129 min. / VS
/ 2007
Judd Apatow. Onthoud die naam. De man die Steve Carell liet
ontmaagden in ‘The 40
Year-Old Virgin’ zit momenteel vrij stevig op de komedietroon
van Hollywood. Hoe stevig? Hij kan in een handomdraai Tom Hanks een
spermatozoïde laten spelen voor zijn volgende project. ‘Knocked Up’
was afgelopen zomer dé sleeperhit in Amerika en werd door de
critici zo hoog de stratosfeer ingeprezen dat er zelfs gewichtige
woorden als genre- en generatiedefiniërend bij werden gesleurd.
Monumenten als ‘The
Godfather’, ‘Taxi
Driver’ en ‘Armageddon’, ja oké, die zijn genrebepalend, maar
een scabreuze slackerkomedie waarin vier mannen een
bindvliesontsteking opdoen door scheten in elkaars gezicht te
laten? Zoals bij alle overhypte films is ‘Knocked Up’ uiteindelijk
‘maar’ een komedie en niet de Ark des Verbonds. Alleen heeft Apatow
wel het geluk dat hij een bijzonder grappige komedie heeft gemaakt.
Fijn tijdverdrijf terwijl we wachten op die comedy to end all
other comedies. Het zou me niks verbazen mocht die al ergens
in het hoofd van Apatow rondhangen. Dat Tom Hanks zich
maar al begint in te smeren.
Oerslacker Ben (Seth Rogen in een doorbraakrol) houdt van het
leven. Het leven als eeuwige student weliswaar. Brassen met de
vrienden, idiote weddenschappen bedenken en comazuipen tot de
dageraad. Je kan gerust stellen dat Ben de gelukkigste mens op de
planeet is. Alison Scott (foxy Katherine Heigl uit ‘Grey’s
Anatomy’) is een verzorgde jonge vrouw die carrière probeert te
maken bij een televisiezender. Wanneer de promotie er eindelijk
komt, viert ze dit samen met haar zus (Leslie Mann). Ze ontmoet Ben
in een discotheek en de twee raken aan de praat. Veel drank later
eindigen de tegenpolen in bed en beleven ze een wilde onenightstand. Acht weken later krijgt Ben een telefoontje van Alison, die
hem het heuglijke nieuws weet te melden dat ze zwanger is. In het
belang van het kleine wonder dat eraan komt, waagt Alison zich toch
aan iets dat lijkt op een relatie met haar mollige prince
charming …die wiet rookt met een gasmasker.
Waar ‘The
40-Year-Old Virgin’ nog beroep deed op een iets verder gezocht
idee om een komedie aan te hangen, zoekt ‘Knocked Up’ het bij een
ietwat realistischer en op het eerste zicht banaler uitgangspunt.
Jongen ontmoet meisje, jongen en meisje doen stoute dingen, zoveel
weken later, de stoute daad krijgt een staartje waar een baby aan
vasthangt. Wat nu gedaan? John Hughes gebruikte het al voor zijn
ontiegelijk fletse ‘She’s Having A Baby’, terwijl Chris Columbus
vooral het publiek misbruikte met het onbekijkbare ‘Nine Months’.
Alsof elk decennium zit te wachten op een nieuwe generatiekomedie
over een onverwachte zwangerschap. ‘Knocked Up’ is inderdaad
diezelfde film, deze keer voor de slackergeneratie, maar slaagt er
met zijn ontwapenende oprechtheid en schaamteloze pubergein wel in
om de gevoelige snaar te raken én tegelijkertijd op de lachspieren
te werken.
