Dragged Across Concrete

De uitstekende politiethriller Dragged Across Concrete is een schoolvoorbeeld van uiterst vakkundig gemaakt genremateriaal, dat zichzelf op verbazende manier overstijgt en zowel vormelijk als thematisch briljante cinema aflevert. Regisseur S. Craig Zahler liet zich eerder al opmerken met het verdienstelijke Brawl in Cel Block 99 , maar demonstreert hier een verbluffende beheersing van het medium, die van deze hondsbrutale misdaadfilm een waar meesterwerk maakt.

De verhaallijn lijkt een samenraapsel van alle mogelijk clichès uit gelijkaardig materiaal, maar die worden op dermate subtiele wijze uitgehold en ondergraven, dat ze een totaal nieuwe betekenis krijgen. Omdat een van de hoofdrollen gespeeld wordt door Mel Gibson, is dit ook een film die fungeert als een soort donker spiegelbeeld van diens grote commerciële doorbraakprent Lethal Weapon : Gibson is nu de oude en vermoeide flik en de film draait niet langer om de branie en opwinding van het geweld, maar om de prijs die dat geweld met zich meebrengt. Het casten van Mel Gibson in de rol van een openlijk racistische en overdreven gewelddadige politieman, zorgde ook al meteen voor de nodige controverse: de ster was zelf enkele jaren nagenoeg ‘persona non grata’ in Hollywood nadat hij in opspraak kwam door enkele racistische en gewelddadige incidenten. Hier en daar werd de prent dan ook verweten een ‘rechtse fantasie’ te zijn, maar het is volkomen onzin te stellen dat de film het gedrag van de protagonisten zou goedpraten.

Bij de start gaan Gibson en zijn partner (Vince Vaughn) bijzonder hardhandig tewerk bij het inrekenen van een drugdealer, een arrestatie die door een oplettende burger gefilmd wordt. Wanneer de twee een schorsing opgelegd krijgen, rijpt het plan om voor eigen rekening geld afhandig te maken van een misdadiger die in de stad is voor een grote zaak. In een parallel lopende verhaallijn volgen we Henry (Tory Kittles) een jonge Afro-Amerikaan die net uit de gevangenis komt en uit noodzaak opnieuw voor een leven in de misdaad kiest.

De Amerikaanse filmcriticus Brian Tallerico vergeleek het net van in elkaar hakende plotlijnen met de structuur van een lijvige roman en het is inderdaad zo dat bijvoorbeeld het werk van Elmore Leonard of Back to the Blood van Tom Wolfe regelmatig voor de geest komen, al is dat zeker geen toeval: Zahler is immers naast filmregisseur ook schrijver en hanteert duidelijk een aantal literaire conventies in de opbouw van zijn ingenieuze plot. De film draagt ook duidelijke sporen van het oeuvre van filmmakers als Michael Mann, Sidney Lumet of Quentin Tarantino, als is Zahler in tegenstelling tot die laatste absoluut niet geïnteresseerd in postmoderne ironie. De thema’s die de film aankaart – raciale vooroordelen, sociale stratificatie en maatschappelijke malaise – zijn immers niet nieuw, maar worden wel op genuanceerde en doordachte wijze aangebracht, zonder ze te minimaliseren of te ontdoen van hun reële draagkracht.

Die nuances worden kracht bijgezet door de dwingende beeldtaal, die vooral op meesterlijke wijze gebruik maakt van het breedbeeldformaat waarmee de cineast overweldigende, maar ook akelig lege tableaus creëert. Ook de schaars verlichte decors dragen een aardig steentje bij tot de kille en afstandelijke sfeerschepping, die dan weer in fel contrast staat met de uitbarstingen van schokkend brutaal geweld, die de kijker er aan herinneren dat de elementen van het misdaadgenre die hier meesterlijk gerecycleerd worden, abstracte representaties zijn van een realiteit waarin ze steevast vergezeld zijn van een prijs die in echte levens betaald wordt.

De eigenzinnige manier waarop de film gebruik maakt van ontzettend veel ‘temps mort’ , zorgt er ook voor dat we als kijker uitgebreid de gelegenheid krijgen te reflecteren over de ideeën en thema’s , terwijl we door de kracht van de beeldtaal binnen gezogen worden in het donkere universum van dit bedachtzame noodlotsdrama.

9.5
Met:
Mel Gibson, Vince Vaughn, Tori Kittles
Regie:
S. Craig Zahler
Duur:
159
2018
Usa, Canade

verwant

The Continental : From The World Of John Wick

Wie bij een titel als The Continental onmiddellijk denkt...

Film Top 10 voor 2019: De Filmredactie

Aan de hand van de stemmen van al onze...

Film Top 10 voor 2019: David Vanden Bossche

Ook onze filmrecensenten blikken terug op 2019 en die...

Film Top-10 voor 2019: Jeroen Hulsmans

Ook onze filmrecensenten blikken terug op 2019 en die...

How I Spent My Summer Vacation

Telkens Mel Gibson nog eens in een film opduikt,...

aanraders

La Bête

De naam Bertrand Bonello laat misschien niet bij iedereen...

Dune Part Two

Na het opvallende succes (de film haalde een allesbehalve...

The Iron Claw

Regisseur Sean Durkin is een kei in het evoceren...

Human Forever

“Hoe ga je met dementerende mensen om?” moet plaats...

La Sirène

De oorlog tussen Irak en Iran staat geboekstaafd als...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in