David Vandervelde :: The Moonstation House Band

Oefen alvast je favoriete Ziggy Stardust-pose voor David Vandervelde. Oogschaduw, fluorood haar en Plateauzolen? Nee, dat niet. Maar The Moonstation House Band is wél een uitstekende glamrockplaat volgens de knepen van het vak.

Nooit gedacht ’uitstekend’ en ’glamrockplaat’ nog eens in dezelfde zin te zien. In de jaren ’80 bleek glamrock jammerlijk van invloed op zogenaamde hardrockers als Bon Jovi, Def Leppard en Europe en sinds het schielijk verdwijnen van Ziggy naar zijn thuisplaneet, zijn de glitters niet meer wat ze zijn geweest. Tot David Vandervelde, een tweeëntwintigjarig jonkie uit Chicago, de foute kapsels aan de kant schoof om de sound van toen weer op te pikken.

"Inspiration From Rock Classics" schrijft hij in zijn tekstboekje, een duidelijke knipoog die puur op het gehoor ook al duidelijk was. Vandervelde zingt met de falsetto van T-Rex-opperhoofd Marc Bolan en heeft waarschijnlijk net zo goed diens reverbpedaal en grote riffboek ergens onderweg overgeërfd. "Nothin No’" en "Jacket" zijn catchy, lichtvoetige rockers die door het hoofd blijven spoken zoals "Children Of The Revolution" van the late great Bolan dat doet.

Wat is The Moonstation House Band dan? Een makkelijke gimmick of een gewaagde carrièrezet? Geen van beide. Jay Bennet van Wilco moet wel hebben vermoed dat er achter die heerlijke falsetstem meer school, toen hij zijn studio twee jaar lang uitleende om dit debuut op te nemen. Ook David Campbell die verantwoordelijk was voor het op de wereld zetten van Beck én de soundtrack van Brokeback Mountain moet aangetrokken zijn door enig talent, toen hij de strijkersarrangementen voor Vandervelde verzorgde.

De sporen glamrock zijn bovendien niet zomaar gekunstelde nabootsingen van de genoemde rock classics. Met "Corduroy Blues" en "Feet Of A Liar" schudt Vandervelde puike John Lennon-ballads uit zijn mouw. En vooral het dartele "Can’t See Your Face No More" en de speelse boogie "Wisdom From A Tree" doen dit debuut opvallen tussen alle hedendaagse MySpace-hypes. Vandervelde speelt trouwens nog een andere tour de force klaar: hij speelde zelf alle instrumenten (drums, bas, piano, synthesizers, fender rhodes, gitaren…).

We leren David Vandervelde dus kennen met een gepassioneerd debuut en zijn kunde wordt netjes gekanaliseerd in een afgewerkte plaat, maar The Moonstation House Band klokt na 32 minuten toch te vroeg af. Vooral met het instrumentale "Moonlight" als afsluiter laat de plaat de luisteraar onbevredigd achter. En ook al staan de songschrijverkwaliteiten van Vandervelde buiten kijf, zijn tragere nummers kunnen niet opboksen tegen het dicht plamuursel van effecten waaronder hij ze bedelft.

Vandervelde is zelfverzekerd: er is lef voor nodig om zich met zijn eerste plaat zo opvallend een traditie in te schrijven, maar zijn catchy nummers geven hem daarvoor het perfecte alibi. Als hij de volgende keer John Lennon opzet, mag hij wel "Jealous Guy" skippen en meteen doorspoelen naar "Instant Karma", want vooral dansbare rocknummers zijn zijn specialiteit.

http://www.davidvandervelde.com
http://www.davidvandervelde.com
Secretly Canadian

verwant

David Vandervelde :: Waiting for the Sunrise

Wat is er het voorbije jaar in hemelsnaam gebeurd...

David Vandervelde :: The Moonstation House Band

Hij zal wellicht zijn roots in onze contreien hebben,...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in