‘Knocked Up’verricht eigenlijk een klein mirakel. Het neemt een
sitcomgegeven dat al belegen is op voorhand, een voor de hand
liggende stereotypering van een subcultuur (dudes ahoy!)
en een vat vol onderbroekenlollen en komt naar buiten met een
charmante komedie die even romantisch als grappig is. Niet geheel
honingvrij (naar het einde toe is het een onbeschaamde date
movie geworden), maar potnonde, het hart en de funny
bones zitten op de juiste plaats. Er hangt iets zuiver en puur
over ‘Knocked Up’. Neem nu de scène waarin een radeloze Ben een
gesprek aanknoopt met zijn vader (cameo van regisseur Harold
Ramis). Die scène is eigenlijk zo melig als een aflevering van
‘Full House’, maar door de sympathieke vertolkingen en de frisse
toon is die conversatie niet alleen betekenisvol, ze dringt
gewoonweg door tot in het hart. Daarin ligt de kracht van ‘Knocked
Up’. Dit is geen hypocriete Hollywoodkomedie, maar een doodeerlijke
prent gemaakt door mensen die ménen wat ze te vertellen hebben. Of
dat nu over de konten en borsten van celebrities gaat of
over de onzekerheid van het ouderschap, de mannen van ‘Knocked Up’
verkondigen het allemaal met een broek vol goesting en het hart op
de tong.
Wat niet wil zeggen dat ‘Knocked Up’ geen fouten heeft. De
sterke cast en het scherp geobserveerde verhaal (jaja, bespeur maar
een commentaar op relaties en het huwelijk als instituut) kunnen
niet verbergen dat deze komedie veel te lang duurt. ‘Knocked Up’
zit met een pokkelange speelduur van twee uur en tien minuten en
dat is gewoonweg te veel van het goede. Komedies zijn tricky
bastards: ze moeten niet alleen goeie moppen vertellen, maar
ze moeten die ook met een onfeilbare timing en nooit aflatend tempo
afleveren. Met zijn bijna epische speelduur raakt ‘Knocked Up’ meer
dan eens het ritme kwijt. De tranen in de ogen van het lachen
krijgen te veel tijd om op te drogen tussen de geweldig grappige
situaties door. De voorzichtige opbouw, waarin de personages rustig
worden geïntroduceerd, is een slimme keuze, maar halverwege de film
een overbodig Las Vegas-reisje inlassen is dan weer onnodig vet dat
rustig weggeliposuckt had mogen worden. Kortom, knip er een half
uur uit en ‘Knocked Up’ was inderdaad een comedy classic
geweest.
Maar laten we niet vergeten dat ‘Knocked Up’ voor zijn genre een
klein wonder is. Het had smakeloos en vulgair kunnen zijn en dat is
het eigenlijk ook (pink eye!), maar de manier waarop Ben
en Alisons relatie wordt afgebeeld is zo schattig en charmant (hét
verborgen moment van de film: Alison die samen met Ben borsten aan
het tellen is voor zijn louche sekswebsite) dat je alleen maar door
de knieën kan gaan. Hun relatie blijft trouwens steeds
geloofwaardig omdat noch Ben noch Alison hun levensstijl opgeven.
Ben weet dat hij een verantwoordelijkheid moet dragen, maar blijft
zijn slackerattitude bewaren. Het maakt van ‘Knocked Up’ een
formulekomedie die zijn formule clever toepast en nooit in
overdadig gepreek vervalt.
Seth Rogen is geen Brad Pitt, maar zijn vettig lachje, laid
back-mentaliteit en eindeloze improvisatiedialogen verraden
een komisch talent waarmee hij, net zoals Steve Carell vorig jaar,
ongetwijfeld zal doorbreken. Katherine Heigl is goed (net zoals de
beter dan gewoonlijk uitgewerkte bijrollen van Leslie Mann en Paul
Rudd), maar het is Rogen die de show leidt en steelt. Zijn eerste
reactie na de grote onthulling, de zwangere seksscène (I think
i’m hitting the baby’s head with my penis’) en de vuilbekkende
slackerscènes, het is vaak bijzonder grappig spul en voelt zelden
geforceerd aan. De geeky scènes waarin films als ‘Munich’
en ‘Back to the Future’ geanalyseerd worden, zijn trouwens
hilarisch.
Niet de slackerklassieker die ze ons over de grote plas beloofd
hebben, maar gewoon een leuke en vaak eerlijke kijk op relaties,
seks, ouderschap en het eeuwige niksnutje dat in iedere man
verborgen zit. ‘Knocked Up’ is platvloers, maar ook hilarisch,
vertederend en intelligent. De platste komedie van het jaar,
absoluut, maar wedden dat hij een klein beetje uw hart zal laten
smelten?
