Continuer

De Brusselse Joachim Lafosse (Elève libre, A perdre la raison ) verhuisde zijn familiedrama’s naar een meer exotische setting: Kirgizië. Niet om het eens over een andere boeg te gooien, maar omdat “waarom zeg je zo’n debiele dingen, Samuel?” net nog hoogdravender resoneert met zicht op een desolate pampa.

Wild bewees in 2014 al dat er zowel geld als pathetiek in louteringsreizen zit. Met een op emoties gebouwde cocktail van personages met onthutsende levenslijnen en ruwe, ontzagwekkende landschappen, kan de kijker zich overgeven aan de hoekstenen van de Romantiek: weltschmerz en wanderlust. Dat zo’n kijkervaringen weleens onze ziel veeleer bezoedelen dan zuiveren, demonstreerde regisseur van dienst Jean-Marc Vallée toen ook onder meer met de beschimmelde wandeltenen van Reese Witherspoon. Een riskant concept dus.

Lafosse waagt er zich toch aan, na zich verschillende jaren te hebben toegelegd op huiselijk onbehagen. Om zomaar Wild en Continuer over dezelfde kam te scheren zou evenwel te gemakkelijk zijn, gezien Lafosse voor het merendeel van de tijd wel enige subtiliteit bewaart. Al is de basispremisse wel enigszins voorspelbaar: Sybille (Virginie Efira), een getormenteerde moeder, tracht de banden met haar ontspoorde zoon Samuel (Kacey Mottet Klein) te consolideren via een trektocht doorheen de pampa’s met Samuels enige object van affectie: paarden. Samuel vindt de reis, zijn moeder én de Kirgiziërs “debiel” en vindt enkel troost in de EDM-nummers op zijn i-pod.

De focus van Continuer komt dan ook vooral te liggen op het onvermogen van Sybille en Samuel om geborgenheid en verzoening bij elkaar te vinden. Sybille verkocht heel haar hebben en houden om de tocht door Kirgizië te financieren, maar lijkt aan het einde van de tocht met handen di enog veel leger zijn, naar huis te moeten terugkeren. De antipathie tussen moeder en zoon uit zich in fysiek en emotioneel geweld, gedreven door verbolgenheid over elkaars falen. Het gevaar van de West-Aziatische natuur – zinkgaten, rovers en ruwe paden – lijkt minder dwingend dan het gevaar waar ze elkaar aan blootstellen.

De symboliek van de Kirgizische vergezichten zit hem niet enkel in de niet aflatende sfeer van isolement en dreiging. De ontmoetingen met het land en zijn inheemse bevolking dienen zich sporadisch aan als cesuur in het tumult van het trekken. Het is vaak in de momenten waar Sybille en Samuel niet op elkaar aangewezen zijn, dat er een doorbraak komt in hun verhouding. Samuels ontmoetingen met onder meer de sacraliteit die de Kirgiziërs aan hun paarden toekennen, doordringen langzaamaan de blik waarmee hij het vreemde land aanvankelijk aanschouwde.

De sterktes van Continuer bevinden zich dus vooral in de opdringerige woestenij van de menselijke conditie, die secuur uitgediept wordt via Lafosses geflirt met het westerngenre. Toch dringt zich de vraag op hoe het mogelijk is dat je met vijf (!) scenaristen en Laurent Mauvigniers roman als basis alsnog overblijft met pathetische one-liners zoals “Oh la la, we gaan sterven!” en “Jij bent datgene dat mislukt is in mijn leven!”. Klein en Efira acteren bij momenten de botten uit hun lijf, maar nemen dankzij rammelende dialogen toch noodgedwongen hun toevlucht tot het theatrale.

Bovendien lijkt er continu iets te ontbreken. Continuer slaagt er gedurende zijn korte speelduur van zo’n 84 minuten niet in om met veel meer dan gammele personages te komen aandraven. De enigmatische stilzwijgendheid van Sybille en Samuel, die vaak enkel met pathetische uitbarstingen wordt gecompenseerd, leidt ertoe dat de energie tussen deze twee personages overrompelt. Alsof de verwarring nog niet compleet was, eindigt Lafosse zijn langspeler nog eens met een voice-over die evenveel creativiteit vertoont als de achterkant van een cornflakesdoos. Volgende keer één van die vijf scenaristen de deur wijzen, Joachim?

5
Met:
Virginie Efira, Kacey Mottet Klein, Diego Martín
Regie:
Joachim Lafosse
Duur:
84 minuten
België, Frankrijk
Scenario:
Joachim Lafosse, Fanny Burdino, Samuel Doux, Mazarine Pingeot, Thomas van Zuylen, Laurent Mauvignier

verwant

Un Silence

De in Ukkel geboren scenarist/regisseur Joachim Lafosse ontpopte zich...

Les intranquilles

High energy van Evelyn Thomas zou zomaar als soundtrack...

A Perdre la Raison

Door alle hetze rond ‘onze’ Matthias Schoenaerts en zijn...

Eleve Libre

105 min. / B /2009 Onze maatschappij wordt steeds meer...

Nue Propriété

105 min. / België -Frankrijk / 2006 Scheiden is al lang...

aanraders

The Brutalist

In 2015 nam acteur Brady Corbet in de regiestoel...

Maria

Een biografische prent over het leven van Maria Callas...

Des Teufels Bad

De Oostenrijkse filmmakers Veronika Franz en Severin Fiala hebben...

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

A Real Pain

Enkele jaren na zijn debuutfilm When You Finish Saving...

recent

When the Light Breaks (Ljósbrot)

Om een goede voedingsbodem te vinden voor zijn films,...

Mogwai

17 februari 2025Ancienne Belgique, Brussel

De nieuwe plaat The Bad Fire werd nog maar...

Pothamus :: Abur

Pothamus: het woord alleen al klinkt als iets zwaars,...

Gabriel Rios

14 februari 2025Het Depot, Leuven

Met Playa Negra trakteerde Gabriel Rios ons in de...

Heartworms :: Glutton For Punishment

Ze schaafde er bijna drie jaar aan, maar haar...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in