“Mesogeion” van Heliocentric: dat klinkt als de titel van een kosmologisch handboek uit het Byzantijnse rijk, maar vergis je niet: dit is fijnbesnaarde en helemaal hedendaagse electronica van eigen bodem.
Het Mechelse Heliocentric timmert al enkele jaren aan de weg. 2020 had met geplande festivals en releases het jaar van de oogst van hun inspanningen moeten zijn, maar ze moesten zoals iedereen hun plannen opbergen. Ze grepen de crisis aan als de kans om nieuwe muziek op te nemen, lijfden een nieuwe drummer in en transformeerden al doende hun sound om tot natuurlijke grooves, gebaseerd op een mix van synths en warme, ethnische geluiden. Ze doken de Mechelse MotorMusic studio in en kwamen naar buiten met een nieuwe ep. In afwachting van die release sturen ze vandaag “Mesogeion” de wereld in.
Zoeken de Mechelaars in hun bandnaam nog de oneindige ruimte op en plaatsen ze de zon in het midden van het universum, dan neemt “Mesogeion” ons mee naar het diepe binnenste van een exotisch landschap. De Grieks luidende titel sluit mooi aan bij het meer oosters getint instrumentarium. Zo gaat het traditionele snaarinstrument oed in de intro zweven boven een meditatieve bas en subtiele percussie. Het nummer ontpopt zich na twee minuten met een beat die vaag herinnert aan oude Nas-platen. Er gebeurt veel en de texturen van dromerige gitaren kringelen mooi rond en door elkaar. De percussie leent het nummer een natuurlijk ritme zonder in your face te zijn.
Dit is muziek voor een sci-fi sandalenfilm waarin de wind mysterie en exotisme als stofwolken over de zandvlaktes jaagt.
