De twee grootste hobby’s van muziekrecensenten zijn ongetwijfeld: onnodige vergelijkingen maken tussen groepen, en labelen wat eigenlijk niet gelabeld hoeft te worden. Bijna geen enkele recensie ontsnapt eraan, recensenten hebben nu eenmaal kapstokken nodig.
Ook voor het muziekminnende publiek is een label of een vergelijking best wel handig wanneer weer een nieuwe groep zich aandient. Ja, zelfs groepen durven wel eens toe te geven door deze of gene geïnspireerd te zijn of onder een bepaald muziekgenre te vallen, zelfs al is de bekentenis niet altijd van harte. Het Italiaanse Strange Flowers doet er echter niet moeilijk over. Alsof de titel Ortoflorovivaistica én de psychedelische hoes nog niet genoeg zeggen, haalt de groep ook nog even een quote aan van Syd Barret en prijkt op het cd-hoesje de boventitel "An Essential Guide For The Modern Psychedelician".
Stellen dat The Strange Flowers psychedelica spelen, is dan ook meerdere open deuren intrappen. Nog maar eens vermelden dat Syd Barret en Pink Floyd een invloed zijn, is zelfs zonder meer ridicuul. Er rest de recensent in zo’n geval dan ook weinig meer dan zijn functie als chroniqueur van het hedendaagse muzieklandschap strikt te interpreteren en zich bij de feiten neer te leggen. Maar het laatste woord over Ortoflorovivaistica is nog niet gezegd.
Strange Flowers hield het rond 1994 een eerste maal voor bekeken maar het geïntoxiceerde bloed kruipt nu eenmaal waar het niet zweven kan; met Ortoflorovivaistica treedt de groep dan ook na meer dan tien jaar weer in het spotlicht. Het speelse "Mars Behind Our Eyes" leunt sterk op uitgesponnen gitaarpartijen maar vergeet niet dat bas en drum voor een solide ondergrond moeten zorgen waartegen de spacy klanken leunen kunnen.
"John of The Moon" vloeit als een korte epiloog voort uit "Mars Behind Your Eyes", de thema’s worden herhaald. Met "Ghost In Your Room" wordt het akoestische verbonden met psychedelische gitaren die netjes op de achtergrond blijven, Michele Marinò klinkt nog Britser dan Brits. Ook "A Telescope In Reverse" biedt geen verrassingen. Na het breed uitwaaierende "Ghost In Your Room" is het weer tijd voor een kort maar krachtig nummer waarbij spacy gitaarklanken de achtergrond blijvend opvullen.
"The Spider In The Clock" had net zo goed op Piper At The Gates Of Dawn kunnen staan, terwijl "My Garden" een iets klassiekere toon aanslaat. Het hoogtepunt ligt evenwel in het afsluitende "Strange Girl", dat net geen zeventien minuten duurt en ook volgens de groep de coup de grace is. Een voorzichtige aanzet geeft het startsein, waarna de spanning heel traag opgebouwd wordt. Na een viertal minuten druppelen de eerste tekenen van waanzin binnen, op de zevende minuut volgt een kleine uitbarsting maar die verdwijnt al snel. Een tweede aanval wordt rond de twaalfde minuut ingezet, een nieuwe melodie dringt zich op, de song neemt een opgejaagde wending die uitmondt in een psychedelisch gitaarfestijn.
Deze maal dekt de vlag meer dan ooit de lading. Ortoflorovivaistica is psychedelica pur sang en had net zo goed veertig jaar geleden verschenen kunnen zijn. Ooit werd dit als duivelse en gevaarlijke muziek beschouwd, nu is het tot een interessante episode in de muziekgeschiedenis verworden. Strange Flowers’ grootste verdienste is dan ook ongetwijfeld dat ze mee de aandacht helpt te vestigen op een muziekgenre dat weer aan belang lijkt te winnen. "It’s the age of aquarius, all over again."
