Een verborgen parel die zijn tiende verjaardag viert, en een foto van Slowdive dat terug in de studio zit voor een volgende plaat. Meer heb je soms niet nodig om een tekstje uit je pen te willen knijpen (ergo het toetsenbord, maar u begrijpt wat wij bedoelen). “Full Moon Rising” van Neil Halstead is namelijk toevallig een pracht van een nummer, en “if you got a plan/I got a reason”.
Er is natuurlijk geen ontkomen aan: Halstead, tegenwoordig een niet meer zo jonge muzikale god, zal altijd in de eerste plaats geassocieerd worden met Slowdive. Met die band schreef hij in de jaren ’90 shoegazegeschiedenis, en dat doet hij sinds hun reünie opnieuw. De tijd tussenin bracht hij door met projecten als Mojave 3 en met zichzelf. Dat leverde onder meer in 2012 de mooie akoestische folkplaat Palindrome Hunches op, perfect voor elke herfstige namiddag of winterse wandeling. Evenveel impact als met Slowdive destijds maakte Halstead daarmee misschien niet, maar verdomme als het niet waar is, er staat op z’n minst één parel op die plaat.
“Full Moon Rising” leunt op een simpele maar oh zo schone folktokkel, hier en daar omgeven door een pianotoets en een viool. Bovendien – onder al die reverb en naast de engel Rachel Goswell valt het niet altijd op – kan Halstead’s warme stem je met één subtiele wending tot op het bot ontroeren. Hier zingt nog steeds dezelfde romanticus als op Souvlaki, maar nu als meer bezadigde maar even melancholische veertiger die de kracht van soberheid herontdekt. Schoon.