“Ik emigreer naar Manchester!” placht ik vroeger wel eens uit te
roepen, met een ferm stuk in mijn kraag. Een stad die The Smiths,
Joy Division/New Order, The Stone Roses, The Happy Mondays en – ja,
we nemen hen er ook maar bij – Oasis voortbracht en een tijdlang de
beste voetbalploeg ter wereld herbergde, die had voor mij dezelfde
betekenis als Mekka voor een godsvrezende islamiet. Ondertussen –
zovele jaren later – zijn we allang gestopt met drinken en gelukkig
getrouwd (in die volgorde, laat dat duidelijk wezen!), en leiden we
een rustig bestaan in ons kleine Manchester-aan-de-Dijle.
Maar af en toe kriebelt het nog wel eens, wanneer opper-Monday
Shaun Ryder of Morrissey de wereld nog een keertje verblijden met
een nieuwe plaat. Of wanneer er, totaal onverwachts, een plaatje
komt binnenwaaien van een onbekend collectief zoals Electric Puha.
DJ Sixsmith en Stevie D komen net als de hierboven genoemde
halfgoden ook uit de grauwe industriestad, maar zochten aan het
eind van de 20ste eeuw andere oorden op. Het lot voerde hen naar
Utrecht (Utrecht, of all places! Waarom niet naar Mechelen of
Kortrijk?), waar ze alras kennismaakten met de Nieuw-Zeelandse DJ
Rusticks. Onder de naam The Puha Hustlers toeren ze in het
gezelschap van DJ’s en VJ’s doorheen Nederland en staan ze garant
voor een avondje leute en plezier, als Electric Puha hebben ze
zonet hun eerste officiële cd op de markt gegooid. Meer zelfs,
naast de gewone cd bestaat er ook een DVD-versie, met daarop twaalf
videoclips en twee kortfilms.
Net zoals je een Nederlander of een Duitser waar ook ter wereld
meteen herkent in een massa toeristen, zo slepen ook Sixsmith en
Stevie D hun afkomst als een zware loden bal met zich mee. Samen
met hun Nieuw-Zeelandse vriend fabriceerden ze een plaatje dat ons
meteen deed wegdromen naar de hoogdagen van The Happy Mondays, The
Stone Roses en de rest van de geflipte Madchester Scene. Maar daar
blijft het niet bij. Electric Puha wil meer dan zomaar een
Manchester-revival aanzwengelen, ze moffelen allerhande andere
invloeden in hun muziek (elektro, dub, funk, hiphop,…) en maken er
een eclectisch, zeer gevarieerd en geestrijk brouwseltje van.
Af en toe wordt er wel eens verwezen naar politieke toestanden,
zoals in ‘(USA) Who Are You?’, maar de luisteraar wordt nergens
verplicht deel te nemen aan de discussie. Het drietal is al zeer
blij dat er zoveel gasten willen komen naar hun feestje en zich te
pletter dansen, lijf aan lijf met hun ‘Sisters in Paradise’…
