindejaarslijstje 2016 van Joris Vanden Broeck

2016, je was gruwelijk. Waar muziek doorgaans een tegengif...

Eindejaarslijstje 2013 van Joris Vanden Broeck

Een raar jaar, waarin door ondergetekende zelfs geen moeite...

Eindejaarslijstje 2012 van Joris Vanden Broeck

Dat het een vreemd jaar was, muzikaal gezien. De...

Eindejaarslijstje 2011 van Joris Vanden Broeck

The White Stripes gesplit, Monotonix idem, Amy Winehouse en...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in