Venus :: ”Muziek als een analoge film”

Na drie jaar steekt Venus opnieuw de kop op. Voor één keer kende de Brusselse band geen personeelswissels, en dat is te horen. Op het nieuwe The Red Room gaat de groep voor een strak groepsgeluid zonder overbodige franje. En toch werd afgeweken van één van de grondprincipes die ooit aan de basis van de band lagen.

enola: Voor The Red Room braken jullie met jullie bijna Dogma-achtige regel dat er alleen maar akoestische instrumenten gebruikt mochten worden. Wat was de visie daarachter?
Marc Huyghens (gitaar/zang): "We hadden alles gedaan wat we met akoestische instrumenten konden doen: ons debuut hadden we met zijn vieren opgenomen, voor Vertigone speelden we met tien à vijftien invités en schreven we zeer gedetailleerde arrangementen. We waren rond daarmee, we moesten nu een andere richting uit en dus kochten we elektrische gitaren, effectenpedaaltjes, versterkers. We hebben erg hard gewerkt om niet zomaar met een mainstream rockgeluid af te komen."
"We wilden interessante structuren, iets korreligs. Het idee dat ik vooraf had, was een geluid dat je kunt vergelijken met analoge foto’s of film. Het ging ons om een bepaalde textuur, en die is heel anders dan wanneer je met kille digitale technieken werkt."

enola: Het klinkt allemaal nogal Steve Albini-achtig: geen overdubs, geen digitale truukjes,…
Huyghens: "Dat is waar, het was erg Albini. Maar het zou ook gewoon onlogisch zijn om zo hard aan ons geluid te werken en het vervolgens met Protools te lijf te gaan. Als je analoog te werk gaat, kun je veel beter respecteren wat je opnam. Daar stak onze producer Head heel veel werk in, zodat de klank van de versterker ook exact zo klonk in de opnamekamer. Een echte producersrol had hij ook niet: we wilden het geluid dat uit de versterkers en het drumstel kwam exact vatten."

enola: Head is een grote naam die onder andere met PJ Harvey aan de slag mocht. Hoe kwamen jullie bij hem terecht?
Huyghens: "Onze drummer speelt ook bij John Parish en hoewel die op basis van onze demo wel interesse had om ons te produceren, ontbrak hem de tijd: hij moest net een uur muziek schrijven voor de Nederlandse TV. Hij verwees ons echter door naar Head, waar hij al vaker mee samenwerkte, en die is vervolgens twee dagen komen kennismaken en luisteren. Zo hebben we hem overtuigd. Het is echt een producer die in de eerste klasse speelt en behoorlijk wat ervaring heeft. Hij heeft dan ook erg goed werk geleverd. Hij nam gewoon op zonder veel tussen te komen en ook nadien vond hij niet dat er nog iets aan toe te voegen was. Het is een erg intelligente kerel met veel psychologisch doorzicht die ons meteen had begrepen."

enola: Ondanks die switch naar een meer elektrisch geluid vind ik de plaat nog altijd ogenblikkelijk herkenbaar als Venus klinken.
Huyghens: "Het zit hem in onze manier van harmoniëren, waar een zekere spanning inzit. Grappig, dat we voor jou nog altijd herkenbaar klinken, akoestisch of elektrisch. Vind je dan dat we onszelf herhalen? Misschien komt het omdat er deze keer geen personeelswissels zijn geweest. We komen goed overeen, we weten wat we willen."

enola: Voorganger Vertigone namen jullie op in een theater waar een goeie akoestiek heerste, zodat jullie konden werken zonder dat de klok tikte. Nu trokken jullie opnieuw een echte studio in. Je hebt de druk van de klok toch nodig?
Huyghens: "Dat had meer te maken met het feit dat Head ook maar een korte periode kon, maar het was deze keer gerechtvaardigd zo te werken. We hebben een jaar lang aan de nummers geschaafd. Vervolgens hebben we in vijfendertig dagen geprobeerd om zo live mogelijk op te nemen: we hebben alles quasi-live opgenomen met erg weinig overdubs."

enola: Drie jaar geleden hadden jullie moeite om de nummers van Vertigone naar de planken te vertalen. Dat zal deze keer anders zijn?
Huyghens: "We zijn nog niet begonnen met de nieuwe nummers live te brengen, maar het klopt dat er frustratie was om met de songs van Vertigone op te treden. Ik heb het gevoel dat de nieuwe nummers niet zulke problemen zullen geven. Het had veel te maken met het feit dat Vertigone echt een erg geconstrueerde plaat was met tonnen overdubs. We hadden die nummers nooit samen gespeeld, ze waren bijna louter samengesteld in de studio."

