Eindejaarslijstje 2013 van Joris Vanden Broeck

Een raar jaar, waarin door ondergetekende zelfs geen moeite werd gedaan om de vinger aan de pols te houden en er vooral op gevoel en ook wel goed geluk dingen opgepikt en weer weggelegd werden. Gevolg: enkele leuke ontdekkingen én gevestigde waarden die hun reputatie alle eer aan deden, zowel op plaat, als op het podium.

  1. Smith Westerns :: Soft Will
         Ga ergens naartoe, beleef – indien mogelijk gespreid over meerdere dagen – de tijd van je leven, rij vervolgens naar huis in het licht van de ondergaande zon en voel vanaf de bedwelmende openingstrack “3am Spiritual” een heerlijk zoete melancholie de controle overnemen.
  2. Rodriguez :: Searching for Sugar Man
         De gelijknamige film was het sprookje van het jaar en dit de bijhorende hemelse muziek. Oké, strikt genomen niet van 2013, maar muziek is vooralsnog een bevrijding van regels, bij voorkeur op deze prachtig dromerige tonen.
  3. Chelsea Light Moving :: Chelsea Light Moving
         Thurston Moore verzet zware gitaren op het debuut van zijn nieuwe band, een in old school American counterculture gedrenkt woest werkstuk, dat klinkt alsof het door een stel jonge wolven op band gepleurd is.
  4. Fuck Buttons :: Slow Focus
         Wat klinkt dit heerlijk heftig. Al drie platen op rij, doet Fuck Buttons de wereld op zijn grondvesten daveren en weet het daarbij zowaar gevoelens van euforie op te roepen.
  5. Daft Punk :: Random Access Memories
         Er was de hype, er waren de ontgoochelde reacties, maar nu alle bullshit gaan liggen is, blijft vooral een fascinerende collectie muziek over. Niet elke song is een knaller, maar wanneer ze wél doel treffen, en dat gebeurt gelukkig behoorlijk vaak, zorgt Daft Punk voor indrukwekkend vuurwerk.
  6. Still Corners :: Strange Pleasures
          Op deze tweede langspeler perfectioneren Greg Hughes en Tessa Murray hun dromerige geluid tot verslavende perfectie. Popmuziek die uitblinkt in bevreemdende schoonheid.
  7. Boards of Canada :: Tomorrow’s Harvest

         Nog meer bevreemding, en dat na eeuwenlang wachten, maar gelukkig is de nieuwe Boards of Canada bovenal net zo fascinerend als dreigend. Een knap, broeierig werkstuk dat het wachten waard was.

  8. Mark Lanegan :: Imitations
         Elke draaibeurt opnieuw valt alles stil. Mark Lanegan grijpt terug naar het akoestische karakter van het begin van zijn solocarrière en doet dat op zeer grootse wijze.
  9. Bob Dylan :: Another Self Portrait
         “Ik kwakte wat tegen de muur. Wat bleef plakken, bracht ik uit. En wat op grond viel, bracht ik vervolgens ook uit”, zei Dylan zelf over het eerste Self Portrait. Bleek dat er nog heel wat onder de kast gerold was dat zowaar nog beter was dan al de rest.
  10. Black Sabbath :: 13
         Laat aanrukken, die riffs, voor een nostalgische duik naar de vroege jaren zeventig, toen metal nog heerlijk gortdroog was en het evenwicht tussen cool en kitsch nog niet verstoord was.

    Tien concerten:

    The Knife, 5 mei, AB Niet bepaald een poppy avondje, waar The Knife de bezoekers in de AB op trakteerde. Maar zo hermetisch als de show op het eerste zicht leek, zo hard bleef hij naderhand ook hangen, waarmee het Zweedse duo uiteindelijk tekende voor zowat het meest indrukwekkende concert van 2013.

    Neil Young & Crazy Horse, 8 juni, Vorst Een stelletje hippies dat maar blijft neuten over hoe fantastisch hun idealen toch zijn: klinkt als een aanzet tot blind geweld, maar in het geval van Neil Young & Crazy horse geldt het andere uiterste: hier met die wereldvrede!

    Bruce Springsteen, 13 juli, Werchter TW Classic zal vermoedelijk niet snel ons favoriete festival worden, daarvoor heerst het syndroom van Knokke le Zoute er iets te fel. Maar waar The Boss gaat, daar volgen wij. Terecht, zo bleek, met een onvergetelijke zomeravond als gevolg.

    Slow Magic, 16 augustus, Pukkelpop Niet de enige gemaskerde artiest die dit jaar indruk maakte, maar dit exemplaar zorgde, op een ontiegelijk vroeg uur, voor de muzikale verrassing van deze Pukkelpop.

    Smith Westerns, 22 september, Botanique Derde keer, goede keer. Het eerste Belgisch concert van Smith Westerns ging ten onder in een geluidsbrij, het tweede in stormweer. Met de plaat van het jaar onder de arm, tekende de band echter voor revanche met een uurtje melancholische schoonheid.

    Kraftwerk, 17 oktober, Evoluon poging één om Kraftwerk dit jaar te zien, in thuisstad Düsseldorf, strandde in de sneeuw, de tweede keer was wel raak. Welkom in het Spacelab genaamd Evoluon, een soort UFO die ontworpen leek om Kraftwerk te ontvangen en Ralf Hütter en zijn huurlingen de kans bood hun Gesamtkunstwerk te presenteren.

    Bob Dylan, 10 november, Vorst Weg geneuzel, enter attitude. Bob Dylan speelde zijn beste concert van de voorbije tien jaar afgelopen november in Vorst, waarbij de man het publiek er eventjes attent op maakte dat hij sinds de eeuwwisseling verdomd sterk materiaal uitgebracht heeft.

    Nick Cave & The Bad Seeds, 17 november, Heineken Music Hall Het had iets religieus, bezeten zelfs, zoals Nick Cave te keer ging tijdens wat bijna een duivelindrijving was. Grinderman mag dan op non-actief gezet zijn, met The Bad Seeds wordt Cave evengoed een alle duivels ontbindende maniak.

    Television, 23 november, All Tomorrow’s Parties Lessen van een festivalweekend: Marquee Moon is een van de beste platen ooit gemaakt en Television verdient alleen al daarom een standbeeld. Maar net zo goed omdat Tom Verlaine en Co die oude songs kunnen laten klinken alsof ze zonet uit de mouw geschud werden.

    Girls Against Boys, 5 december, Atelier 210 Om een of andere reden hadden we deze nog nooit gezien, maar boy, klonk dit even zoals we het als 14-jarige gehoopt hadden. Groovend, scheurend, übercool en, vooral, doorgedreven intens, zelfs in de nieuwe songs. Laat daar in godsnaam een nieuwe lp van komen!

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

Eindejaarslijstje 2018 van Joris Vanden Broeck

Afgaand op de actualiteit maakt “The Future” van Leonard...

Eindejaarslijstje 2016 van Joris Vanden Broeck

2016, je was gruwelijk. Waar muziek doorgaans een tegengif...

Eindejaarslijstje 2014 van Joris Vanden Broeck

Een genadeloos jaar, dat 2014. In de muziekwereld, maar...

Eindejaarslijstje 2012 van Joris Vanden Broeck

Dat het een vreemd jaar was, muzikaal gezien. De...

Eindejaarslijstje 2011 van Joris Vanden Broeck

The White Stripes gesplit, Monotonix idem, Amy Winehouse en...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in