Een album dat je een halfuur lang opslokt en als een vlijmscherp fileermes pijnlijk diep in de huid kerft: we hadden niets anders verwacht van het debuut van All Pigs Must Die.
All Pigs Must Die komt voort uit de school van Converge en The Hope Conspiracy, en is daarom alleen al half legendarisch te noemen. Met Ben Koller op drums, Kevin Baker op zang en Kurt Ballou aan de knoppen, heeft de band een stevige brok hardcoregeschiedenis in zijn gelederen. All Pigs Must Die vist uit dezelfde pikzwarte poel als Trap Them, Coliseum en ons eigenste Oathbreaker, stuk voor stuk bands die profiteren van de zogenaamde d-beat-revival in de hardcorescene.
Voor alle duidelijkheid: deze bands spelen geen hardcore van de zuiverste soort, maar vertonen raakpunten met zowel punk, d-beat, death, thrash als black metal. Acht nummers lang dompelt All Pigs Must Die ons onder in een brutale razernij, maar een van de soort die niet dat klein beetje zonlicht binnenlaat.
De hoofdingrediënten van God Is War krijg je vanaf het eerste nummer in de strot geramd: dissonant geschreeuw van een zanger die zijn gal spuugt over de corrupte maatschappij (de betekenis achter de “pigs” uit de bandnaam), hakkende drums en blastbeats en extreem grofkorrelige gitaren die zich vooral in “Sacrosanct” laten gelden. De naargeestige gevolgen van deze sonische kernoorlog kracht worden nog eens bijgezet door een moddervette productie van Ballou.
Vrees niet, God Is War is geen eenheidsworst. Aan een furieuze snelheid raast de band door de eerste drie nummers, maar vanaf het titelnummer gaat het tempo bij momenten naar beneden en overheerst een uiterst intens sfeertje dat we voordien enkel bij Deafheaven of in Scandinavisch black metalgeweld dachten te vinden. Het zijn vaak stukken waarin Koller er met de botte bijl op inhakt en ijzingwekkende, donkere riffs geregeld de bovenhand nemen en rechtstreeks in de ziel boren.
Het album bouwt op naar een alles verscheurende climax, het acht minuten durende “Sadistic Vindicator”. In het sludgy nummer erupteren haat, woede en duisternis uit de explosieve en abrasieve geluidsbrij van rauwe vocalen en verzengend gitaarruis. Dit is een down-tempo mokerslag om u tegen te zeggen.
Door bands als Black Breath, Wolfbrigade en All Pigs Must Die te tekenen, lijkt Southern Lord steeds meer op zoek te gaan naar het donkerste en het snelste uit de underground, en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Als metallic hardcorebands als paddenstoelen uit Kurt Ballous eigen GodCity Studios blijven schieten, gaat het donkere genre een rooskleurige toekomst tegemoet. Na Black Breath en Oathbreaker is God Is War de alvast de nieuwste exponent hiervan.
