Een nieuwe plaat van Dear Reader? Nu al? Rivonia werd toch nog maar net in de lente van dit jaar op de wereld losgelaten? Een vluchtige blik op de tracklist brengt verduidelijking: dit is een livealbum. O jee.
’t Is toch altijd een beetje bang afwachten wat dat geeft, zo’n liveplaat. Want ja, waarom brengen groepen tegenwoordig een livealbum uit? Noem ons pessimistisch, maar in de meeste gevallen is het toch een tussendoortje om de fans zoet te houden en snel nog wat centjes op te strijken, zonder al te veel creatieve inspanningen te moeten doen.
Met een beetje pech haspelt de groep in kwestie dan ook routineus zijn greatest hits af, gedragen door een achtergrondkoortje van gillende fans. Even opschonen en klaar. De uitzonderingen doen er al eens iets meer mee. Zoals Nirvana met MTV Unplugged in New York, waarop de groep toonde dat het meer was dan een bende stevig rockende grungies. Maar goed, een goed recensent begint aan elke plaat zonder vooroordeel en dus krijgt ook We Followed Every Sound de kans om zich te bewijzen in de mp3-speler.
Eerste vaststelling: Dear Reader koos duidelijk niet de unplugged-aanpak. De groep krijgt namelijk versterking van het Deutsches Filmorchester Babelsberg, het symfonisch orkest dat eerder al te horen was op Rammsteins Liebe Ist Für Alle Da. Voor u daar overhaaste conclusies uit trekt: de twee platen hebben in de verste verte niks met elkaar gemeen. Behalve het orkest natuurlijk, ah ja.
Tweede vaststelling: het gaat hier niet om een integrale concertregistratie. Geen applaus, geen onnozele bindteksten, alleen muziek en zang. De stem van Cherilyn MacNeil draagt de songs en het orkest ondersteunt, zoals het hoort. Verwacht dus geen aanzwellende muur van geluid –– dat zou ook niet bij de muziek van Dear Reader passen. Jammer genoeg volstaan subtiliteit en understatement in dit geval niet om de plaat boven het gemiddelde uit te tillen.
Dat brengt ons naadloos bij vaststelling nummer drie: het is allemaal nogal voorspelbaar, deze liveregistratie. De eerste twee nummers, “Man Of The Book” en “Took Them Away”, tonen de tekortkomingen van het album al meteen aan. Want het is niet dat het resultaat muzikaal niet goed is, zeker niet. Geen slecht woord over de zangkwaliteiten van MacNeil of de degelijkheid van het Babelsbergorkest. Het schoentje wringt ergens anders: elk nummer op We Followed Every Sound klinkt namelijk als een kopie van de albumversie. Dear Reader speelt hier gewoon het merendeel van de songs van Rivonia exact zoals ze op de plaat staan, maar dan met een orkest erbij. En zo krijg je dus een liveplaat die eigenlijk helemaal niks spannends biedt.
Om de luisteraar toch een beetje te verrassen, steekt Dear Reader er ook nog een paar nummers van zijn vorige platen bij. Fijn om “Dearheart” nog eens te horen, en ja, Idealistic Animals verdient zeker ook nog wat aandacht, maar uiteindelijk blijft het toch gewoon letterlijk kopiëren wat al eens op plaat uitgebracht is. Een beetje meer originaliteit had nu ook geen kwaad gekund.
Conclusie: Liveplaten? Zijn dat geen opvullertjes om de tijd tot het nieuwe werk wat korter te maken? Voer voor de schare trouwe fans die alles kopen wat de groep uitbrengt? Driewerf helaas, maar het cliché wordt hier nog eens bevestigd. U kan dus maar beter uw centen investeren in Rivonia of een ander Dear Readeralbum en deze links laten liggen. Op naar de volgende plaat!
Toch benieuwd hoe Dear Reader live met orkest klinkt? “Cruelty On Beauty On” is helemaal voor niks te downloaden via Soundcloud.
