Een knalrode hoes en een foto van Vladimir Poetin in volle KGB-outfit op de achterkant; het is duidelijk dat Handsome Furs’ bezoekje aan Rusland een diepe indruk heeft nagelaten. Het echtpaar Dan Boeckner (Wolf Parade) en Alexei Perry wijdt met Face Control een volle plaat aan de Russische goegemeente en bewijst dat Handsome Furs veel meer is dan een zijproject.
Het in 2007 verschenen Plague Park was een aardig debuut. Elektronica en punkriffs gingen hand in hand, maar bleken het duo ook een beetje te remmen in hun creativiteit. Het stramien zat een beetje te vast en het tempo was te gezapig. Face Control is wat dat betreft ongeremder en maakt met zijn pompende beats en baslijnen een meer energieke indruk. De naam “Face Control” verwijst volgens Boeckner naar een Russisch gebruik waarbij eigenaars van chique nachtclubs mensen al dan niet binnenlaten op basis van uiterlijk. Dat lijkt ons niet enkel een Russisch gebruik, maar kom, het echtpaar haalde er inspiratie uit voor een aantal nummers en voor ze het beseften konden ze plots een hele plaat vullen rond de Russische samenleving en al zijn facetten.
“Legal Tender” is de perfecte opener. Boeckner’s zangstem, die we uiteraard ook kennen van Wolf Parade, kan je uit duizenden herkennen en past ook perfect bij dat wat Handsome Furs wil vertellen. Vol gif en met een tikkeltje wanhoop in de stem spuit hij zijn teksten tegen een achtergrond van elektronische beats en uithalen van gitaargeweld. Op Plague Park nam Boeckner nog af en toe een akoestische gitaar ter hand, wat de plaat warm deed aanvoelen. Face Control is echter voor het overgrote deel pure rock-‘n-roll wat een koudere, compactere indruk nalaat.
Wat ook opvalt: de verdeling man/vrouw, gitaar/elektronica is altijd 100% harmonieus. Je merkt dat dit huwelijk snor zit. Van het naar punkrock neigende “I’m Confused” tot het naar shoegaze knipogende “Nyet Spasiba”, alles klikt wonderwel in elkaar. Tekstueel zit de plaat uiteraard vol referenties naar de Russische samenleving, maar het valt vooral op hoe Boeckner telkens weer een refrein weet te bouwen op een simpele slogan, en er nog mee weg te komen ook. Ook in Wolf Parade komt die kwaliteit regelmatig bovendrijven. “All We Want, Baby, Is Everything”, een van de hoogtepunten op Face Control, is daar een treffend voorbeeld van. U zoekt minpuntjes? Met een beetje moeite vinden we “Officer Of Hearts” net een tikkeltje te sloom, maar dan zijn we écht spijkers op laag water aan het zoeken.
Hoe mooi kan een echtelijke samenwerking zijn. Face Control is een uitstekend plaatje, dat jammer genoeg een beetje in de schaduw zal blijven van Boeckner’s werk bij Wolf Parade.
