Er bougeert het een en ander bij onze zuiderburen op metalvlak, en dan hebben we het voor een keer over Gojira noch Alcest of La Sale Famine de Valfunde (aka Peste Noir). Brouillard verkent, net als die laatste twee, de meer duistere kanten van het genre. Brouillard omschrijft zichzelf als atmosferische black metal, en deze titelloze langspeler is alweer de vierde worp.
Titelloos dus, net als nummers één, twee en drie. Elke nieuwe plaat van Brouillard heet Brouillard, elk nummer “Brouillard”. Zo wordt alles simpel gehouden, is er geen verwarring mogelijk en worden stompzinnige discussies in de trant van “”Brouillard” van op Brouillard is stukken neiger dan “Brouillard” van op Brouillard” vermeden. De black metal van Brouillard ligt in de lijn van het Zwitserse collectief Darkspace, dat het ook niet begrepen heeft op songtitels en zijn platen gewoonweg nummert.
Maar waarover gaat dit eigenlijk? Brouillard, maar ook Darkspace (en Borgne voor ons part), bouwt een dwingende sfeer op die u de donkere kant van de maan laat zien, of de sensatie oproept van levend begraven te worden. Oké, dat laatste evoceerde Rodrigo Cortés in zijn tweede langspeelfilm Buried ook. Brouillard en Darkspace brengen daar het auditieve equivalent van.
Brouillard accentueert zijn ijzingwekkende soundscapes met gitaar en door merg en been gaande kreten. In Brouillard IV (we zullen de platen gemakshalve nummeren) trekt hij van bij de aanvang een muur van geluid op. Even hypnotiserend als shoegaze, maar repetitiever. De songs van Brouillard nemen gemiddeld tussen de acht en de twintig minuten in beslag. Moet ook om het meedogenloze beukwerk volop in hersenen en lichaam te laten doordringen. Alsof je eenzaam dobbert op de oceaan onder een inktzwarte hemel, veroorzaakt door aswolken nadat een verdwaald kernwapen een vulkaanketen tot uitbarsten dreef. Hevige golven wisselen af met kalmere momenten. De angst om kopje-onder te gaan blijft echter onderhuids hangen. De minimalistische riffs en kreten die Brouillard uitstoot, dwingen nu eenmaal tot een dialoog met het eigen ik, tot een terugblik op het leven.
Brouillard, what’s in a name? Het geluid van Brouillard is vrij homogeen. Klemtonen op melodie of drone-geluiden op de éne plaat wisselen af met ijlere en koudere sferen op de andere Brouillard. Op deze vierde plaat gaan beide strekkingen hand in hand. De luisteraar loopt regelmatig verloren in de dichte mistslierten. En dan denkt hij aan de creaturen uit The Mist van Stephen King, of die vleeseters uit de gelijknamige filmadaptatie door Frank Darabont. Een moderne versie van een Jack the Ripper of Dracula? Kan ook, Brouillard doet je je eigen spookbeelden najagen.
Brouillard-de-vierde komt in een zwart doosje met vogelkak (geen echte) op het karton en een zwart strikje errond. De Corps Vidé-editie bevat daarenboven ook een vogelpoot, een veer, een rolletje papier met tekst (over de dood – of had u een fleurige ode aan plezier verwacht?) en een extra schijf met vierentwintig minuten doemgedachten en helse riffs. Hier geen doom, dark ambient of etherische synthklanken. Brouillard serveert wel degelijk onversneden black metal, waar een sombere, dreigende ambiance hoogtij viert.
Misschien nog iets over het label. Brouillard wordt verdeeld door Transcendance bm, verwant met het al even (Franse) underground label Distant Voices. Beide labels streven eenzelfde filosofie na: artisanaal vervaardigde objecten, integere muzikanten en songschrijvers met een eigenzinnig geluid en een al even idiosyncratische visie. Transcendance heeft bijvoorbeeld naast Brouillard tevens het Duitse Lunar Aurora in zijn catalogus staan, maar onder meer ook: Arkhtinn, J’ai si froid (een samenwerking van Brouillard met Dunkel), Cendres en Voidsphere. Beide labels huldigen de DIY-gedachte van de black metal met cassettes, handgeschreven tekstvellen, manueel vervaardigd artwork en eigen fotomateriaal en verdeling. Kortom: het BM-principe dat van het genre een niche maakte, maar ondertussen zijn aanhang heeft uitgebreid tot ver buiten het kleine clubcircuit. Reken er echter toch maar niet op dat Brouillard binnenkort de affiches van Vorst Nationaal of de Lotto Arena siert.
