Artefact Festival :: 21 februari 2014, Stuk + Het Depot

Jaar na jaar puzzelt de organisatie van het Leuvense kunstenfestival Artefact een steeds sterker muziekluik bijeen, waarbij de klemtoon ligt op experimentele elektronica. Voor deze editie wist Artefact onder meer Raime, Laurel Halo, Zomby en Christian Fennesz te strikken. Enola snuift de sfeer voor u op tijdens de eerste en de laatste dag van het slotweekend.

We beginnen onze vrijdagavond in de Labozaal van het Stuk waar Lewis Roberts, ofte Koreless, het beste van zichzelf geeft. De Schot maakt transparante elektronica die ook live niet bedolven wordt onder overtollige ruis of andere storende elementen. De combinatie van de draaiende wereldbol die ook op de hoes van zijn ep Yugen prijkt, de melodische synthesizers, de dromerige belletjes en de vervreemdende stemmen brengen je in een aangename roes. Koreless kiest ervoor om zo weinig mogelijk beats te gebruiken, wat het etherische karakter van de set enkel vergroot. Maar ook zonder beats weet de man zijn opdtreden een uur lang spannend te houden. Kortom; eentje om in de gaten te houden.

Wie we al enkele jaren in de gaten houden, is The Field, die de techniek van het microsamplen plaat na plaat perfectioneert. De Zweed maakt loops van hele korte flarden muziek — van zichzelf, maar evengoed van andere artiesten als Kate Bush en Lionel Richie –, plaatst die vervolgens voor, achter, of over elkaar, en bouwt er nieuwe nummers mee. Voor een half gevulde zaal zet de man stipt op tijd “No No No” in, van op zijn laatste plaat Cupid’s Head. Het valt meteen op dat de versie niet veel afwijkt van die op plaat, en dat geldt ook voor de nummers die nog zullen nkomen. Bovendien zit er weinig variatie in de aanpak, waardoor de vonk niet helemaal op het publiek overslaat. De machine sputtert bij momenten, zo krijgen we niet meteen de meest verfijnde versie van “Everyday” en is het wachten op de voorspelbare afsluiter “Over The Ice” om, als we de ogen sluiten, ons toch even op een warm strand in Ibiza te voelen, in de vroege uurtjes.

Veel tijd om weg te dromen hebben we niet, want meteen na de set van The Field trekken we richting Het Depot voor het tweede luik van de avond. Bij het binnenwandelen mixt DJ Pukaz net huisfavorieten “Putty Boy Strut” van Flying Lotus en “Rap Robbery” van Jonwayne aan elkaar. Respect! Rone, Nom de plume van de Parijzenaar Erwan Castex, had dan weer iets goed te maken. Op Pukkelpop troffen we de Fransman aan in een kille Dancehall, waar hij op een ongelukkig uur in de namiddag de motor maar matig op gang kreeg. Vanavond lukt het hem beter. Toch tijdens het eerste kwartier van zijn liveset waarin het geluid loepzuiver klinkt, de beats dreigend en accuraat tekeer gaan en de synthesizers euforisch zijn.

Na een energiek “Let’s Go”, met de raps van High Priest vanop het reusachtige scherm achter Rone, wordt Castex echter wat overmoedig. Hij wil teveel elementen (samples, extra persussie, bijkomende synthlagen, …) in één nummer steken waardoor het zoeken is naar de essentie en de spanning al eens verloren gaat. Het epische “Beast” brengt weinig verbetering en ook de Gameboyhouse van het bisnummer kan ons maar matig bekoren.

Het is inmiddels na half twee en de laatste nachtraven strompelen binnen voor het exclusieve optreden van de mysterieuze producer Zomby. Verscholen achter zijn masker neemt de Brit plaats achter de draaitafel en jaagt er een streep drum ’n bass door. Al snel herkennen we de nummers “Quest” van Andy C & Shimon en “Rip” van Remarc en beseffen we dat dit om een ordinaire dj-set gaat in plaats van een liveset. Bovendien beschikt Zomby over erg matige dj-skills. Het mixen beperkt zich tot het na elkaar afspelen van wat nummers uit een iTuneslijst waarbij een misthoorn het gebrek aan overgang moet verdoezelen. Zomby trekt er zich niets van aan, steekt ostentief wat joints op en sipt champagne van de fles. Na een half uur schakelt de man bruusk over op infantiele hiphop van Young Thug, Gucci Mane en Yung Lean, en houden wij het licht beteuterd voor bekeken.

Een Schot, een Zweed en Fransman en een Brit streken die avond neer in Leuven. Het begin van een grap, maar vanavond toch één met een wat bittere nasmaak. De organisatie was top — al had die op voorhand wel kunnen aangeven dat Zomby slechts een dj-set zou spelen — en wij dragen dit festival een warm hart toe, maar de artiesten lieten het vanavond toch wat afweten. Zondag zijn we opnieuw van de partij, en rekenen we op wat meer inzet van onder meer Cload Boat, Yves De Mey en Christian Fennesz.

http://www.artefact-festival.be/
http://player.muzu.tv/player/getPlayer/i/298423/?vidId=1926280&partnerId=eo111&la=n
V2
4AD/Beggars Banquet

aanraders

verwant

The Field :: The Follower

De speeltijd is voorbij. Net als die van zijn...

Rone :: Creatures

Rone creëerde hoge verwachtingen voor Creatures gezien zijn unieke,...

The Field :: Cupid’s Head

Je kunt er je klok op gelijk zetten: om...

Zomby :: With Love

Volwassen worden. Het is iets dat ons vroeg of...

The Field :: Looping State of Mind

Kompakt, 2011 Er wordt Axel Willner (u kent 'm allicht...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in