Ook onze filmrecensenten blikken terug op 2019 en die zagen een heel sterk filmjaar. Vanaf vandaag kan u elke dag een Top-10 verwachten en op 31 december stellen we de samengestelde lijst voor op basis van de stemmen van de hele redactie.
- The Favourite (Yorgos Lanthimos – Usa/Uk/Irl)
Lanthimos laat zijn camera glijden doorheen adembenemende paleizen, maar creëert vooral weeral maar eens een volstrekt absurd parallel universum, waarin het genieten is om ook aanwezig te mogen zijn. Nadat we ettelijke keren compleet zijn onderuitgegaan van het lachen, blijft de kijker uitgeteld achter.
2. Avengers: Endgame (Anthony Russo & Joe Russo – Usa)
Voor een cinema-universum dat over de hele lijn gezien een pak minder epiek bracht dan Star Wars, is de afsluiter van dit saga ettelijke malen bevredigender dan die van Star Wars. Wanneer we in de obligate endgame de goeieriken die allerlaatste keer ten oorlog zien gaan tegen de slechteriken, staan de zenuwen hier wél echt gespannen. Ook de komische interactie die in de talrijke voorgangers slechts sporadisch op niveau was, zat in Endgame wel juist.
3. An Elephant Sitting Still/Da Xiang Xi di er Zuo (Bo Hu – Chin)
Een uitgepuurd stukje cinema waarin de pessimistische visie van een jonge regisseur van een nieuwe generatie je compleet wezenloos achterlaat. De beeldtaal, met een camera die bijna 4 uur lang plakt op de aangezichten van de verschillende hoofdpersonages, terwijl de actie rondom hen uit focus blijft, doet de kijker in de ziel van de personages kijken.
4. Once Upon A Time In Hollywood (Quentin Tarantino – Usa/Uk/Chin)
Tarantino laat zijn geliefde personages doelloos ronddolen in een nostalgische trip naar het Hollywood van ’69 waar hij graag zelf zo had rondgedoold. Heerlijke personages die een hoogst interessant loopje nemen met een alternatieve versie van de geschiedenis.
5. Parasite/Gisaengchung (Bong Joon Ho – Zk)
Bevreemdende film waarin komedie, sociaal drama en gory horror probleemloos in elkaar overvloeien. Hoe harder en gruwelijker de laatste act, hoe duidelijk de vinger op de wonde van het sociale onrecht wordt gelegd.
6. Joker (Todd Philips – Usa/Can)
Heerlijke origin-story van een personage waarvan iedereen dacht dat niemand er nog iets aan toe te voegen had. Joaquin Phoenix bewees iedereen dat het tegendeel waar was en legde in zijn vertolking de hartverscheurende mogelijke gevolgen van eenzaamheid en afwijzing vast.
7. Nuestras Madres (Cesar Diaz – Fr/Bel/Guet)
De beste Belgische film is een Guatemalteekse film. Nuestras Madres legt pijnlijk accuraat bloot hoe een gehele samenleving gebroken achterblijft na een decennia overspannend oorlogsverleden. Nuestras Madres borduurt verder op de weg van de documentaristische films die ons land de afgelopen jaren al verschillende prijzen opleverden op talloze filmfestivals en doet dat uitstekend.
8. Marriage Story (Noah Baumbach – Usa/Uk)
Een ongelooflijk waarachtige vertelling over hoe een scheiding de ongelooflijke lelijkheid van in de mens naar boven brengt, maar hoe de schoonheid uiteindelijk toch mag komen bovendrijven. Adam Driver en Scarlett Johansson zijn het beiden waard om elkaars fenomenale tegenspe(e)l(st)er te mogen zijn.
9. Minding the Gap (Liu Bing – Usa)
In Minding the Gap toont Liu Bing een 12-jaar overspannende verhaal die de schoonheid van het opgroeien prachtig vat. Ontdekken wat het is dat vrienden met elkaar bindt en ontdekken hoe gemakkelijk je ook weer uit elkaar gedreven kan worden, het wordt allemaal argeloos opgevangen door Bings lens. En dat allemaal met het skateboard als gids.
10. Dragged Across Concrete (S. Craig Zahler – Usa/Can)
Ontzettend brutale donkere kopstoot van S. Craig Zahler. Zahler durft Mel gibson te casten als vuilbekkende flik in een Verenigde Staten van Amerika waar niemand zonder zonden is.