Huracàn :: Realm Of Instability

82807962

Een Gentse undergroundband die niét gelinkt is aan de Church of Ra: zo kom je er niet veel meer tegen. Maar Huracàn heeft geen liaison met dit cultfenomeen nodig om een loeier van een stonerplaat op de wereld los te laten, getuige dit stevige Realm Of Instability.

In 2010, voor heel de Church Of Ra-hype de wereld rond ging, leek Gent even de Vlaamse stonerstad bij uitstek. Met de release van Master liet Drums Are For Parades een heuse splinterbom los op de Arteveldestad die schokgolven door heel Vlaanderen stuurde. DAFP was heel even de beste heavy band van Vlaanderen, maar bleek onder meer door een kwakkelende bezetting de beloftes niet verder te kunnen waarmaken. Vooral toen de gitaartandem van de broers Wim en Geert Reygaert geen stand hield, raakte DAFP in een creatief sukkelstraatje. Sinds 2015 horen we weinig tot niets meer van Drums Are For Parades. Maar datzelfde jaar kwam gelukkig de eerste EP van Huracàn bovendrijven.

We vertellen dit verhaal niet zomaar: Geert Reygaert is een van de twee riffleveranciers van Huracàn en dat hoor je wel. Zowel de gitaartoon als de frasering zijn très DAFP, maar enkel een professionele zeurkous (ja, Mia Doornaert, we hebben het over u) die daar aanstoot aan neemt. Ook op de vijf nummers van deze tweede EP van het Gents-drietal-met-Antwerpse-bassist zijn de instrumenten stevig ingevet. Met dank aan de kunsten van Antwerps undergroundproducer par excellence Frank Rotthier, en de mastering van de Amerikaan Brad Boatright, die onder meer voor het waanzinnige geluid van het legendarische Dopesmoker van Sleep tekende.

Het openingsnummer “Dark Numbers” kondigt zich aan als een dreigend onweer, alvorens onder aansporen van een bulderend drumkanon uit de speakers te vlammen. De rest van “Dark Numbers” dendert rücksichtslos verder van de ene monsterriff naar de andere (let vooral op het moment wanneer de gitaren beginnen te ‘zwabberen’). Dit openingssalvo is een statement dat er mag wezen. Dìt is waar Huracàn voor staat: meedogenloos beuk- en sloopwerk, maar met branie en veel gevoel voor dynamiek.

Ook “Chrystal Mathematics” steekt goed in elkaar, en verbindt pompend sloopwerk met iets lichtere, meer melodieuze passages zonder de bottom feed uit het oog te verliezen (een job waarvan bassist Bert Roos zich uitstekend kwijt). Vooral het slotstuk van het nummer is een riffrollercoaster die schijnbaar moeiteloos van de ene naar de andere versnelling schakelt. Hoogtepunt. “Galactic Tides” is wat conventioneler van opzet en zet vooral de tegenstelling tussen de vocale tandem van Huracàn in de verf. De zwaardere passages zijn voor brulboei en drummer Tijs De Langhe, terwijl de melodieuzere stukken onder handen worden genomen door zanger/gitarist Christophe Wille. Dat houdt de dynamiek van het nummer interessant, maar toont ook de valkuil van de vocale invulling van de band. Beide zangers hebben een typisch stemgeluid dat erg ver uit elkaar ligt, maar zijn technisch (nog) te beperkt om echt met elkaar in interactie te gaan. Dat zou de nummers nog meer diepgang en textuur kunnen meegeven. Een werkpuntje, noemen ze dat.

De B-kant van de plaat laat twee erg verschillende nummers horen. “Whispers” is een opvallend rustig nummer, met een hoofdrol voor de zang van Christophe Wille, dat gaandeweg aan momentum en zwaarte wint, maar de initiële zwier en subtiliteit niet uit het oog verliest. Afsluiter en titelnummer “Realm of Instability” komt dan weer aan als een kettingbotsing op een racebaan: in een rotvaart wordt de ene na de andere monsterrif om de oren geslingerd in een monsterlijk lekker slotakkoord van deze uitstekende EP. Een band als Huracàn bewijst dat stonermetal niet noodzakelijk synoniem moet zijn aan lompe grooves en copypaste-Kyussriffs (iets waar de scene tegenwoordig wel wat last van heeft), maar ook intelligent en met gevoel voor doordachte ritmiek en subtiliteit, zonder in te boeten aan impact. En dat is een pluim die dit vijftal volledig terecht op hun hoed kan steken.

Klein weetje als afsluiter: de hoes werd onder meer getekend door enola’s eigenste jonge mooie god (lh) tijdens een liveshow van de band. Iets zegt ons dat hij toen al stevig in de blauwe Chimay gevlogen was.

Huracàn stelt “Realm Of Instability” officieel voor met een thuismatch in de Gentse concertzaal Trefpunt op zaterdag 25 maart. Breng uw schokdempers mee!

7
http://www.huracantheband.be/
Schoft
Beeld:
Jef Verschueren

verwant

Huracán :: “We maken geen muziek om mensen rustig te maken”

Geen betere manier om de coronastilte voorgoed te doorbreken...

DUNK! FESTIVAL: Huracán :: “Als een nummer ons een kick geeft, blijven we het spelen”

Ze noemen zichzelf goestingdoeners en vonden hun bassist na...

Huracan :: Huracan EP

Probeer vandaag de dag maar eens origineel uit de...

aanraders

Eddie Chacon :: Lay Low

Thrillseekers hebben altijd al best in een grote boog...

Darkside :: Nothing

Tussen het eerste en het tweede album van Darkside...

Ventilateur :: Rage De Vivre

Het heet "knaldrang" bij de covidgeneratie of "Lust For...

Antony Szmierek :: Service Station At The End Of The Universe

Britser dan buttered scones en even universeel als down...

Floris Francis Arthur :: Little Did I Know

Solo is ook maar alleen, en dus omringt Floris...

recent

Dood spoor

Er waren momenten waarop je Dood spoor wilde bejubelen...

Throwing Muses :: Moonlight Concessions

Waar, o waar is die heerlijke, poppy sound van...

Servo + Chalk

13 maart 2025Trix, Antwerpen

Dubbeltje postpunk in Trix, kon niet misgaan. Toch liet...

Memoir Of A Snail

Toen de Australische cineast Adam Elliot enkele jaren geleden...

Black Bag

Steven Soderbergh is misschien niet meer de prominente Amerikaanse...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in