Bend It Like Beckham


Het is verbazingwekkend hoe sommige films zoveel positieve
kritieken weten te vergaren. Af en toe, schijnt het, slikt het
verzamelde filmjournaille een collectieve upper van jewelste, en
beginnen ze wild enthousiast te doen over een film waar ik
persoonlijk dan weer warm noch koud van word. Een film als ‘Bend It
Like Beckham’, bijvoorbeeld, een zoveelste komedie over kinderen
die met ouders clashen, kinderen die met kinderen clashen, en
culturen die met elkaar en zichzelf clashen.

Ik heb de laatste tijd net iets te veel van dit soort films
gezien, geloof ik – na ‘My Big Fat Greek
Wedding’
en ‘The Guru’ kan ik
dit soort van zeepbelkomedies onderhand wel dromen. Het principe is
in ieder geval hetzelfde: iedereen lachen om die grappige, andere
cultuur. Je zou bijna beginnen denken dat de Westerse samenleving
de enige is waarin mensen niet verplicht worden een leven van
ontieglijke saaiheid te leiden onder het alziend oog van hun
goedbedoelende maar verstikkende ouders.

In ‘Bend It Like Beckham’ zijn de Indiërs nog maar eens aan de
beurt. Jess Bahmra (gespeeld door nieuwkomer Parminder K. Nagra),
is een achttienjarig Indisch meisje dat door haar ouders in het
traditionele rollenpatroon geduwd wordt: van haar wordt verwacht
dat ze leert koken en dat ze een keurige Indische jongen trouwt, om
zoveel mogelijk nageslacht te verwekken. Maar Jess wil méér: ze wil
een voetbalster worden voor de Britse nationale ploeg, even goed
als Beckham zelf.

In het geheim gaat Jess spelen voor een plaatselijk
vrouwenvoetbalteam, waar ze bevriend raakt met Juliette “Jules”
Paxton, gespeeld door Keira Knightley, en getraind wordt door Joe
(Jonathan Rhys-Myers), een jongen die de hormonen bij Jess doet
pruttelen als was het goed borrelende chutney. Het gevolg is een
nogal voorspelbaar tragikomedietje waarin Jess tegen haar ouders
moet vechten voor het recht haar eigen gang te gaan, waarin Jules
haar moeder moet zien wijs te maken dat ze niet noodzakelijk
lesbisch is omdat ze voetbal speelt, en waarin we zelfs een
verboden liefde geserveerd krijgen. Yummie!

We zouden er eigenlijk een nieuw genre van moeten maken: de
“Recht-om-je-eigen-gang-te-gaan”-film. We hebben dit immers al zo
vaak gezien, in verschillende manifestaties, dat elk nieuw verhaal
in feite beter gediend zou zijn van een nummer dan van een titel.
Zet deze naast ‘Billy Elliot’, ‘Little Voice’ en ‘My Big Fat Greek Wedding’‘ als ROEGTEG
nummer vier. Als ik nog titels vergeten ben in het lijstje
(waarschijnlijk wel): laat ze me gerust weten.

Zoals dat binnen elk genre het geval is, heb je echter goeie en
slechte voorbeelden ervan. ‘Bend It Like Beckham’ is ongeveer zo
goed als een film van het genre kan worden, veronderstel ik, als je
de banaliteit ervan als een gegeven aanvaardt. Er is niet één
plotwending die we niet van een kilometer afstand zien aankomen,
maar de dialogen zijn geloofwaardig, en bovenal krijgen we
acteerprestaties van een grotendeels jonge cast, die de
spontaniteit en frisheid leveren die we in het scenario niet
krijgen.

Let bijvoorbeeld op de dynamiek tussen de twee vriendinnen – het
valt niet moeilijk te geloven dat dit echt mensen zijn die elkaar
erg goed kennen en die zichzelf comfortabel voelen in elkaars
gezelschap. In verscheidene scènes zien we de meisjes gewoon samen,
zonder dat ze over iets wereldschokkends praten of iets
ongelooflijks interessants doen – ze staan gewoon achttienjarige
meisjes te wezen. En terwijl ze dat doen, maken ze de indruk dat ze
zich helemaal niet zelfbewust zijn. En dat is iets dat je niet
makkelijk weet uit te lokken, als er een camera en waarschijnlijk
een hele filmploeg op je vingers staat te kijken. Het feit dat die
Keira Knightley helemaal geen onfrisse verschijning is, helpt
natuurlijk ook.

De familie van Jess is clichématig tot op het karikaturale af:
ze hebben een schilderij van een spirituele leider boven hun schouw
hangen, en wanneer Jess goede resultaten krijgt op een examen,
bedanken ze die leider, in plaats van hun dochter te
complimenteren. Maar maak u vooral geen zorgen, voorlopig hoeft u
het centrum voor gelijke kansen nog even niet op te bellen: zoals
het hoort in dit soort film, smelten de traditionele harten van de
Indiërs van de oude stempel immers al gauw voor de zon van de
nieuwe tijden waarin hun kinderen leven. Het zou ooit interessant
zijn eens een film te zien over de kinderen die niét ontsnappen aan
het juk van die traditie, en gedoemd zijn hun hele leven te
slijten, opgesloten binnen die eeuwenoude gebruiken. ‘Bend It Like
Beckham’ is die film althans niet.

De bedoeling hier, is duidelijk om het publiek met een glimlach
terug naar huis te sturen, en hoewel het allemaal uitzonderlijk
weinig te betekenen heeft, missen de makers wat dat betreft hun
doel niet. Hoe kun je niét glimlachend buitenkomen bij een film
waarin de finale voetbalmatch besloten wordt met een beslissende,
in slow motion gefilmde strafschop?

Al met al is dit een volstrekt middelmatige zeepbel van een
film, af en toe geestig, altijd voorspelbaar en conventioneel. Wie
dit gaat kijken, weet dus perfect waar hij aan begint. Zeg niet dat
u niet gewaarschuwd was.

http://www.foxsearchlight.com/benditlikebeckham/

4
Met:
Parminder K. Nagra, Keira Knightley, Jonathan Rhys-Myers, Anupam Kher, Archie Panjabi
Regie:
Gurinder Chadha
Duur:
107 min.
2002
UK
Scenario:
Gurinder Chadha, Paul Mayeda Berges, Guljit Bindra

verwant

Official Secrets

Anno 2019 is het geen publiek geheim dat de...

The Imitation Game

Er zijn geen zekerheden meer in het leven: het...

Anna Karenina

Bijna anderhalve eeuw na het verschijnen van Tolstojs monumentale...

A Dangerous Method

't Is niet altijd makkelijk om even radicaal te blijven,...

Never Let Me Go

Regisseur Mark Romanek begon zijn carrière als maker van videoclips,...

aanraders

La Bête

De naam Bertrand Bonello laat misschien niet bij iedereen...

Dune Part Two

Na het opvallende succes (de film haalde een allesbehalve...

The Iron Claw

Regisseur Sean Durkin is een kei in het evoceren...

Human Forever

“Hoe ga je met dementerende mensen om?” moet plaats...

Dream Scenario

‘Nicolas Cage is de enige acteur sinds Marlon Brando...

recent

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in