Als Live EP iets duidelijk maakt, is het dat rock-‘n-roll nog steeds veelal een livegenre is. Al heeft een liveplaat dan weer het nadeel dat de kracht van een live-ervaring in de format van een plaat wordt gedwongen.
En daar wringt het schoentje bij dit tussendoortje van Needle And The Pain Reaction. Het Gentse gezelschap maakte met Obsessions Of An Epic Womanizer en Pheromone twee alleraardigste platen. In afwachting van een nieuwe langspeler, die tegen het einde van het jaar verwacht wordt, stilt de band het ongeduld met Live EP, een mini-album dat afgelopen herfst op het podium van de Brusselse Recyclart opgenomen werd.
Met “Scarface/Feels Like Heaven” gooit Needle And The Pain Reaction bovendien nog een single richting hongerig publiek en dat blijkt aan te slaan: “Scarface” zag zichzelf opduiken tussen Sigur Ros en Sonic Youth in de playlist van een alternatief IJslands radiostation. Niet kwaad voor een nummer dat naar muzieknormen een eeuw oud is en bovendien komt uit wat voor IJslanders nu niet bepaald het centrum van de wereld moet zijn.
De b-kant van de single, “Feels Like Heaven”, kan op het pas verschenen live-album gevonden worden. Het nummer, een geinige herwerking van de kitsch-hit waarmee Fiction Factory zichzelf in de jaren tachtig even deed gelden, is op zich al reden genoeg om deze e.p. in huis te halen. Een andere goede reden is de even monsterlijke als meeslepende cover van AC/DC’s klassieker “Let There Be Rock”. Voor u ‘heiligschennis!’ tierend en met een goedendag zwaaiend op de Harley klimt om ondergetekende door zijn typemachine te sleuren, bedaar ruig rockende vriend: Needle And The Pain Reaction gaat in het nummer zo intens te keer dat het niet anders kan of Bon Scott zelve staat in een andere wereld wild headbangend toe te kijken hoe het nummer opnieuw vitaliteit wordt ingeblazen.
Tot zover het goede nieuws. De overige vijf nummers op Live EP immers, zijn geen covers. En daar begint de ellende. Niet dat het slechte songs zijn, verre van. Slechte uitvoeringen evenmin, integendeel zelfs. Maar wie Needle And The Pain Reaction ooit live zag, weet dat een live-cd van dit gezelschap veeleer als sadisme omschreven kan worden dan als een must have. Want wat, zo vragen wij ons beduusd naar de woonkamer kijkend af, heeft het voor zin een woeste, stomende versie van “Supermarket Hero” op de huiselijke cd-speler rondjes te laten draaien wanneer de setting van een concert in zo’n geval onbestaande is?
U snapt het plaatje van deze plaat: het is het soort release dat zichzelf overbodig maakt. Niemand zit te wachten op een moordende liveversie van “Ballad Of One Girl And A Madman” wanneer er alleen een zetel is om de luisteraar, daartoe aangezet door de muziek, op te vangen tijdens een wilde rondedans. Jammer, want Live EP is een motherfucker van een mini-cd die Needle And The Pain Reaction in zijn volle glorie laat horen.
