Het nieuwste album van Primus is een eerbetoon aan David L. Wolpers verfilming van Charlie and the Chocolate Factory van Roald Dahl uit 1971. Les Claypool, het brein achter Primus, doet Dahl veel eer aan met een duistere, maar speelse verwerking van de nummers.
Eerder dit jaar doken er al chocoladerepen op van Primus. Naast T-shirts, albums en andere merchandiseartikelen, kon je op de optredens van de groep plots ook de “Primus Bar”, “Bastard Bar”, “Mr. Krinkle” en “Professor Nutbutter” kopen van het zogezegde merk Primus & The Chocolate Factory. Les Claypool verklaarde de verschijning van het snoepgoed grappend in een interview: Loudwire: “The tour and the album are solely a marketing tool just so we can sell candy bars. That’s the whole impetus of this entire project. Because the fucking recording industry rolled over and let this Internet shit all over us. So we had to come up with another income stream, so we’re making chocolate bars because you can’t digitize a chocolate bar — yet.” Dat die korte commentaar op de muziekindustrie niet de echte reden was, wordt nu bewezen met Primus & the Chocolate Factory with the Fungi Ensemble.
Charlie and the Chocolate Factory werd in 2005 opnieuw verfilmd door Tim Burton, maar de echte fans zullen deze versie altijd inferieur aan de eerste verfilming vinden en zeker ook minder sterk dan het boek van Roald Dahl. Ook Claypool benadrukt dat hij een hommage wil brengen aan de eerste verfilming van David L. Wolper en het effect dat die film had op zijn jeugd. Het resultaat is duistere funkrock met valse accentjes van de ritmegitaar, psychotische zanglijnen en snelle melodieën op bas: een echte Primusplaat dus. Knallers zoals “Too Many Puppies” en “Wynona’s Big Brown Beaver” zullen we op dit album niet terugvinden, maar Claypool wekt met enkele tracks toch een nostalgische glimlach op. Dankzij de Oompa Loompa-esque – een woord dat dankzij Primus nog wel in de dikke Van Dale zal verschijnen — baslijnen en grooves blijven ook gekke dansenpassen niet achterwege.
Primus & The Chocolate Factory wordt ingezet met een instrumentale begroeting van alle Wonkites. Het korte nummer lijkt een kleine inleidende soundtrack op zich, voorafgaand aan een van de meest herkenbare liedjes uit de film: “Candy Man”. De almachtigheid van deze figuur wordt hier echter iets onheilspellender bezongen dan in de film. Claypool vult de originele tekst aan met een dubbelzinnige “he makes the world taste gooooood” en een jammerende bas.
Na de bijna schattige herwerking van “Cheer Up Charlie”, een nummer dat lichtjes doet denken aan “Mister, Would You Please Help My Pony?” van Ween, wordt de toon van het album gezet met “Golden Ticket”. Het is een geheel van repetitieve baslijnen met dans- of huppelbare grooves en zanglijnen die balanceren tussen treiterende kinderliedjes en door grote groepen gescandeerde slogans. Het nummer is echter niet het enige “Golden Ticket” van Primus & the Chocolate Factory with the Fungi Ensemble, want bij de release van het album werd aangekondigd dat er golden tickets verstopt zitten in de hoes van vijf exemplaren van de chocoladekleurige vinyl. De winnaars kunnen met deze tickets levenslang gratis naar de optredens van Primus.
Na “Golden Ticket” krijgen we op de rest van het album, buiten enkele volwaardige nummers zoals “Pure Imagination” en “I Want It Now”, vooral variaties op het Oompa Loompathema en wat door paddenstoelen geïnspireerde studiopret te horen. Voor sommige luisteraars zullen die Oompa Loompas te eentonig en repetitief zijn, maar fans van de film zitten al decennialang met diezelfde melodie in hun hoofd en zullen dus niet afgeschrikt worden door de vier korte intermezzo’s met opvallend grappige tekst. “Semi-Wondrous Boat Ride” en “Wonkmobile” zijn dan weer vreemde nummers die zweven tussen bizarre dromen en uit de hand gelopen hallucinaties van een bad trip. Les Claypool neemt afscheid met “Farewell Wonkites”, net zoals “Hello Wonkites” een instrumentale groet, die deze keer doet denken aan de eighties films van John Carpenter.
Primus & The Chocolate Factory with the Fungi Ensemble doet de soundtrack van Claypools zweterige koortsdromen over Charlie and the Chocolate Factory weerklinken en geeft tegelijkertijd een speelse en leuke herinterpretatie van het bekende kinderverhaal voor een volwassen publiek. Primus bereikt geen nieuwe hoogtepunten met het album, maar Les Claypool bereidt zich alvast voor op het plezier dat hij het komende anderhalf jaar kan beleven met de liveshows van het album: “Now we get to sell PRIMUS bars and hang out with demented Oompa Loompas. Plus to top it off, it gives me an excuse to wear a purple, velvet waistcoat and brown top hat for the next 18 months.”
