De mannen van Copy Haho kondigden al erg vroeg in hun set aan dat
de Botanique de laatste halte was in de tournee van beide bands,
wat er voor zorgde dat er heel de avond een elektrische, doch
weemoedige sfeer in de Rotonde hing.
Copy Haho trapte enthousiast los, duidelijk uit
het zelfde vaatje tappend als de Campesinos zelf. Energiek,
enthousiast en chaotisch rammelend vuurden ze het ene scherpe
nummer na het andere de zaal in. Tegen het laatste nummertje van
hun korte set was de temperatuur in de zaal tot de perfecte hoogte
gestegen om Los Campesinos! te ontvangen.
En dat ze dol op Brussel zijn! Het Belgische publiek heeft
blijkbaar hun hart gestolen want ze lieten geen kans onbenut om
over hun vorige passages en hun innige band met ons kikkerlandje
uit te weiden. Interessant weetje: tijdens hun eerste passage op
Belgische bodem werden ze nog begeleid door Vampire Weekend als
voorprogramma.
Openen deden de Welshmen met twee nummertjes van het nieuwe album,
maar het vuur schoot pas echt in de pan toen de eerste tonen van
‘Death To Los Campesinos!’ weerklonken – daarna volgden een trio
van sterke songs van elk van de drie albums die ze al uitbrachten.
‘Documented Minor Emotional Breakdown’, ‘These Are Listed
Buildings’ en ‘My Year in Lists’.
Gareth Campesinos zette daaropvolgend met veel bravoure ‘Straight
in at 101’ en ‘You! Me! Dancing’ in en het gewillige publiek volgde
met veel gemak. Om dan toch twee kleine minpuntjes aan te duiden:
tijdens ‘The Sea Is A Good Place To Think of The Future’ werd
duidelijk dat z’n stem door het intensieve touren niet meer op z’n
sterkst was en bij sommige songs, bijvoorbeeld ‘We Are Beautiful We
Are Doomed’ ontwaarden we eerder een irritante instrumentale chaos
dan de warrige chaos die we zo charmant vinden aan deze band.
Met ‘Romance is
Boring‘ stelden ze enigszins teleur, maar deze band kan nog
steeds bouwen op een uitstekende livereputatie. Afsluiten deden ze
met het heerlijke ‘Sweet Dreams, Sweet Cheeks’ waarna ze nog even
terugkeerden, in het publiek postvatten en als een bende
losgeslagen pubers ‘Broken Heartbeats Sound Like Breakbeats’
afvuurden. Hun overtuigende passage in de Rotonde laat ons, voor
eventjes toch, vergeten dat ze ons hart braken met hun laatste
album. We kunnen al niet meer wachten op die vierde langspeler, die
vast opnieuw uitmuntend wordt.
