Nu Cinematic Orchestra geen inspiratie meer lijkt te hebben om boeiende muziek te maken, staan er verschillende troonpretendenten klaar om de leemte te vullen met evenzeer meeslepende muziek die verder bouwt op de erfenis van triphop. De beste onder die groepen? Zonder twijfel Bonobo.
Sinds de release van Black Sands in 2010 op Ninja Tune gaat het Simon Green, creatief genie achter Bonobo, voor de wind. Na een klein decennium bescheiden, maar wel steeds toenemend succes betekende die plaat de grote doorbraak en wist hij met een bijzonder sterke backing band de sound ervan ook op boeiende wijze te vertalen naar het podium. Dit jaar breidde hij met een opnieuw meer elektronisch getint The North Borders een gesmaakt vervolg aan die plaat. Hoewel er niet echt getwijfeld kon worden aan ’s mans kunnen om dit materiaal even meesterlijk te brengen op een podium, was het toch afwachten hoe hij dat exact zou doen.
Op gevarieerde wijze en in wisselende bezetting blijkbaar. Bonobo live bestaat uit zes man, maar brengt verschillende nummers met slechts enkele van die leden in wisselende bezettingen. Zo wordt de steeds aanzwellende opener “Cirrus” (een hoogtepunt van jewelste op The North Borders) bijna solo gebracht door Green, maar krijgt pakweg “Towers” een volle bandsound over zich waarbij zelfs mag afgeweken worden van de studioversie door een uitgebreide finale.
”Towers” toont meteen ook mooi aan hoe studiosongs met gastvocalisten worden herwerkt naar een nieuwe context met Bonobo’s vaste vocaliste. Bij “First Fires” is dat zelfs een radicale herinterpretatie van het originele nummer, maar dan een die in niets moet onderdoen voor het atmosferische origineel. De meeste songs worden echter vrij getrouw aan de opnames gebracht, zij het dat ze vaak een extra dimensie krijgen door de live setting waarbij vooral de drummer zich een meester toont in complexe ritmes en fills die in duel gaan met Greens elektronische beats.
De nadruk ligt sterk op The North Borders, maar dat wordt wel ingebed in een evenwichtige setlist met hoogtepunten uit de twee vorige platen van Bonobo, met vooral een bloedmooi “Stay The Same”. Een uur lang weet Bonobo zo zonder meer de beste show van de dag (en een van de beste van het gehele festival) neer te zetten, op indrukwekkende wijze afgesloten met een diep dreunend “Know You”.
Bonobo speelt nog op Pukkelpop op zaterdag 17 augustus.
