Het blijft om problemen vragen: op tour gaan met een nieuwe plaat, nog voor iemand daar al een noot van heeft gehoord. Toch wordt het onder grote groepen meer en meer een trend: Radiohead, Sigur Rós en nu ook Arcade Fire waagden zich er met succes aan.
Al vrezen we twee nummers lang dat Arcade Fire ons dezelfde geluidsrommel zal voorschotelen als drie jaar terug op Pukkelpop. Tot een daverend "No Cars Go" de balans met één ruk in de juiste plooi trekt. Dat er in augustus een nieuwe plaat komt, is te merken aan de vele nieuwe nummers op de setlist, maar in tegenstelling tot in slechte internetfilmpjes die de laatste weken de ronde deden, maken die meer indruk dan gevreesd.
Die plaat zal The Suburbs heten, en dat weerspiegelt zich ook in de podiuminkleding. Ergens onder een grote billboard, op de kruising van twee snelwegen, situeert de groep zijn nieuwe nummers. Muzikaal blijft de belangrijkste vaststelling dat Win Butler het laken nog meer naar zich toegetrokken heeft, al lijkt de rest van de groep minder louter begeleidingsband dan ten tijde van Neon Bible. Hoewel de zanger duidelijk de leiding neemt in nummers als "Modern Man" of de nieuwe single "We Used To Wait", krijgt de groep meer ruimte om de boel in te kleuren met zijn drukte.
Toch is de vrolijke wanorde van doorbraakplaat Funeral daar ver weg. Daarvoor moeten we terug naar het geweldig openkletsend "Neighbourhood #3 (Power Out)" dat zoals gewoonlijk overgaat in een al even opzwepend "Rebellion (Lies)". Het zijn momenten waarop opnieuw duidelijk wordt wat Arcade Fire zo uniek maakte in doorbraakjaar 2005: die heerlijke drukte die op ongecontroleerde chaos lijkt, maar net een meesterlijk gevoel voor timing en dosering inhoudt, en dat aanstekelijk plezier in het samenspel.
Volgt meteen: het nieuwe "Month Of May" dat bijna naar punk neigt — wat we van deze groep niet echt gewoon zijn — en een massaal meegezongen "Neighbourhood #1 (Tunnels)". En dan wordtenin deze schitterende finale alle registers opengetrokken voor een "Intervention" dat eigenlijk net niet genoeg volume krijgt van de PA om echt te overrompelen, en een dansend "Wake Up" als uitwuiver. Alle twijfels over The Suburbs zijn dan al lang weer in de koelkast gestoken, wij weten opnieuw waarom we zo van deze band hebben gehouden. Benieuwd of dat in augustus nog zo is.