enola: Straks treden jullie op Les Nuits Botanique nog maar eens op met een orkest. Wordt het al een beetje een routine?
Huyghens: "Gelukkig niet, anders deden we het niet. (lacht). Het is weer een heel verschillend album en ook de arrangeur waarmee we samenwerken — Erwin Vann, een Belgische jazzpercussionist — is helemaal anders: zijn universum is er één van erg sobere en eenvoudige jazz, niets virtuoos. Ik denk dat er heel wat raakpunten zijn tussen onze muziek en de zijne. We hebben hem ook gevraagd erg brute en ruwe arrangementen te ontwerpen, verwacht dus geen klassieke harmonisaties. Voor ons is het een risico, daarom is het interessant."

enola: Derde album, maar ook derde platenfirma: na Vertigone was het avontuur bij EMI gedaan?
Huyghens:: "Capitole (onderdeel van EMI) heeft ons samen met vijftien andere artiesten laten gaan: de grote baas van EMI zelf heeft gewoon besloten dat alle groepen die minder dan zestigduizend albums verkochten mochten gaan. En toen heeft Bang! Records ons een goed voorstel gedaan, waar ik me niet eens aan verwachtte."
"Geen idee waar we in Frankrijk nog staan vijf jaar nadat we Les Printemps De Bourges mochten headlinen. Ik weet het echt niet. The Red Room wordt er ook uitgebracht, maar we zullen wel zien: waarschijnlijk zullen we onderaan de affiche moeten herbeginnen om opnieuw op te klimmen. Het is te vroeg om dat te zeggen. Ik hoop vooral dat het lukt om de plaat ook elders in het buitenland uit te brengen. Bij EMI ging dat verschrikkelijk moeilijk, ik hoop dat het vlotter gaat nu we bij een onafhankelijk label zitten, zodat we de plaat minstens in Duitsland, Frankrijk, Nederland en Spanje kunnen uitbrengen en hopelijk ook opnieuw in Italië. Dankzij John Parish gaan we binnenkort trouwens ook onze eerste drie optredens in Groot-Brittannië hebben. Daar kijk ik wel naar uit."

enola: De titel van de plaat roept herinneringen op aan de tv-serie Twin Peaks. Maar daar heeft het niets mee te maken?
Huyghens: "Het is veel eenvoudiger: ik schrijf mijn nummers bij mij thuis in een kamer die volledig rood is. Ik heb er een song over geschreven en het leek me niet slecht als titel voor de plaat, het vat goed de sfeer. Die vergelijking met Twin Peaks heb ik nog horen maken, maar goed: ik ben waarschijnlijk niet erg origineel geweest."

enola: Hoe dan ook zou Venus die serie gemakkelijk van een soundtrack voorzien kunnen hebben. Venus maakt erg filmische muziek, en dat weet je ook: je verwijst in "Everybody Wants To Be Loved" naar John Cassavetes. Zijn er regisseurs die je zo mogen opbellen voor een soundtrack?
Huygens: "De tekst van "Everybody Wants To Be Loved" is de openingsdialoog van Opening Night van Cassavetes. Het is mijn hommage aan hem, mijn favoriete cineast. En eerlijk? Ik wou graag eens muziek schrijven voor een film van de broertjes Dardenne maar die gebruiken helaas nooit muziek. Al zou het een uitdaging zijn om hun sociaal-realisme van muziek te voorzien zonder het te esthetiseren. Heb je Ultranova van Boulli Lanners gezien? Dat is een andere Waalse regisseur waar ik best mee zou willen werken. En als ik dan onrealistisch word: Wong Kar Wai, Wim Wenders, … alles dat nogal drijft op sfeer, roadmovies,… Bevreemdende films zijn uitstekend voor onze muziek!"

http://www.venusmusic.be
http://www.venusmusic.be

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

José Gonzáles, Venus, Architecture In Helsinki :: 3 mei 2006, Botanique

Terwijl avant-folkers CocoRosie en zelfverklaarde wereldverbeteraars A Silver Mt....

Venus, Dionysos & Le Mons Orchestra :: 2 mei 2006, Cirque Royale

Voor haar jaarlijks project met het Mons Orchestra tapte...

Venus :: The Red Room

Sommige groepen zullen er altijd in slagen te ontsnappen...

Girls In Hawaii + Sharko + Ghinzu = Live :: Vlaanderen ontdekt Wallonië

12 februari 2004: Sharko, Ghinzu en Girls In Hawaii...

Venus :: ”Vlamingen zijn veel chauvinistischer dan Fransen”

Dat we in Vlaanderen verzuimen af en toe eens...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in