Het is wonderbaarlijk hoe een klein land als België langzaam maar zeker alle hoeken van de muziek weet op te vullen. In het genre van de postrock hebben Starfield Season en Willo The Wisp al een niet onaardig aantal optredens achter hun naam, maar pas nu namen ze die eerste voorzichtige stappen in de richting van een release, zij het dan met een split-ep waarmee ze het publiek een smaakmakende aperitief voorschotelen.
Ze zullen het niet graag zien dat we hen al meteen een genre toeschrijven, maar als we onze lezers aanknopingspunten kunnen geven, doen we dat. Alle genres hebben grenzen en binnen ieder genre zijn er wel bands die de grenzen weten te verleggen. Starfield Season/Willo The Wisp bevat een zestal nummers, democratisch tussen de twee groepen verdeeld.
Starfield Season kan ons met haar pure instrumentale rock zeker boeien, maar we houden ons hart vast voor wat hun debuutalbum zal brengen. Er zijn wel veel tempowisselingen en de deur staat op een kier naar andere alternatieve genres met Sonic Youth als kroonreferentie, maar voor ons mag het gerust nóg meer zijn. Volledig eerlijk is dat niet tegenover Starfield Season, want met Starfield Season/Willo The Wisp kregen we slechts drie nummers horen. Die zijn echter tot in de perfectie uitgewerkt en afgelijnd en we hadden ze graag wat gewaagder te werk zien gaan.
Willo The Wisp kan ons op Starfield Season/Willo The Wisp beter overtuigen. Hun bijdrage is iets korter in tijdsduur maar toont veel afwisseling binnen de nummers zelf, wat ze een hoog tempo én de nodige pikante saus meegeeft. Dat verantwoordt de uitstekende keuze om Starfield Season/Willo The Wisp te laten aanvangen met het iets rustigere werk van Starfield Season en de plaat af te laten sluiten met een finale door Willo The Wisp. Daarmee is de sfeer op Starfield Season/Willo The Wisp geschetst, maar laat u niet misleiden om de bands daardoor te stigmatiseren. Beiden staan garant voor prachtig live werk en met slechts drie tracks hebben ze wellicht te weinig ruimte om hun volledige kunnen te etaleren.
Wij beluisterden Starfield Season/Willo The Wisp vooral tijdens de lange ritten náár en ván onze werkplaats in de hoofdstad. Daarbij was deze plaat een perfecte soundtrack: besneeuwde landschappen, grote betonnen gebouwen en ellenlange wegen mochten het decor van de film uitmaken. Het gebrek aan een stem houdt ook een gebrek aan personages in: het personage ben je immers zelf. Speel deze muziek in je woonkamer en het zal een saaie film worden. Ga cruisen met je auto en de muziek krijgt meer betekenis dan ooit.
