Dat het een vreemd jaar was, muzikaal gezien. De ene hype was nog niet ontdekt of ze werd alweer weggeblazen door de volgende lichting. Gelukkig bleken enkele vaste waarden bereid met heel sterk werk op de proppen te komen. 2012 mag dan niet bepaald het sterkste muziekjaar geweest zijn, tien uitschieters werden gelukkig nog gevonden.
Two Gallants :: The Bloom And The Blight Dit hadden we niet zien aankomen: Two Gallants dat, na jarenlang onder de radar verdwenen te zijn, plots met een plaat voor de dag komt die de hele concurrentie het nakijken geeft. Dit intens werkstuk blijft beklijven. En zal dat hopelijk nog heel lang doen.- The Bony King Of Nowhere :: The Bony King Of Nowhere Een nieuwe debuutplaat, dat is dit titelloos album zo’n beetje. The Bony King doet het ditmaal helemaal alleen en hij doet dat bijzonder goed.
- Beach House :: Bloom Teen Dream opvolgen, was geen makkelijke opgave, maar Beach House heeft die taak bijzonder goed volbracht, zowel op Bloom als op het podium.
- Lee Fields &The Expressions :: Faithful Man En was er licht in de duisternis. Was soul nog grotendeels een blinde vlek op de muzikale landkaart, dan gaf Lee Fields een flinke rondleiding.
- Neil Young with Crazy Horse :: Psychedelic Pill Het mag dan een geldverslindende hippie zijn, Neil Young heeft het ‘m toch maar mooi gelapt: Crazy Horse ein-de-lijk opnieuw als begeleidingsband binnengehaald en een in heerlijke distortion gedrenkt album gemaakt.
- Bob Dylan :: Tempest Hij zit qua studiowerk al een hele tijd op een creatieve piek, maar met Tempest is de eerste Dylanplaat sinds lang verschenen die zelfs drie maand na de release nog bijna dagelijks gedraaid wordt. En met reden.
- Mark Lanegan Band :: Blues Funeral Over zijn kerst-EP gaan we zedig zwijgen, maar deze eerste langspeler in acht jaar is een bom. Duisternis alom, zoals we van de man gewoon zijn, maar ook heerlijke beats en woeste riffs. Eentje om nog jaren mee verder te kunnen.
- The Raveonettes :: Observator Ook dit hadden we niet zien aankomen: na bijna tien jaar maakt Raveonettes eindelijk de langspeler waar we al die tijd op aan het wachten waren.
- Led Zeppelin :: Celebration Day Het is zout in de wonde, elke beluistering opnieuw, maar wat klinkt het fan-fucking-tastisch: Led Zeppelin alive & kicking, op een concert in 2007 waar we bij hadden kunnen zijn.
- Sonic Youth :: Smart Bar Ook bij dit concert, uit 1985, hadden we technisch gesproken aanwezig kunnen zijn, maar veel zouden we er niet aan gehad hebben. En toch: nu de band op apegapen ligt, blijkt met een simpele liveplaat maar weer hoe goed Sonic Youth was.
Was het op studiovlak een beetje zoeken, qua concerten was 2012 wederom een jaar om duimen en vingers af te likken. In chronologische volgorde, een greep uit het fraais:
Lee Fields, Het Depot, 19 maart – Toevalstreffer, maar wat een openbaring. En een schande eigenlijk dat de ontdekking nu pas plaatsvond. Maar een wereld is opengegaan.
Paul McCartney, Sportpaleis, 28 maart – Opeens staat daar een klein mannetje, in chique kostuum, met een wel heel oude bas, liedjes te zingen, onder meer van The Beatles. En zowaar: het wàs een Beatle. Intern maakte een klein beetje mania zich van ons meester.
Beach House, De Kreun, 25 mei – Bloedheet was het in Kortrijk, maar door de verzengende hitte heen, speelde Beach House een bedwelmend concert waarbij rillingen de boventoon voerden.
Bruce Springsteen, Pinkpop, 28 mei – Zelfs als hij komende zomer op TW Classic slechts half zo goed is als dit jaar op Pinkpop, dan nog is het heel waarschijnlijk dat Springsteen voor het beste concert in Werchter zorgt in 2013.
Mudhoney, Het Depot, 29 mei – Bloedheet was het in Leuven, maar de veteranen van Mudhoney lieten zich daardoor niet tegenhouden om de toeschouwers te laten proeven van hoe het er in Seatlle aan toe ging anno 1987.
Pearl Jam, Werchter, 29 juni – Nog een verrassing dit jaar: Pearl Jam dat eindelijk dan toch een memorabel concert geeft op Belgische bodem.
My Morning Jacket, Werchter, 30 juni – Een dag later blijkt, voor een verbazingwekkend lege Barn, dat My Morning Jacket die prestatie met de vingers in de neus overtreft.
Chelsea Light Moving, Rivierenhof, 1 augustus – Thurston Moore heeft een nieuwe band. En live is het alvast fantastisch.
The Beach Boys, Lokerse Feesten, 7 augustus – Wonderlijk, is het woord.
Grandaddy, Pukkelpop, 17 augustus – Zowaar beter dan vroeger. Als de reünie bij deze ene tour blijft, dan heeft het alvast de mythe van Grandaddy stevig verankerd.
Fuck Buttons, De Kreun, 1 december – De toekomst van elektronische muziek, nog steeds. Fuck Buttons blijven uniek: experimenteel én toegankelijk, ongrijpbaar én dansbaar en, ondanks de statische presentatie van het duo, zowat de beste liveband die er momenteel is.
The National, All Tomorrow’s Parties, 9 december – Nog een blik op de toekomst: The National werkt aan een zesde plaat en die zou wel eens heel goed kunnen zijn, afgaand op de voorsmaakjes die we kregen.
