Deze zagen we niet aankomen. Tien jaar na zwanenzang Songs For The Jet Set is er plots een nieuwe plaat van Drugstore, het sympathieke Britse indiegroepje dat — we zullen het maar meteen benadrukken — véél meer was dan het van de samenzang met Thom Yorke bekende “El President”. Blij toe!
Waar was de groep al die tijd gebleven? Frontvrouw Isabel Monteiro vat het zelf handig samen in het cd-boekje bij Anatomy: “Had band. Toured like mad. Got tired. Fell in love. Went to the seaside. Dreamt the good life. Spent all the money. Lovebird flew west. Sold all my things. Kept the old bass. Became homeless. Phone line went dead. Fought the law. Won. Fought gangs. Painted rooms. Freecycled. Escaped to cave. Played reunion. Met Fans. Turned portastudio on. Started a blog. Fan donated guitar. Wrote a few songs. Met a few cowboys, kept the good ones. Signed deal. Pledged. Made dolls. 3 weeks at cheapo studio. Brandy’n’beans. We recorded this stuff.”
En this stuff, dat is een intimistische plaat die alle kwaliteiten van voorgangers White Magic For Lovers — een persoonlijke koesterplaat — en Songs For The Jet Set tot de essentie distilleert. On a budget en dus naakt, is dit een eerlijke, ingetogen plaat die perfect aanvoelt zoals het moet: als een oude vriend die je veel te lang niet gezien hebt, maar waarmee je binnen de seconde opnieuw baadt in knusse gezelligheid, alsof er geen jaren voorbij zijn gegaan.
Dat ligt natuurlijk vooral aan Monteiro’s stem. Lichtjes raspend, toch warm; het soort dat je meteen in het oor fluistert alsof ze je als geen ander kent, en aan wie je zonder blozen zelf alles zou vertellen. Zo vertrouwd voelt ze in “Can’t Stop Me Now”, en ook in “Standing Still” — dat nog eens lekker ouderwets uitbarst — is ze een zachtjes brandend haardvuur waarvoor het aangenaam nestelen is.
Zo begint het ook: met de op kousenvoeten binnensluipende opener “Sweet Chili Girl” die zich behaaglijk tegen de luisteraar aanvleit. Monteiro maakt het graag gezellig. Zo krijgt “Falling Rocks” — net als destijds “Funeral (Most Of All)” — een sfeervolle regenachtergrond. “Life can break your heart/But it can make you great”, spreekt ze zichzelf moed in; “Life can take you up/But it can bring you down/Just don’t let falling rocks get in the way”. Want er is een gebroken hart te helen, brokstukken bij elkaar te vegen. En dat hoeft niet eens altijd met hangend hoofd te gebeuren, het kan ook al eens jolig. “I think it’s sad when love affairs go wrong/But that’s the topic of my other songs”, haalt ze de schouders op in “Blackholes & Broken Hearts”, vooraleer ze aan een lesje astronomie begint.
“This slice of broken-heartedness was brought to you thanks to Rocketgirl and all these coolpeople”, bedankt Monteiro uiteindelijk de fans die haar hielpen. We voegen daar graag onze dankbaarheid aan toe. Anatomy is veruit de mooiste verrassing die ons dit jaar is overkomen.
