De grootste Thaise bioscoophit van het jaar die ook uitgroeide tot een popcultureel fenomeen, zal (uitzonderlijk) ook in de Europese zalen te zien zijn. Dat heeft zeker iets te maken met de universele toegankelijkheid van het type melodrama dat we hier geserveerd krijgen. Alles draait om een grootmoeder die darmkanker blijkt te hebben en plots wel heel erg veel aandacht krijgt van haar familie, met name een jonge neef – een gesjeesde gamer met vage dromen van een soort status als influencer – die leerde van een nicht dat zorg dragen voor een stervend familielid wel eens financieel heel interessant kan zijn achteraf.
Die plotlijn lijkt enorm op die van Greed met Michael Douglas en Michael J. Fox (en talloze gelijkaardige komedies die daaraan voorafgingen natuurlijk). Er zijn inhalige familieleden – de typisch vervreemde kinderen die ofwel wroeging hebben ofwel het huis willen erven – en er is de protagonist die – uiteraard – een beter mens zal worden doorheen het contact met de – even uiteraard – wijze oma. Dat klinkt behoorlijk cynisch als omschrijving en dat is het ook wel. Er is werkelijk geen enkele wending in How to Make Millions Before Grandma Dies die we niet van mijlenver zien aankomen. Het verschil met het totaal onbetekenende Greed is dat de film tenminste hier en daar een paar meer prangende vragen en observaties weet binnen te smokkelen. Het blijft allemaal heel licht verteerbaar, maar er durft toch al eens een weerhaakje te zitten aan het materiaal, zoals in de kijk op de lokale gezondheidszorg en op de soms nog steeds archaïsche tradities en genderpatronen. Heel veel hoeft u zich daar niet bij voor te stellen, maar hier en daar is er wel een meer beklijvend moment te vinden dat niet helemaal wordt opgeofferd aan het makkelijke sentiment waarmee alles wel grotendeels opgevuld wordt.
Wat How to Make Millions Before Grandma Dies ook enigszins genietbaar maakt is dat regisseur Pat Boonnitipat wel lijkt te weten waar hij een camera moet neerzetten en bovendien soms op onverwachte momenten een heel rake compositie uit zijn mouw weet te schudden. Ook hier zijn er geen grootse dingen te verwachten, maar het spel met voor- en achtergrond is soms mooi ingebed in het mélo en vooral in de ‘long shots’ toont Boonnitipat dat hij zeker oog heeft voor evenwicht en contrast.
Het mag duidelijk zijn dat u van How to Make Millions Before Grandma Dies stilistisch, narratief, noch thematisch, wereldschokkende dingen moet verwachten. Ironisch genoeg is de grote hit uit Thailand die wél wordt uitgebracht bij ons een prent die zeer sterk de signatuur draagt van westerse invloeden. Daar zit een stuk in over transnationale invloeden en wisselwerking, maar los daarvan, is dit een aardig filmpje dat net genoeg stijl en inhoud biedt om een snel weer vergeten visie te rechtvaardigen.
